Со својата небулоза за државниот удар и насилната промена на власта во Србија, Русија и дава до знаење на Европа дека се уште е присутна во Србија и дека има влијание врз случувањата таму
НЕНАД КУЛАЧИН
Русија, земјата која воено ја нападна суверената територија на Украина, и покрај големите проблеми со кои се соочува на фронтот, се справува со ситуацијата во земјата која е единствена во Европа која не и воведе санкции. И тоа не прв пат, туку по којзнае кој пат. Москва официјално го информираше Белград дека се подготвува државен удар на протестите против ископувањето литиум во Србија, суштински насилна промена на власта.
Како што се случува според добро излитена мантра, Белград и се заблагодари на Москва за информацијата и зазеде став дека такво нешто нема да се случи. Русите сето тоа го украсија со приказна за обоена револуција, бидејќи не можат да ја преболат онаа, портокаловата во Украина.
Неколку највисоки владини функционери, вклучително и српскиот претседател Александар Вучиќ, јасно ѝ ставија до знаење на јавноста од кого ги добија информациите кои го потврдија нивното неколкунеделно патетично кукање за тоа како противниците на ископувањето на литиум не сакаат да се борат против Рио Тинто, кој треба да го отвори рудникот, но дека сакаат насилно да ја соборат легално избраната влада, пред се претседателот на државата.
Русите постојано го тресат кафезот на Балканот, особено во Србија. Нивниот интерес за Србија е огромен, како и нивното влијание, поради што многу луѓе ги подржуваат. Она што не му се простува на Западот, воедно е повик до Русија. Проблемот е што Вучиќ и Москва се фокусираа само на едната страна од приказната за протестите против ископувањето литиум. И двата центри на моќ ги гледаат само оние противници на литиумот кои го претставуваат прозападниот дел од општеството во Србија, без разлика што нема протести каде што не навиваат за Русија, туку само жестоко ја напаѓаат ЕУ.
МОСКВА Е ЗАИНТЕРЕСИРАНА ЗА КРИЗАТА ВО СРБИЈА Голем дел од овие протести го сочинуваат националистички „елементи“ кои се директно финансирани од официјален Белград и Москва. Никој не ги нападна српските десничари дека се предавници на народот и странски платеници кога учествуваа на тие протести. Цел на најсилните напади од овој тип се Драган Ѓилас, претседателот на опозициската Партија на слободата и правдата и Драган Шолак, основачот на Обединетата група. Никој не го спомнува лидерот на Образ, „сведоците на Нестор“ или водачите на приврзаниците кои со години се кријат од правосудните органи во околните земји.
Предупредувањето на Москва дојде при втората посета на српскиот вицепремиер Александар Вулин за многу кратко време. Јасно е дека Вулин стана директен медиум за комуникација меѓу Белград и Москва. Во исто време, тој е човек од доверба и на Вучиќ и на Владимир Путин.
Заклучокот е дека Москва е заинтересирана и за кризата со литиумот во Србија. Веројатно не е во позиција директно да се вклучи во „литиумската треска“, како една од заинтересираните страни за копање и рударство, но нејзиното влијание врз енергетскиот систем на Србија е такво што Белград зависи од волјата и расположението на Путин. Москва целосно се согласува со антиевропскиот концепт на актуелните протести во Србија и секако ќе додаде доволно масло на тој оган.
Таа со својата небулоза за државниот удар и насилната промена на власта во Србија и дава до знаење на Европа дека е се уште присутна во Србија и дека има влијание врз случувањата таму. А зошто да не кога врвот на државата Србија отворено зборува за тоа дека странски служби работат против Србија, а тоа не е Русија. За разлика од Вучиќ, кој не смеел да каже за кои служби станува збор, неговите најблиски соработници прецизирале дека се работи за германски и британски служби. Прашањето што се поставува е како Германија сака да успеат протестите против литиумот, а потоа Србија заедно со Германија се впушта во реализација на проектот „Јадар“?
ЗАГРИЖУВА ИСКЛУЧИТЕЛНО СИЛНАТА „РУСКА ВРСКА“ Проблемот е што Европа молчешкум ја гледа оваа врска меѓу Србија и Русија. Никој не кажува ниту збор, а властите во Белград, наместо да ги прикријат ушите од срам кога и се заблагодаруваат на Москва за информацијата, продолжуваат успешно да се спротивставуваат на ЕУ и нејзината казнена политика кон Русија за нејзината агресија врз Украина.
Не знаеме дали Брисел полудува поради тој проклет литиум или нешто друго, но гледаме дека Москва се огласи поради протестите во Србија, но не, на пример, поради најавата за отворање на мостот на реката Ибар што ги поврзува северниот и јужниот дел на Митровица. Сето тоа многу добро го знае Вучиќ, кој поради некоја причина брза со проектот „Јадар“.
Можеби најинтересно во целиот овој случај на информирање на Србија е фактот што и Белград и Москва се покажаа повеќе од смешни, бидејќи секако не се планираше ниту ќе биде насилна промена на власта. Друг случај е политичка злоупотреба и маркетинг, кои навремено реагираат на вакви спин приказни.
Секако загрижувачки е тоа што „руската врска“ е сè уште исклучително силна во Србија и што Вучиќ, најверојатно, е поспремен Србија да ја претвори во рударска колонија со која ќе управуваат странци, отколку да воведе санкции кон Русија за агресија врз Украина. Времето ќе покаже како ќе се однесуваат сите во продолжение на приказната за литиум, но факт е дека најлесниот метал од сите од системот на Менделеев станува се поголем проблем, пред се, според Вучиќ, затоа што ниту една тема не го споила народот на таков степен.
Бидејќи веќе е така, најдобро е да се извлечеш со празни, но ефективни приказни за државен удар. Секогаш функционира со луѓе кои се поподготвени да платат многукратно повеќе пари за да гласаат за победникот на реално шоу отколку да лекуваат дете. Дури и ако Москва го пријави тоа, успехот е загарантиран.
(Ненад Кулачин својата новинарска кариера ја започна во дневниот весник „Борба“, потоа работеше како новинар и уредник во „Вести“ од Франкфурт и беше уредник во неделникот „Стандард“. Својата телевизиска кариера ја започна во белградската „ТВ Ентер“, две години беше уредник во телевизијата Б92, од каде во 2009 година премина на позицијата главен уредник во „РТВ Шабац“. Моментално работи во „Глас Подриња“ и заедно со Марко Видојковиќ е коавтор на емисијата „Добро, Лош, Зао“ на ТВ Шабац).