ЕВГЕНИЈ ДАЈНОВ
Целта беше да се „замрзне“ конфликтот во Украина и да се започнат долгорочни преговори. Овој план не успеа. Ништо сега не може да ја врати иницијативата во рацете на Путин. И украинскиот контранапад ќе го исфрли од седлото
„Кога ќе ви снема време, дури и навидум случајни дребности работат против вас.“ – ова го велел основачот на Советска Русија, Владимир Ленин. Владимир Путин тоа сè повеќе ќе го чувствува „по сопственото искуство“,.
Накратко. Во последните денови, во очигледна подготовка за состанокот на Г-7 во Хирошима, руските и кинеските другари започнаа прилично манипулативна кампања. Целта беше да постигне „замрзнување на конфликтот“ во Украина, т.е. барем дел од окупираните територии да останат во рацете на московските агресори и сите инволвирани да влезат во долгорочни преговори за иднината. Тоа само се случи – и големите сили собрани на состанокот на Г7 не само што категорично ја потврдија својата поддршка за Украина, туку и побараа Русите да ги напуштат сите украински територии.
Не е тоа мировен план, туку обид за замрзнување на конфликтот!
И сега – малку подетално. Непосредно пред состанокот во Хирошима, различни американски и европски власти се префрлија за да го оправдаат одбивањето на Западот да и обезбеди на Украина борбени авиони Ф-16, со чија воздушна покривка украинската офанзива би имала предвиден успех. Навистина, еден таков функционер на Пентагон ненадејно се најде испратен на заслужен одмор, но инаку сериозниот онлајн весник Политико објави напис во кој се вели дека администрацијата на Бајден се подготвува да ја замрзне војната, да влезе во повеќегодишни преговори со Русите и постепено да ја намали поддршка за Украина.
Во меѓувреме, почнувајќи од Киев, врвниот кинески дипломат со звучното име Ли Хуи, долгогодишен амбасадор во Москва, замина на турнеја низ Европа за да го промовира „кинескиот мировен план“. И тој е – да, погодувате – за „замрзнување“ на војната и долгорочните преговори, додека окупираните украински територии остануваат на Москва.
Добро, колку треба да си паметен за да испратиш личност по име Хуи во која било земја од словенско говорно подрачје? Да не зборуваме дека земјата е Украина, а токму нејзините воини на самиот почеток на војната го испратија „на Хуи“ предводникот на руската Црноморска флота, претворајќи го во подморница и популарна поштенска марка.
Лош потег и лош знак. Се играше на целосна недоверба, од страна на Западот, во капацитетот на Кина да дејствува како неутрален посредник меѓу Москва и Киев, откако беше јасно дека Кинезите се на страната на моќта на Москва. По состанокот во Хирошима, групата Г-7 веднаш ја предупреди Кина да биде внимателна со својот имиџ и, доколку сака да биде сфатена сериозно, да го искористи своето влијание за да ги убеди војските на Москва да ја напуштат Украина. Исто така, категоричниот карактер на декларациите на Г-7 на тема „Украина“, ја вклучува и навестената одлука да и се дадат борбени авиони Ф-16 на оваа земја ги направи бесмислени не само сите претходни публикации кои повикуваа на „замрзнување“, туку и самата турнеја на другарот Хуи низ големите европски метрополи.
Веднаш имаше одговор од Москва, чија беспомошност потсетува на неодамнешните потези на Бојко Борисов во Бугарија или на Виктор Орбан во Унгарија. Евгениј Пригожин, „готвачот на Путин“, поранешен затвореник и сопственик на приватната воена кампања „Вагнер“, објави дека по неколкумесечни борби го освоил градот Бахмут.
Гледано на скалата на Бугарија, Бахмут има стратешко значење на Џуљуница. Уште помалку. Сепак, има аеродром, голем железнички јазол и планински премин кој на крајот води во Истанбул, недалеку од Џуљуница. А околу Бахмут нема ништо. Но, за московската пропаганда, оваа украинска „Жулјуница“ доби огромно политичко значење. Московските пропагандисти со месеци се подготвуваа заземањето на оваа „Жулјуница“ да го претстават како „победа во специјалната воена операција“. Сега Путин ќе има повод да прогласи „победа“ непосредно пред претстојната украинска летна офанзива. А што се однесува до Пригожин, тој искрено откри кој е неговиот план: да ги повлече своите единици од фронтот по наводното „заземање“ на градот и да ја остави бескорисната редовна армија да го сноси товарот на украинското напредување.
Зошто го прават тоа?
Сета оваа радост ќе трае недела или две, но закопана во настаните од последните неколку дена е важно прашање. Што ги тера авторитативните западни експерти да го поддржат руско-кинескиот план за „замрзнување“ на војната? Ако ја извадиме од сликата директната агенција, како и легиите на „корисни идиоти“, ни остануваат авторитетни луѓе кои не се ниту агенти, ниту идиоти. Зошто го прават тоа?
Од истата причина што секогаш правеле. Конкретниот одговор е закопан во тезата дека до тој ден го заменил концептот на „замрзнување“ на војната. Имено: што и да се случи, Украина не може да постигне решавачка победа, Русија нема да биде поразена, ниту ќе се распадне. Напротив, со децении ќе мора да има сериозни односи со него, за што ќе бидат потребни сериозни специјалисти и експерти.
Се сеќавам на паниката меѓу европските и американските „советолози“ во 1991 година, кога Советскиот Сојуз се распаѓаше пред нашите очи. Овие „советолози“ ги оглушија ушите на целиот свет, но и на неговите водачи, дека под никакви околности не треба да се дозволи Советскиот Сојуз да се распадне. Мораше да се спаси на сите начини. Зошто? Па, затоа што без постоењето на Советскиот Сојуз, „советолозите“ остануваат без работа, без плати и без признанија.
Така е и денес. Ако западните сили не ги спречат Украинците да се справат со воените задачи, Русија ќе биде поразена. После тоа, најверојатно ќе се распадне, како што се случува најчесто по ваков дебакл. И ако Русија престане да постои во нејзината сегашна форма, што ќе прават легиите на западните „експерти“ за руските работи? Што ќе истражуваат? Кои нивни книги ќе ги покажат пред камери? Кому какви преговори со Москва ќе му препорачаат? Како ќе можат?Не само кај нас луѓето кои имаат стручност и се повикани да ја искористат за општо добро претпочитаат да го испратат општото добро во пеколот за да продолжат да имаат плати и пристап до медиумите и власта. Сепак, некој друг секогаш ја плаќа сметката. Во овој случај – уште десетици илјади Украинци кои ќе умрат ако мудрите експертски глави преговараат една генерација со главите на Кремљ.
Ништо сега не може да ја врати иницијативата во рацете на Путин
Вака или онака пропадна експертско-медиумската офанзива за слабеење на позициите на Украина. Ја закопаа премногу случајни настани – почнувајќи од турнејата на дипломатот Хуи и завршувајќи со категоричните декларации на Г-7. Како што често слушаме во американските филмови: „Кога е време да одиш – време е да одиш“. Никакви манипулации и шеми нема да му ја вратат иницијативата на Путин. Ако ништо друго, летната украинска офанзива ќе го исфрли од седлото.
Уживајте во сјајот на моќта како специјални, вонредни советници на вториот помошник на третиот заменик на четвртиот потсекретар?
