За да најдете нешто во библиотечната база на податоци, мора да внесете одреден термин или автор во библиотечниот пребарувач. Google не може да го стори тоа за вас. Сепак, оваа содржина не е скриена, кон неа потешко е да се пристапи
ДАМЈАН РАКНИЌ
Средствата за финансирање на терористички активности често се добиваат од приходите од разни нелегални активности, како што се киднапирање луѓе и слично. Штом овие пари се „измијат” често кај непрофитни организации, обично се испорачуваат преку курири во форма на готовина на борците. Со цел да се избегне супервизијата на финансиските институции, терористите честопати користат неформални системи за пренос, како што е хавала (на арапски, буквално значи трансфер, сметка за размена).
Ако една личност треба на друга личност да даде, на пример, 100 фунти, услугата ќе оди по познато трето лице, со префрлување на информации за контакт и код на трансакција кон конкретен брокер (во заедница наречена hawaladari), кои потоа ќе се поврзе со друг брокер за да исврши плаќање преку само ним познат код за трансакција. Единствениот преостанат долг е долгот што брокерот го има кон другиот. Целиот систем се заснова на доверба, и ако еден брокер не ја почитува својата обврска кон друг, тој ќе биде избркан од мрежата. Овој метод, кој се користи нашироко во исламската верска заедница, има корени наназад до 8 век во јужниот дел на Азија, со цел да се овозможи дискретен трансфер на пари а тие да не се движат многу од едно до друго место.
Ништо од ова не би било можно без едно од клучните алатки на модерниот тероризам.
По трикратниот терористички напад во Брисел во 2016 година, тогашниот францускиот министер за внатрешни работи, Бернар Казнев, за време на говорот во парламентот, го истакна даркнет како клучна алатка која терористите ја користат во нивните операции. Иако Казнев имаше најдобри намери, сакаше пралемнтарците да се фокусираат на сериозните проблеми, неговиот избор на зборови не беше најдобар, или не беше до крајот прецизен.
На основно ниво, на интернет постојат два видови на содржината – оној кој може да се најде преку пребарувачите како Google и Yahoo, и еден за коого пребарувачите велат дека „не постои”. Во жаргонот, дел од интернетот, кон кој може да се пристапи преку нормални пребарувања се нарекува „површина” (анг. surface), а оној што не може да се пристапи од страна на обичните пребарувачи се нарекува „длабински” (анг. deep).
По површината на корисниците на интернет се движат преку поврзница (анг. link), и иако се чини дека Google „знае сè”, постојат места кои не може да се пристапи какокон библиотека – база на податоци. Имено, за да најдете нешто во библиотечната база на податоци, мора да внесете одреден термин или автор во библиотечниот пребарувач. Google не може да го стори тоа за вас. Сепак, оваа содржина не е скриена, кон неа потешко е да се пристапи. Darknet за кој Казнев зборуваше и дискутираше во контекст на нелегални активности е дел од Интернетот кој намерно е спкриен од љубопитни очи. Тоа е „темен” интернет, или „dark web”.
Темнiоt веб всушност можат да го направат мал број на корисници кои ќ создадат мрежа која директно го поврзува и на која тие диркетно се вмрежени! Или можат да бидат дел од поголема мрежа која посебно е заштитена и кон која се пристапува преку посебна програма и кои бараат специјална дозвола. Според достапните податоци, во светот во моментов има десет активни големи темни веб-мрежи, вклучувајќи го најпознатиот, кон кој се пристапува преку бесплатна програма за анонимна комуникација Tor (краток за The Onion Router).
Tor е основана во средината на 90-тите години на минатиот век, како проект на истражувачка лабораторија на морнарицата на САД, и е дизајниран да ги заштити разузнавачките и контра-разузнавачките активности на САД. Во своето јадро, Tor анонимизира комуникација преку пренасочување на сообраќајот преку својата волонтерска мрежа од 7.000 преносни точки до локацијата на корисникот. Овој чин драстично ја намалува можноста да се утврди локацијата на корисникот, што му овозможува на речиси целосна приватност, односно темно прелистување на вебот, како и на површината. Единственото нешто што Torr му кажува за корисникот е да го користи Torr. Сите други информации кои корисникот ги открива за време на сурфањето, како што се страниците и страниците што ги посетува, остануваат скриени.
Освен ако не се анонимизирани индивидуален корисник, Тоrr може да го стори истото за веб-сајтови и сервери, бидејќи тие можат да бидат поставени така што можат да добијат сообраќај само корисниците кои ги користат нивните сопствени Тор-ови. Кон адресите кои се анонимизирани од Torr крајот со „onion” и се пристапува преку посебен пребарувач Tor – Tor во рамките на заедницата им даде „тајна служба”.
Корисниците на ваквите сајтови на интернет обично се користат и за да се добијат нелегални датотеки и програми (како алатки за хакирање, детска порнографија или пиратска содржина), како и да се разменат или да купат нелегални предмети и услуги (главно во врска со дрога и оружје). Трансакциите се плаќаат на криптите, особено со BitCoin, бидејќи тие функционираат слично на готовина, т.е. тешко им е да се следат.
511/5000
Иако има долго време, темната мрежа стана дел од јавна свест како центар на нелегални онлајн активности преку приказната за Silk Road, нелегалната трговија со дрога лансирана од Ross Ulbricht во 2011 година, која беше затворена во ноември 2014 година во ФБИ. во рамките на операцијата Онимус. Операцијата, исто така, стана позната по тврдењата дека безбедноста на Тор е компромитирана, но Европол и ФБИ што ја спроведоа операцијата не сакаа точно да кажат дека успеале да достигнат 27 оператори и да ги затворат.
(продолжува)
