Глобус-Неделен весник

  • Македонија
  • Свет
  • Ревија
  • Архива
  • Контакт
  • Фељтон
  • Колумни

ДА СЕ ОБЛОЖИМЕ

September 24, 2025 Filed Under: Колумни

БИЛЈАНА ВИЛИМОН

Сè е тоа од доброто вино

Влеговб во шемата. Скокавте од радост. Затоа што она што не го добивте од Емиратите пред неколку недели, сега го добивте од вашиот брат Си. Тој ви плати 2,5 милијарди за да ги закрпите дупките во буџетот и да ја прикриете валканата кинеска работа во Србија. Ве опи, а вие се затетеравте и паднавте. Јао-пао, ако зборуваме на вашиот кинески јазик. Таа лесна готовина можеше скапо да ве чини. Но, ќе ги чини граѓаните и студентите на Србија. Ќе ги подбуцнете полицијата и бандитите врз нив, за да ви го отплатат долгот со своите глави – а вашата глава да остане недопрена.

Пред да заминете, помпезно објавивте дека, заедно со Путин, и Трамп ќе бидете во Кина. Слушнав дека можеби ќе дојде и Трамп, не сум сигурна, Бог знае како ќе биде, но ми објавија дека некои од големите светски лидери ќе вечераат во Кина, па ме замолија да останам. Велат дека мора да останеш до петти септември …

Бог знае дека го кажа тоа од принцип – ако оди, оди. Ти велиш. Народот го слуша. И можеби се губи во масата од твоите лаги. Бог знае дека го измисливте ова за Трамп за да ја зголемите цената за себе. Бог знае дека не бевте поканети ниту на таа вечера на петти септември. Бог знае дека бевте во Србија тоа утро на петти. Бог знае и дека таа вечер, седејќи во редакцијата на вашиот омилен медиум, славевте со шише најскапо вино, за секоја палка на грбовите и главите на невини. Деца. Студенти. Пензионери. Гледавме надреални слики од Нови Сад. Неиспровоцирана, полицијата, во полна опрема, безмилосно почна да ги тепа мирните учесници на протестот. Луѓе со црни навивачи дресови седеа во амбулантни возила, одбивајќи да им помогнат на повредените граѓани. Тие ја посрамотија чесната професија. Солидарноста беше видлива од другата страна. Оваа наша

Кога полицијата крена палки врз Дијана Хрк, мајката на детето жртвата под настрешницата, ветераните ја прегрнаа и двајцата добија палки преку грбот. Кој е тој од вашата полиција, оној што имаше намера да ја претепа оваа веќе ранета жена со палки? Дали сте се запрашале? Дали сте реагирале? Не сте. Емпатијата и љубовта се на наша страна. Нечувствителноста и тепањето се на ваша. Тоа е разликата помеѓу двете Србии.

Во директниот телевизиски пренос, бевте патетични, се лижевте и зборувавте во стилот – колариќу – паниќу, плетемо се самиќу.. Се смешкавте невино, но цинично. Мавтавте победнички ама поразено. Свесни сте дека ја изгубивте оваа битка, без разлика колку спонтано се радувате што сте победиле. И честитавте на полицијата за добро завршената работа!!? И, всушност, им честитавте на вашите послушници за бруталното тепање граѓани!!! Виното е виновно за сè. Виното ти го замаглило умот. Затоа што, дури и Бог знае, дека тоа е највалканата работа во историјата на оваа земја. Имало протести и претходно. Имало незадоволни граѓани и претходно. Имало полиција на улиците и претходно. Имало палки и претходно. Но, никој како тебе не се однесувал толку брутално со граѓаните. Никој никогаш не ги згазил толку сурово. Никој не ги шутирал вака додека лежеле беспомошни. Никој не ги влечел по улиците вака, откако им ставил лисици. Никој не апсел малолетници. Никој не го мразел својот народ како тебе. Да можеа, ќе ги уништија своите противници и ќе ги збришеа нивните семејства пет генерации наназад. Ќе кажеш ли дека и тоа е спонтано? Сигурно ќе кажеш, затоа што од некоја причина ти се допаѓа тој збор. Спонтано гледаш настрана во нив. Спонтано пукаш во нив со поглед. Спонтано ја прекинуваш тишината во спомен на жртвите со сонарно оружје.

Спонтано ги нарекувате противниците на вашата тиранија непријатели, предавници, нацисти, ѓубре, кретени, кретени, будали, идиоти… Само затоа што не се на иста страна. Ваша. Криминална и корумпирана. Спонтана.

Јасно ни е.Ги пиете најскапите вина со вашите другари, за евтините лаги што ги расфрлаат. Им диктирате. Вашиот спонтан ракопис е тешко читлив, но лесен за препознавање. Тоа е вашата сурова одмазда врз бунтовните граѓани. Пред се на Нови Сад. Затоа што сè започна токму таму. Паѓање на натрешницата. Неверица. Броење на мртвите. Бдеење над повредените. Молк. Погреби. Јаукања. И прашања – кој е виновен? Наместо одговор – тишина. Наместо апсење на виновните – тепање на оние што ја бараат вистината. Наместо судење – осакатување на бунтовниците. Наместо правда – газење, закани и апсења на невините. Тие издржаа сè. И луѓето од Нови Сад. И студентите во блокадата. И граѓаните низ цела Србија. Со својата упорност, тие го потрошија секој последен атом од вашата сила. Постои причина зошто се сопнувате и паѓате главечки на службена посета, без разлика во која земја се наоѓате. На студентите не им е гајле. Тие сакаат да паднете во Србија преку избори. Но трезен, а не опиен од вино и моќ.

Во секој случај, по неуспешната работа завршена во текот на август – и септември започна несмасно за тебе. Освен тој кинески заем со кој ќе ја купиш љубовта кон ќаците, сè друго е целосен неуспех. Вклучувајќи го и твоето заминување таму. Ги посети сите ходници во палатата на Си Џинпинг. Разгледуваше низ ѕидовите. Се загледуваше во таванот. Ги потапка домаќинките по рамото, додека минуваат крај тебе како низ турски гробишта. Го гледаш вештачкото цвеќе, како она што го имаме овде во кинеските продавници… Во тоа време, Си разговараше со Путин и другите гости. Ти си домашен тука. Секогаш доаѓаш да извлечеш нешто и затоа не си на исто ниво со другите. И, за да не се надуеш целосно – бидејќи беше за никаде, мајката природа се погрижи за тоа. Твојата висина. На некоја фотографија, стоиш во последниот ред. Сам. И повторно паѓаш во очи. Како громобран.

Разговараше со Путин пет и пол минути. Нит те слушаше, нит те гледаше. Икебана ве делеше. Путин отвори пасијанс и си молчеше. А ти, во чудна мешавина од руско-српски јазик, без точка или запирка, продолжи да брбориш – дарагој президент ја хотел јешчо раз известит вас што Сербија находитса у очењ трудној ситуации, но смогли сахранит нашио принципијелну стиуацијуг терпенија и независимост Сербии у атнос на Расију… Да не го беше запрел Путин времето, не знам колку долго ќе можеше да зборуваш без воздух. Никогаш не земаше здив, а твојот почитуван Путин ти го спаси животот – со кратките минути што ти ги одвои.

Бог знае што очекуваше од Путин. Тоа не ме интересира. Затоа што не ме интересира ниту ти ниту твојот драг Путин. Единственото нешто што ме интересира е кога ќе одлеташ со тој фолкер. Во еден правец. Спонтано. Немаш храброст за избори. Дури ни со спонтана кражба на гласови.

Да се ​​обложиме…

Filed Under: Колумни

МAKЕДОНСКИ БЛОК 2025: ДОМИНАНТНИТЕ НАРАТИВИ ПРОШИРЕНИ И НАДГРАДЕНИ
ФЕМИЦИДОТ Е ПОРАКА ДО ИНСТИТУЦИИТЕ
ТРАМП, АНТИФА И ХРВАТСКИ ЗДРУЖЕНИЈА: ПОЛИТИЧКИ ТОП НАМЕНЕТ КОН НВО СЕКТОРОТ
КОТЕВСКА: „СИЛЈАН“ МЕ УБЕДИ ДЕКА НАЈДОБРО ЗНАМ ДА РАСКАЖАМ ПРИКАЗНА ЗА МАКЕДОНИЈА
ПУТИНОВ ПОКЕР, РУСКИ РУЛЕТ (145): ЗОШТО СЕ ПРОВОЦИРА НАТО?

Најново

  • МAKЕДОНСКИ БЛОК 2025: ДОМИНАНТНИТЕ НАРАТИВИ ПРОШИРЕНИ И НАДГРАДЕНИ
  • ФЕМИЦИДОТ Е ПОРАКА ДО ИНСТИТУЦИИТЕ
  • ТРАМП, АНТИФА И ХРВАТСКИ ЗДРУЖЕНИЈА: ПОЛИТИЧКИ ТОП НАМЕНЕТ КОН НВО СЕКТОРОТ

Импресум

Издавач - Здружение за нови политики и слобода на медиуми "Јавност" - Скопје,

Партизански одреди 23/1/3 Скопје

globus@globusmagazin.com.mk

Барај

Сите права задржани© 2025 · ГЛОБУС · Log in

Developed by Unet