Руските власти секако мора да размислат дали сакаат руската економија да биде само кинеска суровинска база
РОБЕРТ БАЈРУШИ
Уделот на руската економија во светската економија е под два отсто, додека кинеската, за споредба, е речиси 17 отсто, а на Западот, на кој припаѓаат ЕУ, САД, Јапонија, Австралија и другите западни демократии, 60 отсто. Со исклучок на гасот и нафтата таму, руската економија е многу послаба отколку западната, а Русија не може да си дозволи да го прекине извозот на енергија ,бидејќи, останува без големи приходи.
Тоа значи дека економските санкции за Западот ќе имаат речиси незначителни последици, освен краткорочните, бидејќи ќе поскапат енергенсите и некои производи, а во неволја ќе бидат и некои банки поврзани со Русија, како австриската РБА.
Навистина мислам дека Владимир Путин стори лудост со нападот на Украина, мирно да започнеме со три набљудувања:
Прво, безбедноста на светот зависи од Русија, и ништо друго.
Второ, зависноста на руската економија и јавните приходи од извозот на енергија и суровини е поголема од зависноста на земјите увозници.
Конечно, трето, она што ќе се постигне со сила, ако се постигне, ќе биде многу полошо за сите од она што можеше да се постигне политички.
Поради првото, ризикот од оваа инвазија е голем, доколку трае онолку долго колку што изгледа веројатно. Заканата од нуклеарен напад е веќе изречена и без разлика на заканата, странската поддршка за украинската одбрана многу сериозно го сфаќа овој ризик.
Што се однесува до другото, колку подолго трае војната, толку е поголема нерамнотежата на зависноста на штета на Русија. Затоа што ќе има алтернативни добавувачи на енергија, суровини, храна и се што се увезува од Русија. Дополнително, доколку се одложи изнаоѓањето политичко решение, условите за размена ќе бидат многу полоши за рускиот извоз кога конечно ќе се најде тоа, политичкото решение. Затоа што ќе се зголеми понудата на руски извозни стоки, а потребите за руски увоз ќе се зголемат.
На крајот, шансите Украина да стане членка на ЕУ и НАТО беа мали или, во случајот со второто, практично не постоеја. По оваа инвазија, без разлика дали еден дел од Украина или целата земја е едноставно окупиран, европските земји и Америка ќе имаат односи со Русија како да се во еден или друг вид конфликт за украинска територија, што е веројатно најлошото решение за сите. а особено за Русија.
Сега за можните економски последици од украинските бегалци. Тоа брои дури пет милиони луѓе кои ќе ја напуштат Украина. Повторно, ако војната се одолговлекува и окупацијата е тешка, како што веројатно мора да биде затоа што ќе треба да се употреби принуда од секаков вид, бројот на бегалци може да биде уште поголем. Колку ќе ги чини земјите од Европската унија каде што ќе најдат засолниште најголем број бегалци?
Впрочем, на краток рок ќе се зголемат потрошувачката и инвестициите, пред се од јавни извори, односно на сметка на буџетот, за да се сместат и прехранат бегалците. Тоа се секако поволни економски последици. Долгорочно, доколку нема поволно политичко решение, повеќето бегалци, особено ако се помлади, ќе најдат работа во земјите од Европската унија, пред се поради зголемената понуда на работна сила, што значи подобра перспектива за заработка отколку инвестиции. Затоа што ќе се намали капиталот во однос на работата, што треба да го зголеми повратот на инвестициите, односно на капиталот. Ако тоа не е веднаш разбирливо, зголемената понуда на работна сила на имигрантите е исто како и инвестициите во земјите од кои доаѓаат во потрага по подобра заработка. Со дополнителна корист што неекономските ризици се помали.
Тешко е да се разберат целите на руските власти, политички и економски. Читам колку е рационална руската политика, а Трамп вели и дека Путин е паметен. Можеби сето ова е вистина. Но, во политичката мисла отсекогаш се сметало дека употребата на сила кога се достапни политички средства, односно кога не се работи за самоодбрана, е доказ за незнаење, без разлика колку сила се употребува со јасна цел, особено кога , како и сега, нема политичка цел.
