Црна Гора е, покрај Ватикан, поставува веројатно единствена држава каде кадровската политика ја крои доминантно црквата
Мило Ѓукановиќ го посака ова за наредниот Конгресу на Демократски партија на социјалистите (ДПС) – партиската црква, како минатата седмица – да направи црквена Влада.
Ѓукановиќ работеше долго на реконструкцијата на црногорската автокефална црква, а Црна Гора доби влада чиј состав е претежно под влијание на Српската православна црква (СПЦ). Ова е најкраткиот начин да се опише политичкиот живот на Црна Гора во последната година.
Пред 15 дена членовите на црногорскиот парламент гласаа за владата на премиерот Здравко Кривокапиќ, 63-годишен редовен професор на Машинскиот факултет, роден во Никшиќ, кој излезе од анонимност и се вклучи во политиката заради спротивставување на Законот за слобода на вероисповедта. Кога верниците на Српската православна црква, владејачката клика и Ѓукановиќ се обидоа да го запленат имотот на таа црква.
Кабинетот на Кривокапиќ има 12 министерства, за разлика од претходната влада на Душко Марковиќ, која имаше 17. Иако новиот премиер ја наведе рационализацијата како причина за намалување на бројот на министерства, факт е дека само со нова систематизација можеше да се отстранат постојните работни места, на пример, државните секретари или директори на одредени администрации, кои се пополнуваат само на конкурс. Тоа е всушност единствениот законски начин да се испратат кадрите на ДПС дома и да се заменат со нови луѓе.
Кривокапиќ ја претставува својата влада како експертска, нарекувајќи ги нејзините членови „апостоли“, а претставниците на новата влада ја нарекуваат „прва демократска влада“ на Црна Гора.
И, за ваквите квалификации може да се дебатира, три работи се сигурни – новата влада не ја сакаат ниту оние политички партии што гласаа за неа, никој не ја предвидува нејзината долговечност, а Црна Гора, заедно со Ватикан, стана веројатно единствената земја каде персоналната политика е претежно прилагодена на волјата на една црква.
Освен Кривокапиќ, кој дојде на чело на списокот „За иднината на Црна Гора“ како претседател на невладината организација „Нема да ја дадеме Црна Гора“, формирана како поддршка на судски спорови, околу половина од неговиот кабинет е поврзан со СПЦ, додека некои други министри се „верници“ „
Така, со Министерството за екологија, просторно планирање и урбанизам ќе раководи Ратко Митровиќ, професор по архитектура, кој беше директор на изградбата на црквата Христово воскресение во Подгорица. Неговиот брат Драган е старешина на овој храм. Митровиќ требаше да биде во име на Српската православна црква на списокот на коалицијата „За иднината на Црна Гора“ со Кривокапиќ и друг универзитетски професор, откако претходно беше напуштена идејата за формирање партија поддржана од Српската православна црква „затоа што се надминати лидерите на ДФ“. Наводно, покојниот митрополит Амфилохије се спротивставил на таа идеја, па тие се префрлиле на резервниот план – формирана е невладината организација „Нема да ја дадеме Црна Гора“. Министерот Митровиќ претходно учествуваше во дизајнирање на неколку мали хидроцентрали, но во меѓувреме се откажа од тоа работно место бидејќи, како што рече, сега верува дека ваквиот модел на производство на електрична енергија е неприфатлив.
Најконтроверзна личност на новата влада е министерката на министерството за образование, наука, култура и спорт, професорката Весна Братиќ. Таа стана претседател на невладината организација „Нема да и ја дадеме Црна Гора“ откако Кривокапиќ официјално стана политички активен. Весна Братиќ стана позната на пошироката јавност дури откако беше претставена како кандидат за министер. Копањето низ архивите ги откри нејзините десниларски објави на социјалните мрежи и медиумите, во кои таа ги бранеше политичките активности на Српската православна црква, зборуваше за потребата од уривање на мавзолејот на Његош во Ловќен Колумнистот Борис Дежуловиќ го нарече „усташко ѓубре“ заради текстот во кој тој рече дека Острог нема да биде „најлошото ако биде препишано во мафијашката држава на Ѓукановиќ“, но дека тоа е „најдоброто“, под грижа и наметка на родените од СПЦ.
Кривокапиќ не ја повлече кандидатурата на Братиќ, и покрај петицијата потпишана од околу 4.000 граѓани и барањата од граѓанските организации за тоа.
Доктор Јелена Боровиниќ Бојовиќ е избрана за министер за здравство, која беше критикувана од дел од јавноста откако, како шеф на одделот каде се лекуваше Амфилохије, им дозволи на свештениците и цивилите да влезат во одделот за Ковид за време на отстранувањето на посмртните останки на Митрополитот. Таа е исто така снаа на митрополитот на аргентинската српска православна црква, Кирил.
Министер за правда и малцински права е адвокатот Владимир Лепосавиќ, познат во јавноста како член на правниот тим на СПЦ на Митрополијата Црногорско – приморска, кој во претходниот период работеше на укинување на Законот за слобода на вероисповедта.
Упатените тврдат дека клучен човек на Кривокапиќ е министерот за финансии Милојко Спајиќ, млад банкар кој кратко работел за Голдман Сакс во Сингапур. Тој е магистер по финансиски инженеринг и се школувал во Јапонија и Кина. Се шпекулира дека тој е внук на еден од епископите на Српската православна црква и дека е во врска со ќерката на Кривокапиќ. Премиерот негираше дека е во роднинска врска со Спајиќ
