Костадинка Велковска живееше и работеше во Загреб од 1968 година и беше исклучително плодна и во театарот, во тв сериите и во играните филмови, од хрватска и македонска продуккција
Минатата недела почина и беше погебана починатата актерка Костадинка Велковска, која живееше и работеше во Хрватска од 1968 г. кога таму замина на студии по актерство. Таму и во тамошните театри таа најде постојана егзистенција, иако од време на време се враќаше и во својата таковина и во одниот Чаир.
Колегите и пријателите од Хрватска, Словенија и Македонија се простуваат на социјалните мрежи од Костадинка Велковска (76). Таа доживеала мозочен удар кој се покажал како фатален. Зад себе имала четири брака и еден син.
Нејзините роднини од Скопје и изјавија на новинарката на МТВ Мирјана василевска дека најголема желба и било да одржи уште еден концерт со македонски песни. Никогаш не ја заборавила Македонија, нејзиното Скопје, а секој разговор со нив завршувал со истата реченица: „Поздравете ми го Чаир“.
Името на Костадинка Велковска беше препознатливо во театарската уметност во Хрватска, 40 години. Зад себе остави безброј телевизиски и филмски улоги. Беше дел од актерскиот тим на сериите „На граница“ „Забранета љубов“, „Битанги и пронцези“, „Томе од бензинската пумпа“, „Хитна 94“. Глумеше во филмовите „ Јазол“, „Духот на Баба Илонка“, „Златни години“, „Почивај во мир“…
Во Македонија гостуваше во Драмски театар во 2018 година со преставата „ Светица на темнината“, каде го толкуваше ликот на Мајка Тереза..
– Беше полна со живот и енергија. Беше многу почитувана и цената во Загреб. Ќе бидам присутен на нејзиното последно испраќање, во име на македонската амбасада во Загреб – изјави Милаим Фетаи, македонскиот амбасадор во Хрватска
Новинарката Мирјана Василева која долг период беше дописник на македонската телевизија од Хрватска ја опишува како промотор на македонската песна , шансониер, активиста.
– Кога се распаѓаше поранешната југословенска држава Костадинка беше една меѓу оснивачите на првото Македонското -Хрватско друштво во 90- те години, а нејзиниот дом , беше и прифатилиште за многу војничиња на тогашната ЈНА. Постојано на фиксниот телофон и се јавуваа познати и непознати мајки чиишто деца беа на боиштата во Хрватска.Таа наоѓаше контакти и заедно со останатите Македонки и Црвениот Крст ги испраќаше дома, а влегуваше и во многу незгодни состојби. Во касарната во Мала Дуба, замина со нејзиниот автомобил и успеа со тогашните старешини , не само да го спаси својот родинина, туку и неговите другарчиња. За сити овие настани се говори и документарниот филм „Македонскиот допринос во војната во Хрватска“, за кој го напишав сценариото во организација и покровителство на Националниот совет на македонското национално малцинство на град Загреб – вели Василева и дополнува дека Костадинка секогаш била горда на своите македонски корени и никогаш не го заборави своето потекло.
