ВЕСЕЛИН СТОЈНЕВ
Русија прогласи потрага по бугарскиот истражувачки новинар Христо Грозев. Можеме да претрпиме уште поголемо национално понижување ако друга држава го брани пред бугарската
Христо Грозев е најпознатиот бугарски новинар во светот. И најомразениот од режимот во Кремљ – поради неговата и неговите колеги од „Белингкет“ истрагата за труењето на опозицискиот лидер Алексеј Навални, што ја разоткри улогата на руските служби.
Грозев е и најпознатиот бугарски новинар во Украина, бидејќи од почетокот на војната што ја започна Русија против неа, тој е меѓу најпосакуваните соговорници за украинските медиуми како личност која со својата работа докажа дека може да открие и го разоткрие предавството на руските специјални служби. И уште во јули тој беше „награден“ од Федералната служба за безбедност на Русија со јавно обвинување дека им помагал на украинските специјални служби да киднапираат руски воени авиони. Сега Русија го стави Грозев на листа на трагачи за да го изведе пред лицето на правдата.
Ќе реагира ли Бугарија?
Христо Грозев е бугарски државјанин, а офанзивата на руските власти треба да предизвика итна реакција на бугарските власти. Што ќе влее доверба дека државата стои зад секој свој граѓанин и ќе ги заштити нивните права и безбедност. Наместо тоа, на „Дондуков“ 1 и 2 владее заглушувачка тишина.
Сепак, однесувањето на владата и претседателот не е изненадувачка. Веројатно Румен Радев мисли дека поддршката на Грозев ќе не вовлече во војна, како давањето оружје на Украина. И неговата безлична влада никогаш не е меѓу првите што зазеде став за војната, по налогот на Тодор Живков да се застане поназад и да се чека во такви ситуации.
Бугарските државни институции со својот молк не само што напуштаат бугарски државјанин и му вртат грб на работата на новинар кој добил светско признание, туку стануваат соучесници во злосторствата на режимот во Кремљ, кој го осуди Грозева. Со својот молк практично го оправдуваат труењето на Сергеј Скрипал и обидот за труење на бизнисменот Емилијан Гебрев. Тие го оправдуваат обидот за атентат врз Алексеј Навални и соборувањето на малезискиот патнички авион во 2014 година, при што загинаа речиси 300 луѓе.
Поминувањето на владата и претседателот ќе доведе и до уште една внатрешна политичка битка за тоа на која страна од војната сме. Не е ни чудо што „миротворците“ од БСП и „Вазраждане“ одговорија на барањето на „военољубивите“ од „Демократска Бугарија“ и „Продолжуваме со промената“ дека руската амбасадорка Митрофанова дава објаснувања поради Грозев во Министерството за надворешни работи, а министерот за надворешни работи да биде сослушан во парламентот, дека Грозев е англиски шпион и дека Русија има право да се брани. И како ништо, уште еднаш кај нас злосторствата на расистичкиот тоталитарен режим ќе добијат „наше“ геополитичко уживање – Русија е наша, Западот е туѓ; Грозев, иако Бугарин, не е наш, воопшто не е ни новинар, затоа што за таа позиција се мери ако го има во утринските емисии..
А оние за кои Путиновата Русија е антицивилизациски избор ќе претрпат уште поголемо национално понижување доколку некоја друга земја го заштити Христо Грозев пред бугарската. И во нивната одвратност веројатно ќе извикаат како поетот: „Оваа земја не е моја земја, оваа земја, прости ми, е туѓа“.
