Тој е следен, прислушуван и постојано му висат убијци околу вратот. Вучиќ стана Србија, но и воденички камен околу вратот“, стои во текстот во кој се оценува дека Србија денес повеќе личи на измислена, планинска, фолклорна источноевропска држава од љубов од пет пари или ротонови од Студената војна., анализира загрепски Глобус
Хрватскиот неделник „Глобус“ во текстот под наслов „Судски интриги, заговори и теории на заговор: како Србија стана заложник на паранојата на својот претседател“, оценува дека Александар Вучиќ зазема „барем половина од секоја информативна програма на сите режимски ТВ станици што го следат секој негов чекор”. Дава одеднаш по неколку интервјуа кои личат на проповеди и проповеди, „полни со неговото пожртвувано одрекување, недостаток на сон и постојани закани за неговата личност”, и дека „Србија на Вучиќ функционира како добро етаблирана сапуница” – пишува авторот. Владо Вујрисиќ ..
„Дали Србија стана заложник на култот и паранојата на Александар Вучиќ? Неговото мачеништво, жртви, патос, судски интриги, интриги, теорија на заговор, внатрепартиски конфронтации, хистерија, закани за слабите и претенциозно ласкање на посилниот, вмешаност во криминал и него и неговото семејство и најблиските соработници? А последица на сето тоа е ширењето на страв, закани и нестабилност што ги произведува кон повеќето соседни земји и народи преку политиката на „српскиот свет“, пишува неделникот.
Загрепски Глобус забележува дека ниту еден пратеник, министер или градоначалник не може да одржи „дури и најбанален говор, без да ги спомене клучниот придонес и заслугите на Вучиќ, како Србија никогаш да немала позначаен и позаслужен лидер во својата историја“.
„Ништо не може да се направи без Вучиќ, бидејќи тој знае сè за сè и сè уредува – од зголемување на БДП и фаќање чекор со Хрватска (тој избра конкурент кој бара многу!), преку избор на патријарх или зајакнување на производството на мед, па сè до одлука за пивотирање на ракометната репрезентација на глуви“, се вели во текстот.
Како што се додава, Вучиќ сака да покаже како е подготвен да ги прекори светските моќници, а на неговите сонародници останува само да го слушаат и да ги спроведат неговите препораки. „Тој е следен, прислушуван и постојано му висат убијци околу вратот. Вучиќ стана Србија, но и воденички камен околу вратот“, стои во текстот во кој се оценува дека Србија денес повеќе личи на измислена, планинска, фолклорна источноевропска држава од љубов од пет пари или ротонови од Студената војна.
„Вучиќ зазема најмалку половина од секоја информативна емисија на сите режимски ТВ станици, кои го следат секој негов чекор, од отворањето на фабрика како ниедна друга до опширната статија за прошталната посета на амбасадорот на островот Науру, кој рече тој би направил се за земјата да се откаже од признавањето на Косово. Речиси секој ден дава неколку интервјуа кои личат на проповеди и проповеди, полни со неговото пожртвувано одрекување, недостаток на сон и постојани закани за неговата личност“, се вели во текстот.
Неделникот потсетува дека премиерката Ана Брнабиќ изјавила дека атентатот на Вучиќ бил готов на откривањето на споменикот на Стефан Немања, „иако не даде конкретни детали – кој, зошто и како“ и изјави дека „интересно е што ниту обвинителството ниту полицијата ликвидацијата на претседателот на државата, колку што е познато – не поведе никакви истражни дејствија“.
Вучиќ лично го контролира огромното мнозинство српски медиуми, особено таблоидите со големи тиражи, се вели во текстот, во кој се додава дека главниот тон на политиката на Вучиќ е „загрозување на Србите и Србија од речиси егзистенцијални, библиски размери, на што само Вучиќ може да се спротивстави“.
Неделникот оценува дека понекогаш е бизарно и трагикомично кога Вучиќ несакајќи си набројува навреди за себе, „кога вели дека го нарекуваат пи* братучед, педер или мајмун, па дури и некои навреди кои не се изговараат во најматните анонимни коментари или кога принудува режимски новинар да вика, таа кажува со какви навреди го навредиле фановите и се извинува што го кажала тоа“.
Глобус наведува дека Вучиќ ја држи Србија во постојана „тензија, непријатност и ширење омраза кон сите во околината и во Србија како оправдување за сопствената загрозеност“. Неделникот наведува дека од тоа бил исклучен само Виктор Орбан „иако во својата канцеларија во Будимпешта има карта на Унгарија, според која ја присвојува Војводина“.
Глобус пишува дека со идејата за „српскиот свет“, Вучиќ сака да ги потчини сите Срби во регионот на себе како лидер на сите Срби, со што сака повторно да ги инструментализира, како Милошевиќ, за своите цели. Конечно излезе од наметката на Милошевиќ“.
Србија на Вучиќ функционира како етаблирана сапуница, наведува весникот. Тој оценува дека Вучиќ го опустошил српското општество на некогаш одлични интелектуалци, од Коча Поповиќ, Данило Киш итн., а денес со Србија владеат некои други луѓе.
Неделникот наведува дека и Вучиќ се соочува со многу проблеми, дека има големи неволји во странство поради криминалниот клан на Вељко Беливук, дека нема одговор за независноста на Косово, дека е под притисок поради Милорад Додик и Република Српска, дека е „во спор за Црна Гора“. и дека неговата, како што вели, „стратешка цел“ – ЕУ, е во целосен застој, бидејќи веќе две години не е отворено никакво преговарачко поглавје.
Неделникот тврди дека Русите не му ја даваат цената на гасот што ја сака (Вучиќ) и дека се спремни да спуштат нешто, но не толку и дека од Кинезите земал неповолни кредити со повисока камата отколку од ЕУ. Според германските медиуми, тој наведува дека надворешниот долг на Србија кон Кина е околу 1,1 милијарда евра, што е, како што се додава во текстот, 2,31 отсто од српскиот БДП.
Во моментов, пишува Глобус, го мачат и скандали со кои во јавноста се поврзува неговиот брат Андреј. Весникот потсетува и на аферата Јованица.
Тој наведува дека „сега целиот режим со сите медиумски и политички капацитети е ангажиран да го прикрие и да го спаси Вучиќ и неговото семејство“.
Во тестот се споменува и апсењето на поранешната државна секретарка Дијана Хркаловиќ, но и дека провучичките медиуми го обвинуваат министерот Небојша Стефановиќ дека го прислушувал Вучиќ. Се наведува дека Стефановиќ „се уште се држи од банална причина – Вучиќ не знае колку знае и со колку компромитирачки податоци располага“.
Глобал потсетува и на последните две кризни ситуации во Косово. Тој пишува дека Вучиќ знае дека американскиот претседател бара да се пресече „косовскиот јазол“ со взаемно признавање и тој (Вучиќ) да се потпре на Русите, да го врати прашањето за ЗСО во игра и да се обиде да го „продолжи дијалогот колку што е можно за да се најде излез“.од таа ситуација и решение кое нема да го загрози.
Што се однесува до БиХ, Глобус пишува дека Вучиќ бил јасно информиран дека не може да манипулира со Република Српска како дел од „српскиот свет“, потсетувајќи дека „Белата куќа конечно се ангажирала“ за прашањето за БиХ и дека испраќаат амбасадорот Кристофер Хил во Белград, кој работеше на Дејтонскиот договор. „Вучиќ мораше со тешко срце да му каже на Милорад Додик дека нема поддршка за планот за создавање војска на РС, ниту за ескападите за отцепување и распадот на БиХ, како и за спречување на евроатлантските перспективи. “, пишува неделникот.
