ИВАН ПРЕОБРАЖЕНСКИ
Кремљ ја совлада оваа тактика до совршенство: прво создаде митови за омразата на Западот кон Русија, за сега антизападните разговори во земјата да достигнуваат нови височини
Дмитриј Медведев тврди дека додека е жив ќе направи се’ за да ги елиминира „гадовите и копилињата“ кои, според него, сакаат да ја збришат Русија. Во исто време, шефот на Роскосмос Дмитриј Рогозин недвосмислено им се заканува на балканските земји со ракети „Сармат“, кои не го пропуштија авионот на рускиот министер за надворешни работи Сергеј Лавров. Дали причината е само војната или руските државници почнуваат да излегуваат од колосек од други причини?
Поранешниот руски претседател и поранешен премиер, а сега заменик-шефот на Советот за безбедност, Дмитриј Медведев, пред 14 години рече дека „слободата е подобра од недостатокот на слобода“, за да стави јасно до знаење дека е подготвен да го уништи секој што тогаш ќе се согласи со него.
И тој не е сам: во последните три месеци, руските функционери, пратеници и дипломати се натпреваруваат за што поостра изјава: понекогаш се закануваат со нуклеарна војна, понекогаш предлагаат киднапирање на министер на НАТО, како што направи, на пример. пратеникот Олег Морозов.
Од каде оваа желба да се оди „на другиот брег“? Претходно, коментаторите ќе почнаа да нè уверуваат во еден глас дека овие наводи се за надворешна употреба – за заплашување на Западот. Но, сега таквото објаснување ја изгуби секаква важност откако самиот Путин се закани дека ќе го искористи нуклеарниот арсенал на Русија.
Но, дали е можно пораката на Медведев да е за внатрешна употреба, односно насочена кон Русите? Не залудно пропагандистката Маргарита Симонјан вели дека публикациите на поранешниот претседател се читаат на глас во „московските салони“. Тој се преобратува од доста комична персона за руските лојалисти во „икона со стил“.Најверојатно тоа е ефект што бившиот „либерален наследник“ и „модернизатор“ се обидува и да го постигне. Даверуваш или да не веруваш?
Играњето со патриотизмот и верувањето во тоа што го кажуваш се две различни работи. Многумина се прашуваат дали циниците Володин, Медведев, Рогозин, Морозов, Симонјан и десетици други веруваат во тоа што го кажуваат. Од каде доаѓа говорот на омраза – од срцето, од мозокот или од паричникот?
На пример, се вели дека синот на Медведев бил протеран од САД откако му била укината визата. Тој го загуби правото на одмор во винаријата во Тоскана, која според Алексеј Навални е во сопственост на поранешниот руски претседател. Дали ова е вистинската причина зошто руските државници го мразат Западот? И, се разбира, за систематската поддршка што Западот му ја дава на украинскиот воен отпор.
Ако е така, тоа ќе и овозможи на руската владеачка класа да биде сериозно под влијание на санкциите, па дури и на крајот да се врати на рационален разговор со нив. За жал, голем дел од омразата се чини дека доаѓа од срцето, заобиколувајќи ја главата. Како последен емотивен слом на Дмитриј Медведев. По распадот на Советскиот Сојуз, голем дел од руската елита се увери дека сите нивни проблеми се должат на тоа што Западот ја мрази Русија.
Тие се убедија себеси и светот. Тие успеаја целосно да го реализираат ова класично самоисполнувачко предвидување. Преку закани за насилство, а сега и преку крвава агресија врз Украина, тие го убедија западниот свет дека Кремљ е многу реална закана.
И сега кога се остваруваат најлошите предвидувања на Русија, Симонјан и другите пропагандисти во московските салони радосно извикуваат: „Ве предупредивме!“ испрскани со извици на омраза.
Тој верува во сопствениот мит, го мрази Западот и Украина, страда за својот имот и за неговите санкционирани роднини. Разговорот со него на рационално ниво, без разлика што ќе напише Хенри Кисинџер, за жал веќе не е возможно. Пропагандата на омраза му стана втората природа.
(Авторот Иван Преображенски е кандидат за доктор на политички науки и експерт за Централна и Источна Европа. Во Дојче веле на руски има редовна колумна за коментари).
