Променети се вредностите за тоа што е старост. Не може затоа жените а ги кријат годините а са стареат само мажите. Но, матрицата на убавината на жената се врзува за некои стереотипи а тоа може да има и економски потреси
Зошто жените почесто лажат за годините од мажите? Се чини дека ова е безазлено прашање. Сузан Зонтаг во 1972 година истражувала нешто што може да се нарече „двоен аршин на стареењето“.
Што се однесува до заведувањето, постојат два паралелни машки модели – „момче“ и „зрел маж“ а само еден женски модел – „млада жена“.
Во редовите на средната и повисока класа старата жена вложува се повеќе енергија (и ако има и пари) со цел да го добие привидот на младоста.
Меѓутоа, обезвреднувањето на остарените жени не се однесува кон тоа колку се тие оддалечени од реалната младост. Таа се однесува и на можноста постарите жени да бидат помлади од своите потенцијални партнери. Оваа матрица на старосната разлика им овозможува на мажите и во подоцнежни години да имаат потомство ако жените се помлади од нив. Ним, на мажите помладата жена им дава надеж дека ќе имаат крај себе помладо лице кое ќе се грижи за нив, кога ќе бидат многу стари.
Обраќајќи им се на жените Сузан Зонтаг покажува колку тие можат или требаат да ја „говорат вистината“ и да му допуштат на лицето да покажува „што се тие доживеале во животот“, што е еден вид на еманципација од младешките норми. Чуда на подмладување се битни за оние жените кои мора да испраќаат фотографии за општ преглед, каде што нивната слика од глава до пети е изменета во Photoshop. Во исто време сè е скриено: брчки, акни, темни кругови под очите, прекумерна тежина и целулит. Како резултат на тоа, уште една позната личност се појавува на насловната страница на списанието како идеална убавина, а нејзиниот изглед станува причина за завист кај обичните луѓе на улица. За ботоксот сега размислуваат не само за 40-годишни дами, туку и за 25-годишни девојки, кои според стандардните модели се сметаат за вистински „стари жени”. Од една страна, подобро е за жените, но тие и понатаму лежат на себе и на другите.
Кога сè е во прашање, за да се постигне целта не постојат методи што ќе се сметаат за табу. Ако ѕвездата на шоуто или танчерката се здебели за една големина, веднаш ќе биде отпуштена со стигмата „неспособна”. Но, всушност, стравот од стареење е повеќе од можност да остане без висока плата. На дното на нејзиното срце, секоја жена се плаши да не фати воз наречен „живот”. Вината не е само биолошки часовник, поврзан со раѓање, со популарност кај мажите, туку и со повеќе профитабилни договори.
Овој страв лежи во претставниците на прекрасната половина на човештвото од раѓањето. „Убавината на една жена е краткотрајна”, – така велат тие во народот. Значи дами треба да се служат со било какви трикови, криејќи ја нивната вистинска возраст. Наједноставната работа тука не е инекција на ботокс. Многу е полесно да се „заборави” за вашиот датум на раѓање и со тоа малку да ја вратиш назад експлозијата на оваа временска бомба. Никогаш не ја криев мојата возраст и не чувствував непријатност дури и кога ги сретнував мажите кои беа многу помлади од мене – вели една козметичарка. Но, како козметичар често ги среќавам жените кои имаат комплекси за возраста. И можеби моите размислувања и совети ќе им помогнат на таквите жени да се ослободат од нив. Или барем погледнете ја ситуацијата од друг агол. Најверојатно забележавте дека има жени кои мирно ја земаат својата возраст, не кријат колку се стари и генерално не се склони да се грижат за тоа. Ова не значи дека не сакаат да се грижат за себе. Често, овие жени изгледаат доста атрактивни, само броевите во пасошот ги издваат.
И има жени кои ја растегнуваат својата возраст, се срамат од својата возраст или кријат колку години имаат. И на директното прашање за возраста, тие се шегуваат: „О, непристојно е да поставуваш такви прашања на жените!” Излегува дека мажите стануваат прилично постари, а не и жените?
Можеби не знаат сите, но пред околу 100 години, во 1917 година, просечниот животен век во СССР изнесуваше само 32 години, а во Европа – 30 – 40 години. Со ваквите ставови за тоа дека некоја жена со 40 години е многу стара живееја нашите пра-баби, баби и мајки – луѓето кои нè донесоа. Со други зборови, нашите идеи за возраста не се секогаш наши. Но, светот се промени, овој стереотип веќе долго време е застарен. Денес, просечниот животен век во цивилизираните земји е околу 80 години. И според последната класификација на СЗО, лицата на возраст под 44 години се сметаат за млади.
Ова не е грешка – до четириесет и четири. Од 45 до 59 години – средовечни луѓе, а само по 60 – постарите лица. Постари, но уште не стари. Затоа, не треба да се плашиме од броевите во пасошот – 40 години веќе не е возраста на стара жената, буквално или фигуративно.
