Италијанското издание на магазинот Вог излегува на 10 април, а неговата насловна страница е и повеќе од симболична
Наместо некоја моделка или актерка кои инаку ги красат насловните страници на овој магазин, уредниците се одлучиле за бела, речиси целосно празна насловна страница. Освен името на магазинот и месецот во кој излегува, на неа нема ништо друго.
„Во својата долга историја која се протега низ повеќе од стотина години, Вог минал низ војни, кризи, терористички напади. Неговата благородна традиција е никогаш да не гледа на другата страна. На 10 април требаше да го испечатиме изданието кое го планиравме веќе некое време и кое вклучуваше и „L’Uomo Vogue“. Но, сега да се зборува за било што друго додека луѓе умираат, а докторите и медицинските сестри ги ризикуваат своите животи и светот засекогаш се менува, не е во ДНК-то на „Vogue Italia”. Поради тоа започнавме отпочеток. Одлуката за првпат во нашата историја да испечатиме потполно бела насловна страница не е затоа што недостасуваше фотографија – токму спротивното. Ја одбравме бидејќи белата боја симболизира повеќе работи во исто време”, напиша уредничкиот колегиум предводен од главниот и одговорен уредник Емануеле Фарнети. Неговото писмо било објавено делумно како наслов на Инстаграм.
Тие објасниле и што значи белата боја за нив.
Главната уредничка на магазинот „Вог“ и најмоќна жена во светот на модата, Ана Винтур на својот профил на Инстаграм сподели вести за нејзиниот син, кој работи како лекар во болница во Менхетен.
– Мојот син е доктор. Тој во моментов е многу болен и е во самоизолација. Кога ќе закрепне, тој повторно ќе се врати на работа – вели Винтур во видеото што го објави на Инстаграм. – Јас сум многу горда на него и благодарна на сите здравствени работници кои прават сé што можат за да го запрат ширењето на вирусот и да спасат животи – додаде најмоќната жена во светот на модата.
Винтур зборува и за проблемите што се појавија во светот на модата и дизајнот како последица на коронавирусот.
– Многу американски дизајнери и бизнисмени стравуваат дека нивниот занает нема да ја преживее пандемијата – рече Винтур, истакнувајќи дека започнала кампања за собирање донации за загрозените занаетчии.
Вог е списание за мода и стил на живеење што се објавува во 18 земји од страна на Condé Nast Publications (Конд Наст Публикејшн). Секој месец, Вог објавува списание пишувајќи на теми за модата, животот и дизајнот.
Вог беше опишан од критичарот за книги Каролин Вебер во Њујорк Тајмс во декември 2006 како светски највлијателно модно списание.
Почитуван за неговата издавачка изврсност и неговата видна леснотија, списанието долго време функционираше како библија за секој молејќи се на олтарот на луксузот, познатите личности и стилот. И додека можеби земавме го здраво за готово пространството во кое доминира ова тројство на потрошувачката култура денес, улогата на Вог не може да биде потценета во катализирање на неговото кревање во доминација.
Вог е најпознат како презентер на слики на висока мода и високото општество, но исто така објавува и дела во врска со уметноста, културата, политиката и идеите. Вог се објавува на широко; денес се објавува во 20 земји: Австралија, Бразил, Канада, Кина, Франција, Германија, Грција, Индија, Италија, Јапонија, Кореjа, Мексико, Португалија, Русија, Шпанија, Швајцарија, Тајван, Турција, Велика Британија и САД.
Вог беше создаден како двомесечно издание од Артур Болдвин во 1892. Кога тој почина во 1990 год Конд Наст го презеде изданието и полека почна да го расте изданието, Бројот на списанието на претплата се разбрани за време на Големата криза и пак за време на Втората Светска Војна.
Во 60-тите години, со Дијана Вриланд како уредник и личност, списанието почна да се обраќа кон младите на сексуалната револуција фокусирајќи се повеќе на современата мода и уреднички статии отворено дискутирајќи за сексуалноста. Вог исто така продолжи да истакнува домашни имиња без манекенките, пракса која продолжи со Сузи Паркер, Твиги, Пенелоп Три и други.
Во 1973, Вог стана месечно издание. Под главниот уредник Грејс Мирабела, Вог претрпе екстензивни уреднички и стилски промени како одговор на промените на животниот стил на нивната публика. Сегашниот главен уредник на американскиот Вог е Ана Винтор, позната по нејзината заштитна марка Боб и незјината навика да носи очила во затворени простории. По преземањето во 1988, Винтор работеше да го заштити високиот статус на списанието и репутацијата помеѓу модните изданија. За да го направи тоа, таа го фокусираше списанието на нови и достапни идеи за модата за пошироката публика. Ова и дозволи на Винтор да ја задржи високата циркулација додека откриваше нови трендови кои широката публика убедливо можеше да ја дозволи. На пример, воведната насловна на списанието под едиторство на Винтор, три-четврт долгата фотографија на манекенка која носи јакна и фармерки од Кристијан Лакроа префрлувајќи се од нејзината претходна склоност да го слика само лицето на жената, што према Тајмс ја дава поголемата важност и за нејзиното облекување и нејзиното тело. Оваа слика исто така промовира нова форма на шик појава со комбинирање на фармерки во високата мода. Дебитираната насловна на Винтор го скрши зближувањето на високата класа со ликовите од улицаа кои таму лчекорат секој ден.
Присуството на Винтор на модните случувања секогаш е земено како индикатор на профилот на дизајнерот со индустријата. Во 2003, таа се придружи на Советот на модните дизајнери во Америка во создавањето на фондација која обезбедува пари и создавање на најмалку два дизајнера секоја година. Тоа изгради лојалност помеѓу појавување на новите звезди дизајнерии помогна во зачувување на доминантната позиција на влијанието на списанието преку кое Тајм го нарекува значајно влијание преку Америчката мода. модните ревии не започнуваат додека таа не дојде. Дизајнерите успеваат затоа што таа ги помогнува. Трендовите се создаваат или онеспособуваат по нејзина наредба.
Контрастот на визијата на Винтор со тоа што нејзиниот претходник беше приметен како нападен од надгледувачите, и критичарите и бранителите. Аманда Фортини, учесникот за модата и стилот за Слејт, тврди дека нејзината политика беше корисна за Вог.
„Кога Винтор беше именувана како шефот на Вог, Грејс Мирабел 17 год беше главен уредник, и списанието задоволително растеше цело време тркалајќи се во “неговите беж години” што би рекол еден новинар. Беж беше бојата со која Мирабела ја употреби за да ги префарба црвените зидови на канцеларијата на Дијана Вриленд, и метафората беше: Списанието стана досадно. Меѓу раководството на Конде Наст, постоеше грижа дека големата господарка на изданијата за мода го губеше тлото на скорешниот Ел кој само за три години достигна тираж од 851,000 до стоечкиот тираж на Вог од 1.2 милиона. Така издавачот на Конд Наст С.И Њухaус ја донесе 38 годишната Винтор која преку позициите на главен уредник на Британскиот Вог и Хаус енд Гарден, стана позната не само по нејзиното видливо иновативно чувство но исто така и по нејзината способност за поправка на списанието за ги размрда работите. “
Како што дојде Винтор да ја олицетвори сликата на Вог, таа и Вог составија критики. Лорен Вајсбергер, која некое време беше асистентка на Винтор, создаде клучен роман со наслов Ѓаволот носи Прада, најдобро продаваниот роман објавен во 2003 кој беше претворен во успешен филм награден од Академијата во 2006 година. Главниот лик наликува на Вајсбергер, и нејзиниот шеф беше моќен главен уредник на измислената верзија на Вог. Романот опишува списание управувано од Антихрист и нејзината котерија на верувањето во моќта на модата, која живее на цигари, диеталниот пијалок Др. Пепер и мешани зелени салати според испитувањата на Њујорк Тајмс.
Уредникот кој го персонифицира списанието кое го води таа е опишан од Вајсбергер како празна, површна жена која има тони и тони прекрасна гардероба и ништо друго. Меѓутоа, на романот и филмот доведе до ново внимание од страна на широката глобална публика за моќта и гламурот на списанието, и индустријата која продолжува да ја води списанието.
Во 2007, Вог доби критика од групата на анти-пушачите, кампања за деца без тутун, за ставање на реклами за цигари во списанието. Групата твреше дека волонтерите испратиле повеќе од 8000 протестни е-пошти или факсови кои што се однесуваат на рекламите. Исто така групата тврдеше како одговор назад тие добиле пречкртани белешки на писмата кои биле адресирани до уредникот Ана Винтор изјавувајќи, „ќе запрете ли? Ги убивате дрвјата!”
Потпаролот на Конде Наст издаде официјална изјава велејќи дека “Вог објавува реклами за тутун. За понатаму немаме други коментари.”
Во април 2008, американскиот Вог имаше сники за насловната од прочуениот фотограф Ени Лејбовиц, истакнувајќи го супермоделот Жизел Бундхен и кошаркарската ѕвезда ЛеБрон Џејмс. Тоа беше трет пат како Вог истакнува маж на насловната на Американскиот Вог и тоа прв пат со црнец. Критиките настанаа веднаш од многу коментатори бидејќи тоа беше сфатено како потсетување на Кинг Конг носејќи ја Феј Вреј. Се кренаа дополнителни критики кога веб страницата „Гледајќи ги гледачите”со регрутираниот постер во Првата светска војна насловен „Уништи го овој луд ѕвер.”
Во 2005, Конд Наст издаде Men’s Vogue (Вог за мажи) и објави планови за американската верзија Vogue Living ( Вог-стил на живеење) издаден во доцна есен во 2006 год. ( во Австралија постои активно издание).
Конд Наст Публикејшн исто така издава и Teen Vogue (Вог за Тинејџери-Тин Вог), верзија на списанието за тинејџерки во Америка.
До 1961 год, Вог исто така беше и издавачот на Vogue Patterns претпријатие за примероци за домашното шиење. Беше продадено на Butterick Publishing ( Батеринг Паблишинг) којшто исто така го лиценцира името Вог. (Во некогашна Југославија се издаваше еден сличен магазин – Бурда моден!).
