Им ветуваат работа во Холандија, добра плата и домување. Сепак, вистината се покажува поинаква. Се повеќе Бугари, Романци и Полјаци стануваат жртви на нови криминални шеми
Неколку месеци напорна работа во Германија, но добра плата и обезбедено домување – за многумина од Бугарија, Романија и другите источноевропски земји, ваквите ветувања од Интернет звучат како вистинска шанса. Меѓутоа, за жал, во реалноста многу од овие луѓе стануваат жртви на принудна работа, а понекогаш и насилство. Многумина од нив дури имаат долгови за да се вратат во својата земја, пишува во опширна статија на оваа тема во Bocholter-Borkener Volksblatt и ја раскажува работата на организацијата на протестантската црква во Дуизбург, која се обидела да создаде мрежа насочена против шеми кои го нарушуваат човечкото достоинство.
Борбата против криминалните практики ќе се води од двете страни на германско-холандската граница. Причината: холандските агенции за вработување често ги сместуваат своите вработени во многу лоши услови во Германија за екстремно високи плати и секојдневно ги транспортираат преку граница до нивното работно место. Првично слични шеми беа применети во индустријата за преработка на месо, но неодамна и во други индустрии, пишува германското издание.
560 ЕВРА МЕСЕЧНО ЗА ОСУМ КВАДРАТНИ МЕТРИ Пагонис Пагонакис за „Бохолтер-Боркенер Фолксблат“ опишува точно како функционира експлоатацијата на вработените луѓе. Тој е координатор на проектот „Чесна организација на слободното движење на работната сила“, кој нуди консултации на бугарски, романски, грчки и англиски јазик. „Структурите на трговијата со луѓе, од ангажман до сместување до работа, се циклус од кој луѓето немаат речиси никаков начин да избегаат“, изјави Пагонакис за Boholter-Börkener Volksblatt. Тој дава пример на брачен пар од Полска кој во август дошол на работа во Холандија. Луѓето верувале во ветувањето. На крајот тие биле сместени во Германија во соба со димензии два на четири метри, за што требало да плаќаат 560 евра месечно. Дневно патувале по 120 километри за да работат во холандска фабрика за преработка на компири, а транспортните трошоци им биле одбиени од платата. Пагонакис известува дека им биле задржани и пари за здравствено осигурување, но документација за тоа немало.
Кога му се пожалиле на надзорникот за висината на киријата и патните трошоци, настанала тепачка. Полјакот е тешко повреден: добил траума на черепот и лицето. Лекувањето чинело 3.000 евра, но ни трага од здравственото осигурување. Длабоко во долгови и тешко повреден мажот се вратил во татковината – во Германија ја одбил потребната операција. Сепак, жртвите ретко се подготвени да сведочат против посредниците на шемата, истакнува Пагонакис.
Изданието нагласува дека ова е класична форма на модерно ропство и посочува дека случајот е далеку од единствен. Пагонакис е запознаен со многу други слични тажни судбини. На пример, приказната за една млада Полјака на која и бил одземен пасошот и таа едноставно морала да работи без плата.
„Темата е запоставена“, вели експертот, кој е на мислење дека политичарите треба да се зафатат со проблемот. Досега во Германија ја забранија само употребата на компании посредници во индустријата за преработка на месо. И во Холандија продолжуваат да функционираат истите структури, само што работниците се сместени во станови во Германија. „Од осум милиони вработени во Холандија, два милиони се вработени преку посредници“, вели Пагонакис. Тој исто така објаснува дека издавањето станови во Германија на експлоатирани работници е многу профитабилен бизнис за криминалните банди.
ТИЕ ОБИЧНО СЕ НЕОБРАЗОВАНИ Пагонис Пагонакис е често баран експерт. Тој зборуваше за ова прашање и за многу други медиуми. Пагонакис објаснува за WDR зошто измамените работници од Источна Европа не можат да најдат друга работа во Германија. „Обично се необразовани, често неписмени, затоа и стануваат жртви на посредниците“, вели тој и додава дека со оглед на тоа што се задолжени за кирија и транспортни трошоци, стануваат многу зависни од фирмите кои ги вработиле. „Тие практично немаат алтернатива“, посочува Пагонакис.
