Во Брисел и во повеќе земји-членки се зацврстува впечатокот дека Бугарија под Борисов им се приклучува на Унгарија и Полска во правењето проблеми во ЕУ.
Меѓународниот институт за блискоисточни и балкански студии (IFIMES) подготви анализа на актуелната политичка состојба на Балканот во врска со моменталните опасности што го загрозуваат напредокот на земјите од регионот. Во анализата „Кој го загрозува Балканот?“ стои:
„Во историјата на меѓународните односи ќе биде запишано дека сите земји на Балканот од Словенија до Бугарија барале и бараат официјално членство во ЕУ и НАТО, освен Србија, која прогласи воена неутралност, но сепак е кандидат за членство во ЕУ. Низ историјата, преку јавни и тајни договори, меѓународни конференции, особено по крајот на двете светски војни, но и локалните војни на Балканот и пошироко, големите сили отсекогаш се договарале за сфери на влијание, кои по правило не ја почитувале волјата на засегнатите народи на Балканот.
За прв пат во историјата, големите западни сили смислија нов начин на поделба на сферите на интерес, меѓу другото, преку процедури за пристап до двете најсилни и највлијателни транснационални интеграции, ЕУ и НАТО, односно формираа неоколонијален пристап кон условно неразвиените земји, особено на Балканот. Добро е познат случајот со Република Турција, која со децении чекаше да влезе во ЕУ, а во исто време е една од најважните членки на НАТО за да ги заштити геополитичките интереси на Западот, но и еден вид „источен штит“ за „старата дама“- ЕУ.
Денес Западен Балкан е „во мирување“. Територијата од која започна Првата светска војна и областа каде што заврши регионалната војна пред 25 години, сега е напуштена и заборавена од ЕУ и претставува закана и потенцијална воена зона. Ќе се забележи дека најсилните земји од западната хемисфера од ЕУ и НАТО го иницираа процесот на прием на земјите од Балканот, а потоа не сторија ништо со децении да ги прифатат во нивното членство.
Актуелната состојба на Западен Балкан најдобро може да се опише во реченицата на Френклин Рузвелт: претседател на Соединетите држави: „Ништо не е случајно во меѓународната политика, и ако се случи случајност, се планира“.
Хрватска ја поддржува сепаратистичката политика на Хрватите во БиХ
Примерот за Босна и Херцеговина е најдрастичен, но случајот со Северна Македонија е исто така многу важен. Република Хрватска, балканска држава која е примена во ЕУ и НАТО, во моментов е најголемата пречка и закана за мирот на Западен Балкан, бидејќи ја поддржува сепаратистичката воена политика на Хрватите во БиХ преку Драган Човиќ и сепаратистичката политика на Милорад Додик, босански Србин, кој сака да се претстави како важен руски играч на Балканот. Хрватска ја блокираше БиХ и преку низа разузнувачки измами денес претставува значителна поддршка за руската политика во ЕУ и ја усогласува нејзината надворешна политика со Русија.
Неодамнешната посета од страна на министерот за надворешни работи на Русија Сергеј Лавров беше можност за хрватскиот министер за надворешни работи и европски прашања, Гордан Грлиќ Радман (ХДЗ), да потпише протокол за следниот двегодишен период на поинтензивни консултации меѓу двете министерства. Потврда за усогласување на политиките беше изјавата на двајцата министри дека Русија и Хрватска имаат ист став кон Босна и Херцеговина. Така, Хрватска, која е членка и на ЕУ и на НАТО, ги дели истите ставови кон БиХ како и Русија. Зоран Милановиќ (СДП), новиот претседател на Република Хрватска, ја презеде улогата на националистичкиот Хрватски демократски сојуз (ХДЗ) во нападите врз БиХ, а тој се поврзува со албанската мафија која играла улога во неговото доаѓање за претседател.
