Неуспешниот сојузник станува уште позависен од Пекинг, бидејќи Кина стана незаменлива за опстанокот на Русија, а тоа и нуди значителна моќ над својот сосед, пишува „Нејшенел интерест“.
Во март новиот кинески министер за надворешни работи, Чин Ганг, елоквентно зборуваше за состојбата на кинеско-руските односи.
„Колку светот станува понестабилен, толку повеќе императив е Кина и Русија постојано да ги подобруваат своите односи… Стратешкото партнерство сигурно ќе станува се посилно и посилно“, рече тој.
Ова на некои на Запад им изгледаше неискрено. Професорката на Буш школата за влада и јавна служба на Универзитетот А&М во Тексас – Валери Хадсон во авторски текст додава дека, земајќи ги предвид сите работи, Русија „добила по носот“ и крвари во Украина, што не е само срамно од гледна точка на политиката на моќ,, но тоа доведе и до зголемување на единството и големината на НАТО.
Понатаму, Русите очигледно им рекле на Кинезите дека очекуваат поограничена „специјална воена операција“ – не инвазија од целосен обем, која вклучува и злосторства против човештвото.
Осакатениот сојузник може да се покаже како товар и непријатност, но сојузник кој потенцијално го преминува нуклеарниот праг и предизвикува катастрофа, според Хадсон. Кина, сепак, има поголеми аспирации на кои сака да се посвети, додава таа.
Кина сонува да го замени поредокот предводен од Западот со поредок предводен од Кина и планира своја инвазија на територијата што ја смета за дел од своето национално наследство.
Некои веруваат дека неодамна предложениот мировен план од 12 точки на Кина ја покажува нејзината желба да види нејзиниот сојузник Русија повлечен од долгата, долготрајна војна на инает со Западот, додека Москва на некој начин го спасува образот.
Преговарањето за таков прекин на огнот, исто така, би ја поштедило Кина од болниот избор дали да навлече или не болни економски санкции на Западот врз Пекинг ,доколку биде принуден да ги вооружи Русите за да не бидат поразени.
На крајот на краиштата, кинескиот филозоф Сун Цу рекол: „Победата доаѓа од наоѓање можности во проблемите“.
Иако дефинитивно има некои негативни страни за Кина во нејзините сегашни односи со Русија, има и многу поволна страна, пишува Хадсон.
Неуспешниот сојузник станува уште позависен од вас, бидејќи Кина стана незаменлива за опстанокот на Русија, а тоа на Кина и нуди значителна моќ над нејзиниот сосед.
Пекинг веќе се договори за големи намалувања на цените на енергијата што ја купува од Москва. На Русија и требаат рубли, а Кина е доста подготвена да ја игра таа игра, за одредена цена, се разбира.
Преговарањето за таков прекин на огнот, исто така, би ја поштедило Кина од болниот избор дали да нанесе или не болни економски санкции на Западот врз Пекинг доколку биде принуден да ги вооружи Русите за да не бидат поразени.
На крајот на краиштата, кинескиот филозоф Сун Цу рече: „Победата доаѓа од наоѓање можности во проблемите“.
Иако дефинитивно има некои негативни страни за Кина во нејзините сегашни односи со Русија, има и многу поволна страна, пишува Хадсон.
Неуспешниот сојузник станува уште позависен од вас, бидејќи Кина стана незаменлива за опстанокот на Русија, а тоа на Кина и нуди значителна моќ над нејзиниот сосед.
Пекинг веќе се договори за големи намалувања на цените на енергијата што ја купува од Москва.
На Русија и требаат рубли, а Кина е доста подготвена да ја игра таа игра, за одредена цена.
Заедно со овие намалувања на цените на енергијата, Кина преговараше за поволни услови за кинески инвестиции во клучната руска инфраструктура, како што се патиштата и пристаништата, па дури и земјоделското земјиште.
Иако условите на тие договори не се јавни, слични кинески инвестиции во други земји се условени со поголема од просечната контрола врз стекнатите средства, пишува Хадсон.
Голем дел од кинеските инвестиции се концентрирани на рускиот Далечен Исток, кој во последниве години толку брзо се раселува што забележа неверојатна стапка на „раст“ на населението од 33 проценти.
Интересно е, пишува Хадсон, што истакнатиот академик Јан Јутонг, кој пишуваше за Форин аферс минатата година, коментираше: „Не долго по почетокот на конфликтот, некои антируски кинески интернет корисници почнаа да ги повторуваат тврдењата за неправедноста на Договорот од 1858 година. на Ајгун, кој 596.000 квадратни километри кинеска територија и беше отстапен на Русија“.
Се споменува и Пекиншкиот договор од 1860 година, според кој уште поголем дел од североисточна Кина им бил даден на Русите.
Де факто, кинеската колонизација на рускиот Далечен Исток би можела да биде една од можностите што ги гледа Пекинг со оглед на ослабената состојба на северниот сосед, што може да влијае на новата кинеска иницијатива „Поларен пат на свилата“.
Има неколку други странични придобивки од сопнувањето на Русија, како што е драматичен пад на продажбата на руско оружје на меѓународниот пазар.
Не само што Кина може да преземе дел од клиентите, туку тоа значи и дека земјите кои Кина не сака Русија да ги вооружува, како Виетнам, ќе имаат намалување на снабдувањето, пишува Хадсон.
Меѓутоа, во исто време, Кина, исто така, мери колку целата ситуација и помага или наштетува на нејзината визија за повторно преземање на Тајван во блиска иднина.
Иако руската неспособност сигурно мора да и даде пауза на Кина – нејзините војници и офицери се исто толку неиспробани во борбите како и Русите – вооружувањето на Украинците е скапо и брзо ги исцрпува западните залихи на вооружени системи и муниција.
На пример, владата на ОК штотуку објави извештај во кој се наведува дека на земјата и требаат цели десет години да го замени оружјето што и го донирала на Украина, според National Interest.
Од центарот на Вашингтон се слуша дека и на Соединетите Американски Држави им снемува некои системи и муниција поради тоа што го испратиле во Украина.
Но, големите стратези гледаат можности во проблемите
И додека администрацијата на Џо Бајден намерно и помагаше на тајванската влада на повисоко ниво и почесто од претходните претседатели, колку долго САД можат фигуративно да ја палат свеќата на двата краја без да ја поткопаат сопствената способност да возвратат?
Вклучувањето на Америка во долг, долготраен конфликт, како што е војната во Украина, е многу во националниот интерес на Кина, пишува Хадсон.
Не само што Кина може да преземе дел од клиентите, туку тоа значи и дека земјите кои Кина не сака Русија да ги вооружува, како Виетнам, ќе имаат намалување на снабдувањето, пишува Хадсон.
Меѓутоа, во исто време, Кина, исто така, мери колку целата ситуација и помага или наштети на нејзината визија за повторно преземање на Тајван во блиска иднина.
Иако руската неспособност сигурно мора да и даде пауза на Кина – нејзините војници и офицери се исто толку неиспробани во борбите како и Русите – вооружувањето на Украинците е скапо и брзо ги исцрпува западните залихи на вооружени системи и муниција.
На пример, владата на ОК штотуку објави извештај во кој се наведува дека на земјата и требаат цели десет години да го замени оружјето што и го донирала на Украина, според National Interest.
Од центарот на Вашингтон се слуша дека и на Соединетите Американски Држави им снемува некои системи и муниција поради тоа што го испратиле во Украина.
Големите стратези гледаат можности во проблемите. И додека администрацијата на Џо Бајден намерно и помагаше на тајванската влада на повисоко ниво и почесто од претходните претседатели, колку долго САД можат фигуративно да ја палат свеќата на двата краја без да ја поткопаат сопствената способност да возвратат?
Вклучувањето на Америка во долг, долготраен конфликт, како што е војната во Украина, е повеќе во националниот интерес на Кина, пишува Хадсон.
Дали Русија е тег околу вратот на Кина? Или, алтернативно, дали слабоста на Русија и дава на Кина многу можности да ги обезбеди своите национални интереси?
Големите стратези гледаат можности во проблемите, а татковината на Сун Цу секако не е исклучок, вели Хадсон во авторскиот текст објавен на National Interest.
