Економистите го нарекуваат забавувањето на економскиот раст во Кина „стапица со среден приход“. Ова се случува затоа што постојните институции го инхибираат растот, бидејќи кога се носат се повеќе одлуки во центарот, многу добро започнати потфати полека запираат, растот престанува, а со тоа доаѓа и растечката диктатура.
ДАНИЦА ПОПОВИЌ
Не е тајна дека кинескиот претседател Си Џинпинг го мрази Вини Пу и тоа трае веќе една деценија. Конфликтот настанал кога Си Џинпинг го посетил Барак Обама во Белата куќа, а некој објавил две слики на социјалните мрежи. Првата ги покажа Обама и Кси, а втората Вини Пу и Тигарот како одат и разговараат во иста поза. Сличноста беше зачудувачка, никој не се насмеа. Вини Пу навистина изгледаше набиено во споредба со Тигер, а Си во споредба со Обама.
Можеби работите ќе се смиреа доколку на социјалните мрежи не се појави слика на која Кси се ракува со јапонскиот премиер Шинзо Абе, а покрај неа слика на Вини Пу како се ракува со копитата на неговиот пријател, магарето Ијар. Се разбира, во Кина овие слики беа веднаш цензурирани. И само во 2015 година, кога на воена парада се појави сликата на претседателот Кси, кој стои во автомобил и ја гледа парадата, сосема беше природно да има слика на Вини Пу како седи во автомобил со главата, што беше речиси помалА од главите на Вини! Станува збор за слика која подоцна беше прогласена за најцензурирана слика во Кина таа година.
Настаните од пред неколку месеци потврдуваат дека Вини Пу се уште е персона нон грата во Кина или, како што би рекле на британскиот Економист, ursus-non-gratus! Имено, оваа година во кината се појави филмот Winnie the Pooh: Blood and Honey, кој како и секогаш кога Вини Пу ќе се појави некаде, почна да ги полни кино салите ширум светот. Но, овој пат тоа не се случи. Имено, во филмот омиленото плишано мече се претвора во ладнокрвен убиец, па критичарите и публиката ширум светот го искасапија овој филм, секако со секое право. Режисерот го искористи моментот кога ликот на Вини Пу стана јавно добро, како Грета Гарбо, на пример, па можеше да прави што сака со ликот на Вини Пу без никаква согласност од неговите креатори, сопственици или наследници. .
Во Кина никој не го критикуваше филмот Мечо Пу: Крв и мед. Причината е лесно да се погоди: тој не е ни прикажан таму! Но, треба да се напомене дека истото важи и за Хонг Конг! Со сета автономија што ја ужива, Хонг Конг не си игра со оган и не го провоцира Кси таму каде што е најслаб – кај Вини Пу!
Оваа приказна не би била толку важна ако се вратиме во 2015 година, кога Кина растеше со незамисливи стапки на раст од дванаесет проценти годишно. Со таков економски успех, кој би го обвинил кинескиот лидер што не сака некаква мечка Пу? Самиот Вини не би го обвинил, сигурен сум, само ќе му биде жал. Но, десет години подоцна, кога економскиот раст на Кина беше преполовен, се појавија многу кал и трупци, што опасно го забавуваше економскиот раст.
Првата кочница за кинескиот раст е системска, а економистите ваквото забавување го нарекуваат „стапица со среден приход“. Тоа е моментот кога земјата ќе достигне околу 10.000-15.000 долари БДП по глава на жител, растот едноставно престанува. Зошто? Бидејќи постоечките институции го инхибираат растот. Кога се’ повеќе и повеќе одлуки се носат во центарот, наместо каде се спроведуваат одлуките, многу добро започнати потфати запираат. И тогаш растот престанува. Заедно со тоа, се разбира, доаѓа и сè посилна диктатура.
Самиот претседател Кси се смени. Од добродушниот претседател, кој со насмевка го прифати прекарот „Си Дада“, што значи „голем“, но и „дебел“, сега имаме само сериозен претседател Кси. Во Кина е создаден нов култ на личноста, во кој партиските функционери ги цитираат сѐ помудрите мисли на Кси, а во меѓувреме, интернет компаниите ангажираат илјадници и илјадници цензори за да избришат забранети слики, идеи, па дури и мечиња во рок од неколку секунди, ако ти пречат.
И тоа го забавува економскиот раст. Одамна некој рече дека Комунистичката партија и компјутерите не одат добро заедно (КП и ПЦ не одат добро), па едно мора да испадне. Само, онака како што сега стојат работите во светот, ќе падне – Мечо Пу. Затоа што овде, во слободниот свет, каде што владеат компјутерите, болните умови го прогласуваат Пу за ладнокрвен убиец. А таму каде што владее комунистичката партија, Вини Пу мора да падне затоа што премногу личи на претседателот на државата.
И така, додека Вини Пу не биде протеран, овој свет нема да мирува. Па, ајде да броиме: колку луѓе има на овој свет на кои им е удобно тоа? А одговорот е: ги има – доволно
