Разговарајќи со неколку Јапонци, доаѓаме до заклучок дека повеќето, со најмалку 10 часа работа шест дена во неделата, заработуваат помеѓу 2 и 2,5 илјади евра месечно, а најголем дел од нивните плати одат на домување. За изнајмување стан од 20 квадратни метри во Асакуза, потребно е да се издвојат околу илјада евра без комунални услуги.
БОРИС ОРЕШИЌ
Не е тајна дека повеќето Јапонци немаат особено високо мислење за Кинезите, но ниту за Филипинците, Корејците, Таиите и другите нации од Источна Азија. Токму ова производ на изолацијата на островската држава која сама се осуди на меѓународна изолација во различни историски периоди и денес се рефлектира во фактот дека малкумина странци живеат во Јапонија. За странец е многу тешко да добие постојана дозвола за работа и престој во Јапонија со население од 127 милиони, од кои повеќе од 98 проценти се Јапонци, проследено со 0,5 проценти од Корејците и 0,4 проценти од Кинезите.
Кинезите и Корејците исто така сочинуваат повеќе од половина од сите странски туристи, а кога ќе бидат додадени државјани на Тајван и Хонг Конг, дури три четвртини. Врвот на туристичката сезона е во април, кога цвета црешата. Кога знаеме дека околу 20 милиони туристи ја посетуваат Хрватска секоја година со четири милиони жители, 30 милиони туристи навистина не се многу за Јапонија.
Во Јапонија, што го надминува животниот стандард на сите земји во нејзина близина, најниско платените, како и најтешките физички работи ги вршат Јапонците. Сите други се исклучоци како русокосата Полјачка која работи на касата во стоковната куќа во Асакуза, станбена област во центарот на Токио, град што официјално има население од 14 милиони и со околните градови го сочинува најголемиот мегалополис во светот со скоро 40 милиони луѓе. Од Полска, открива жена на своите 40-ти, таа емигрирала пред 20 години кога се омажила за Јапонец, и вложила многу труд и време за учење јапонски. Иако таа секако не беше разбрана од своите колешк на благајните, затоа што зборуваме англиски, но подоцна го дознавме нивното мислење: животот во Јапонија не е лош, но многу е направено и не е доволно заработено.
„Ќе биде полошо од следната година, кога ДДВ-то од сегашните 8 ќе се зголеми на 10 проценти“, се жали Полјачката. Разговарајќи со неколку Јапонци, доаѓаме до заклучок дека повеќето, со најмалку 10 часа работа шест дена во неделата, заработуваат помеѓу 2 и 2,5 илјади евра месечно, а најголем дел од нивните плати одат на домување. За изнајмување стан од 20 квадратни метри во Асакуза, потребно е да се издвојат околу илјада евра без комунални услуги. Поради високите цени и хроничниот недостаток на простор во вакви мали станови, често живеат четири семејства, па многумина како Гоа претпочитаат да се преселат во предградието на градот каде што изнајмувањата се пониски, но потребни се повеќе од еден час да патуваат за да работат во една насока со железница. далеку од најбрзиот начин на транспорт.
Градските и меѓуградските возови возат многу често, брзо и прецизно во секунда, но не стои митот дека се вечно преполни. Надвор од утринскиот сообраќаен метеж помеѓу 6 и 8 часот наутро, скоро секогаш ќе најдевме испразнето место, чисто, тапацирано и удобно, така што не е изненадувачки што многу жители на мегаполисот спијат на пат за работа или кон дома во возот. Никој не се буни дури и кога главата на заспаниот, непознат придружник се најде на неговото рамо. Во вагоните има тишина. Луѓето молчат или зборуваат многу тивко. Веројатно нема да ги разбудат заспаните патници, градскиот возач на метрото им шепоти кога им кажува дека треба да се разбудат. Ако некој го крене гласот, големи се шансите тој да е странец, што важи и за индивидуа која може да се осмели да го премине патот додека е на семафорот црвено или пуши цигара додека шетате по улицата. Пушењето е забрането на улиците, освен во ретки определени места, но е дозволено во скоро сите ресторани, кафулиња и хотели?!
Улиците се бесконечно чисти. Како никаде во Европа. Не е возможно да се види фрлена хартија или запалка на тротоарот, и покрај фактот дека во јапонските градови нема контејнери за ѓубре. Луѓето со себе го носат ѓубрето додека не се вратат дома, освен ако не се во ресторан или друго место каде има корпи за отпаоци. Стаклото за прозорци свети со чистота, на сите јавни места, ходниците во метрото, како и на патиштата каде што нема никогаш премногу автомобили среде работен ден. Широките патишта се напуштени во споредба со европските градови во Токио, а повеќе од половина од возилата се такси. Јапонците главно ретко имаат свои автомобили затоа што јавниот превоз работи одлично, а паркирањето е многу скапо. Приватниот простор за паркирање до куќата е во сфера на луксуз и обично се наоѓа на приземјето од тесни семејни куќи, така што е многу тесен за да заземе што е можно помалку вреден простор. Затоа, автомобилите обично се мали. Светски познатите јапонски производители нудат сосема различни модели на домашниот пазар отколку што знаеме во Европа. Во облик на кутија, повисоки отколку широки, тие би биле грди кај просечниот европски клиент.
Во Осака се среќавам со г-ѓа Јуко, која не го крие своето задоволство кога открива дека сум од Хрватска. Таа носи мобилен телефон и список на фотографии од Загреб, Плитвички езера, Дубровник … Во Хрватска, вели таа, минатата недела поминала една недела, што беше нејзиниот најубав одмор во животот. Зошто реши да патува во нашата земја? Таа го виде промотивниот филм на телевизија, одговара.
(продолжува)
