Нападот на Хамас на Израел одеше со кодно име „Поплава во Ал Акса“. Се работи за името на џамијата кон која израелската полиција во неспоредното минато мизврши напади врз мирни верниоци кои го посетуваа светото место
Кога Хамас го започна смртоносниот напад во саботата врз Израел, меѓу напаѓачите ги имаше и оние кои скокнаа со падобран над границата.
Военото крило на Хамас, бригадите Из Ал Дин Ал Касам, ги нападна посетителите на фестивалот и израелските градови околу Појасот Газа.
Тие го нарекоа нападот „Поплава во Ал Акса“.
Портпаролот на израелската армија Ричард Хехт потврди дека палестинските борци се инфилтрирале со „падобрани“, по море и по копно.
На социјалните мрежи се споделени фотографии и видеа на кои се гледа како членовите на бригадата Касам се спуштаат со падобрани. Ова е првпат да се знае дека ја користеле оваа техника во нападите против Израел. Палестинските екстремисти успеаја по воздушен пат да ја преминат границата што ја дели Газа од Израел, користејќи падобрани на кои се наоѓа едно или две лица. Напојувани од мотор и пропелери, тие ги управуваа додека навлегуваа сè подлабоко во територијата околу Појасот Газа.
Армиите користат падобрани за фрлање единици од воздух за да префрлат свои сили на непријателска територија зад фронтовата линија.
Падобранските тимови првпат беа користени во борба од завојуваните германски и сојузничките страни во Втората светска војна.
Саботниот напад на Хамас потсетуваше на операцијата со параглајдер што ја извршија двајца Палестинци, Сириец и Тунижанец од Народниот фронт за ослободување на Палестина – Генерална команда. Тие полетаа од Либан за да нападнат израелска воена станица во ноември 1987 година.
Користејќи падобрани опремени со мотор и управувачки контроли, борците можеа да полетаат од земјата. Ова значело дека тие би можеле да патуваат без да мора да се искачуваат на рид или да скокаат од авион.
Моторот му дава на падобранот потисок до 56 километри на час.
Параглајдеристите можат да летаат три часа, на просечна височина од 5.000 метри над земјата. Тие можат да носат до 230 килограми тежина – или еквивалент на четири лица – според веб-страниците за параглајдинг.
Овие уреди, слични на чадор, може да имаат седиште за едно лице или количка со три тркала што може да прими две лица.
„Воените медиуми“ на бригадата Касам објавија снимка на која се гледаат параглајдеристи како полетуваат од земја, секој пилотиран од еден или двајца ловци. Други снимки покажуваат како борци пукаат од воздух, пред да слетаат и да ги нападнат израелските позиции.
Некои од падобраните носеа борци на мотоцикли. Хамас групата падобранци кои ја пробија оградата за одвојување ја нарекува „Сакдрон Сакр“.
Зошто израелската армија не ги откри падобраните?
На снимката објавена од медиумите на Хамас се гледа како вооружени параглајдеристи летаат од Газа под превезот на огромниот ракетен истрел од Појасот. Некои од нив се чинеше дека летаа ниско, додека други беа повисоко во воздухот. Тие можат јасно да се видат со голо око на небото околу Газа.
Израелските медиуми се прашуваа зошто воените единици не успеале да ги откријат. Израелските сили допрва треба да ја обелоденат причината зошто нивната противвоздушна одбрана не била предупредена од летечките ловци, особено ако се има предвид дека падобраните биле толку видливи што луѓето ги снимале на нивните телефони.
Дали можеби Израелците премногу се потпираа на технологијата наместо да користат патроли кои вршат надзор со голо око? Некои извештаи сугерираат дека израелските системи за противвоздушна одбрана, како што се Железната купола и радарот, не се изградени за да се справат со толку мали летечки објекти.
Хамас изврши ненадеен напад со лансирање на 5.000 ракети, се вели во изјавата на командантот на бригадите Ал Касам, Мухамед Ал Деиф, првиот ден.
По лансирањето на ракетата следеше упад на борците на Хамас по копно и море, користејќи чамци на вода и падобрани во воздухот.
Медиумите и воените извештаи укажуваат дека нападот со падобран и фактот дека успеале да ја заобиколат противвоздушната одбрана бил одлучувачки фактор за пробивање на границата.
На првиот ден, офанзивата доведе до огромни и невидени жртви меѓу цивилите и војниците во Израел. Палестинските екстремисти киднапираа повеќе од 100 израелски цивили и припадници на армијата, а сега им се закануваат дека ќе ги убијат
Каде беа израелските одбранбени сили за време на тие долги часови додека Хамас трчаше слободно во населбите блиску до Газа, многумина се прашуваат.
„Армијата целосно потфрли како сили за брза реакција“, рече еден Израелец, истакнувајќи дека некои населени места што беа нападнати мораа да се потпрат на сопствените сили за цивилна одбрана додека чекаа да пристигне армијата.
На крајот, беа потребни цели два дена од почетокот на упадот за конечно да се исчистат сите борци на Хамас од израелска територија.
Ќе треба долго време да се понуди целосен одговор на прашањето зошто се случи ова. Но, изненадувањето, обемот и брзината се чини дека ја надминаа одбраната која беше нецелосна и неподготвена за она со што се соочи.
Изненадувањето беше клучно за нападот на Хамас. Израелското разузнавање не успеа да ги открие плановите за напад на Хамас.
Се чини дека групата извршила долго планирана измама за да остави впечаток дека не е во состојба или не сака да започне каков било амбициозен план.
Таа, исто така, спроведе добра оперативна безбедност, веројатно држејќи се настрана од електронските комуникации. Хамас потоа се потпираше на невидени размери и брзина за она што следеше.
Илјадници ракети беа истрелани како капак на нападот. Но, имаше и напади со беспилотни летала врз опремата за надзор што Израел ја користи на оградата за да следи што се случува. Тешките експлозиви и возила тогаш направија дури 80 дупки во безбедносната ограда.
Беа користени и моторизирани змејови и мотоцикли, додека меѓу 800 и 1.000 вооружени мажи излегоа од Газа за да нападнат повеќе локации истовремено. Се чини дека оваа тактика на закопување успеа да ја совлада израелската одбрана, барем за некое време.
Ваквиот опсег на активности сигурно довел до хаос во израелските командни и контролни центри, кои веќе беа мирни во саботата наутро, што беше и верски празник.
Некои од борците на Хамас беа насочени кон цивилни населби, додека други напаѓаа воени пунктови. Беше шокантно што овие точки беа толку неодбранети што лесно можеа да бидат прегазени, со објавени снимки од израелски тенкови во рацете на Хамас.
И дупките во оградата беа оставени доволно долго отворени за да им се овозможи на заложниците да бидат однесени во Газа. Израелските безбедносни и одбранбени сили се фокусираа повеќе на Западниот Брег отколку на Газа во последните месеци, што потенцијално остава празнини.
А Хамас можеби сметаше на поделбите во израелското општество околу политиката на премиерот Бенјамин Нетанјаху за дополнително да го привлече вниманието на безбедносниот естаблишмент. Воените и разузнавачките способности на Израел долго време се оценети како најдобри на Блискиот Исток и едни од најдобрите во светот.
Но, можеби ги потцениле и способностите на противниците.
Нападите се споредуваат со оние од 11 септември 2001 година во Америка, кога никој не можеше да предвиди дека авионите може да се користат како оружје. Ова често се нарекува „недостаток на имагинација“.
Сличен недостаток на имагинација може да биде еден од проблемите за Израел, оставајќи го неподготвен за нешто толку амбициозно од непријателот. Ваквите прашања секако ќе бидат дел од долгорочната истрага што најверојатно ќе се спроведе. Меѓутоа, на краток рок, акцентот ќе биде ставен на да се открие што да се прави следно наместо да се гледа назад.
(продолжува)
