Италијански новинар посвоил девојче од Сараево за време на војната во 1992 година. „Не ме прашувајте зошто“ е наслов на книгата која ја напиша
Франко ди Маре, новинар на „Раи њуз“, никогаш не ја криел радоста, ентузијазмот и љубовта што Стела му ги донела во животот.
Франко Ди Маре, новинар и уредник на италијанската државна телевизија „Раи Уно“, воен дописник од Босна и Херцеговина во 1992 година, видел девојче од една и пол година во сиропиталиште, кое потоа го посвоил, објавува Nova.rs.
Франко ди Маре, кој, според медиумите, секогаш бил смирен и преокупиран со работа, никогаш не ја криел радоста, ентузијазмот и љубовта што Стела му ги донела во животот.
Денес Стела има околу 35 години, дипломирала економија. Речиси ништо не се знае за Босанката, посвоената ќерка на италијанскиот новинар. Стела секогаш била под заштита на нејзините родители, кои ја држеле подалеку од медиумите.
Првата средба помеѓу новинарот и малата Стела, која сè уште била во пелени, се случила во Сараево во 1992 година. Како што напиша Раи њуз, Франко ди Маре тогаш известувал за војната во Босна и Херцеговина.
„Бев во Сараево и падна бомба врз сиропиталиштето. Ги видов очите на едно мало девојче и веднаш се разбравме“, изјави претходно новинарот. Оваа средба завршила со среќна приказна – новинарот го посвоил девојчето и се роди татковска љубов што траела до последните моменти од неговиот живот.
По првата средба, Ди Маре, кој тогаш беше во брак со Алесандра, решил да го спаси девојчето од војната и успеал да го посвои со помош на Црвениот крст.
„Имав 35 години и Стела ме спаси во одреден момент од мојот живот. Стела ме натера да научам за верата и да кажам дека Бог постои“, рече новинарот за неа. Иако бракот меѓу новинарот и Алесандра заврши пред некое време, тие продолжија да се грижат за својата ќерка.
Трогателната приказна за Стела и запознавањето со човекот кој стана нејзин татко ја опиша Франко ди Маре во книгата „Не прашувај зошто“. Новинарот на RAIi News, Франко Ди Маре, почина на 17 мај 2024 година на 68-годишна возраст, што беше исклучително тажен момент за Стела.
Новинарот страдаше од мезотелиом (смртоносен канцер кој ја опфаќа обвивката на сите внатрешни органи – н.з.) неколку години, како што објавија италијанските медиуми.
„Добро, не го зборувам тој јазик. И, секако, не заборавам дека сум роден во Неапол и дека немам два пасоша или двојно државјанство. И сепак, моите корени се во водите на Позилипа и Миљацка, станав маж на улиците на Мергелина и во уличките што се искачуваат на Бјелаве, моето сензуално созревање ги прославуваше своите обреди во редовите дрвја на градскиот парк покрај улицата Карачоло и меѓу занаетчиските улички на Башчаршија“.
Така ја започнал својата приказна во својата книга „Не прашувај зошто“, која ја посветил на девојчето што го посвоил во воената болница во Сараево истата година. Нејзините родители ја напуштиле, а Франко не можел да се одвои од неа. Денес таа има околу 35 години и се вика Стела. Пред околу 15 години, тој ја промовирал книгата „Не прашувај зошто“, која зборува за тој настан.
„Главната тема на мојата книга е волјата, моќта на љубовта. Кога зборувам за љубовта, не мислам само на романтичниот вид љубов што постои помеѓу маж и жена, туку и на таа мистериозна врска помеѓу мажот и неговата земја (татковина), неговото семејство и неговата животна приказна. Поминав месеци во Сараево за време на војната. Токму оваа љубов кон луѓето од Сараево, кои во тоа време беа толку блиски еден до друг, кон својот град, татковина, пријатели и најблиски, ме импресионираше. Никогаш не сум доживеал таква лекција за човештвото, што се случила на едно место и во едно време“, рече тој.
Заплетот на романот е приказна за италијански новинар кој доаѓа во Сараево во јули 1992 година, на самиот почеток на војната.
Италијанците го прашале зошто посвоил дете од Сараево? „Добро прашање! Но, се плашам дека немам прецизен одговор. Можам да ви дадам милион одговори, но дури и сите тие одговори заедно не би биле доволни за да ја објаснат суштината на сè. Нема одговори во љубовта, претпоставувам. На крајот на краиштата, кој би можел навистина да ни објасни зошто сте се вљубиле во некого. Тоа е дете кое не е виновно за ништо“, рече тој.
„Кога во книгата го опишав тој момент во кој јас и мојата ќерка се одбравме, уредничката ме замоли да додадам повеќе детали на тој опис. Но, не можев. Напишав точно она што го чувствував во тој момент. Реков дека нема никој на светот што може да ја објасни причината зошто се одбравме. Не ме прашувајте за причината, ѝ реков. Таа одговори со насмевка и зборовите: „Мислам дека го имаме насловот на романот“, пишува „Азра“.
