Да не лажеме; името Зоран беше одамна, не се дава повеќе на новородените. Како и Горан, Дејан, Жељко и Драган.
За време на новогодишните и божиќните празници, имав можност да разговарам со пријателите од странство кои доаѓаат во Белград малку како туристи а малку и од социолошки причини, бидејќи тие се занимаваат со феноменологијата на Балканот. Ме прашаа: како тоа Србија и Хрватска не можат да се толерира кога братот на српскиот премиер и на хрватскиот премиер, се викаат – Андреј. Каква е таа караница кога хрватскиот парламент со истото име како и најголемиот фолклорен фестивал во Србија (Сабор)., Ете, претходниот српскиот претседател има име кое звучи и хрватски (и кралски) – Томислав. Ккралот Александар обединувач на еден од неговите синови му даде хрватскиот име – Томислав а на синот Андреј такво име му даде поради Словенците. Петар стана српски име, и ситезаедно требаа да бидат симбол на нацијата со три имиња, со цел да станат интегрални – како југословенски народ. Дa да не ги спомнуваме имињата: Равна Гора во близина на Горњи Милановац (знаете која) и Равна Гора во Горски Котар.
Имиња имаат свои логика, така што логично е дека женското дете, дури и она на Роберт де Ниро може да се наречен Дрина, но никој не го дава името на женското дете – Морава. Зошто името што им се дава на женските деца – Уна, не дозволува некое маѓко дете да се нарече Тимок?! Како што е логично дека женското дете наречен Дуња или Вишња ама би предизвикало смеа ако родителите нивната ќерка ја викаат „Слива” или „Цреша”. Многу жени во Србија се викаат – Искра, ѓто е се разбира нема никаква врска со фабриката и истоимениот фудбалски клуб од Искра Бугојно. Нашите Искри е повеќе мистични, пагански посвојата природата, а еонаа од Бугојно е соцреалистипка – ударничка. Лидерот на Социјалдемократскиот сојуз на Македонија, Зоран Заев, веројатно е последниот Зоран кој ќе обележува политичкото време.
Зоран некогаш беше популарно наднационално име за машките деца во Југославија. Кога тие пораснаа и Југославија се распадна, но многу Зорани дале тон во политиката во постјугословенските времиња. Име Зоран беше популарна во целиот период од 1953 година кога е роден градоначалникот на Љубљана Зоран Јанковиќ, се до 1974 година, кога тој е роден Зоран Заев. Меѓу нив, на пример, се родиле двајца Зорановци, кои беа српски и хрватски премиери – Живковиќ 1960 и 1966 година Милановиќ На времето српскиот имаше политички ментор кој исто така беше Зоран, кој беше многу поважен од српскиот премиер кпј е веќе спомнат додека хрватскиот премиер Зоран го презеде раководството на социјалдемократите (од поранешниот комунистички доајенот) Ивица Рачан, кој е исто така именуван како оној кој го наследи тронот на српската социјалистичка партија со Милошевиќ на престолот, и кој беше главен партнер на Тадиќ и Вучиќ денес – Ивица Дачиќ, тогаш.
Кога еден новинар (многу пати) навидум безгрижен во еден паб ми се довери: „Јас му велев Зоране, ама тој не ги послуша мене …”, знам дека мисли на атентатот. На крајот, се покажа дека никој немал повеќе пријатели од тој Зоран. Секогаш кога ќе чујам некој да каже дека Зоран, а не Ѓинѓиќ, инстинктивно се штрецнувам.
И претседателот на привремениот Милошевиќев провизориум под името Сојузна Република Југославија беше Зоран – Зоран Лилиќ. Иако луѓето велат дека нема бакнеж додека мустаќите не е зажарат, тој подоцна ги избричи. Како и Богољуб Кариќ. И тогаш се чинеше дека веќе не беше тие претходните. Оваа краткорочна СРЈ имаше дури и премиерот Зоран – Зорин Жижиќ. Брко, исто така. За жал, и починат. Од сега заборавена малку Социјалистичката народна партија на Црна Гора е основана од страна на Момир Булатовиќ по недоразбирањето со Мило Ѓукановиќ од Демократската партија на социјалистите.
Толку многу Зорани врз југословенските урнатини не произведоа посебна синергија. Попрецизно – ја немаше. Да не лажеме; Името на Зоран беше одамна не се дава. Како и Горан, Дејан, Жељко и Драган.. Знаев ден интригнт селанец – арабаџија кој на своите два волови им даде имиња Шешељ и Реган. Како симболи на моќ: Шешељ беВстина е дека нема повеќе Миловани, Радомири, Радоваин и некои други убави, стари, српски имиња. Замислете сега бебе да се нарече како мојот дедо – Милутин! Или како мојата баба – Стојанка! А да не зборуваме за Слаѓана, Драгица и Славица, кои се признати во песните на Драгана Мирковиќ, особено во „Јас не одам за стари љубови.” Понекогаш родителите и кумовите успеале да си создадат сопствен идеал кај децата. Можеби пропуштен, но сепак идеален. Оттука, Слободан, Југослав, исто така се сретнав со еден Сталин, роден пред 1948 година. Тоа е, исто така, да се сеиме на стариот Тарзан и Сандокан, барем како доказ за посветеност на жанрот. Зоран Ѓинѓиќ, и покрај заклетвите на визијата, не го врати ова име во мтаичните книги. Колку обожаватели или потенцијални јатаци имше Младиќ, но не запознав ниту еден млад Ратко малку лично со Ратко. Ниту Радован по Караџиќ. Нема повеќе Слободан. А Знам неколку ко исевикаат Вук ( како Вук Јеремиќ), но тие не се по политиларот така наречени – такви имиња се даваат на бебиња кои тешко се родиле па има верувамење дека овие деца треба да се даде името Вук .
Инаку, Зоран е на турски (и босанскиот) Сабахудин (сабах е зора). На албански честото име Агим е практично Зоран! И дали знаевте дека Мурат (арапско потекло на имињата) е Жељко? На теренот во 1389 година, Лазар и еден Жељко беа убиени
Ако сме вистински искрени во геополитичката љубов, односно, сега е шанса да се врати старото добро име за модата; ем е руско, ем е на Путин, исто така, ако сме заборавиле тоа е и име на Ленин. Само, во српските земји нема ниту еден Владимир. Првиот српски Владимир бил таткото на Слободан Јовановиќ. Неговиот татко, синот го именувал Слободан, а ќерката Правда, бидејќи сметал дека слободата и правдата се основен принцип на политичката филозофија на Стјуарт Мил, еден од основачите на либерализмот.
