Зголемениот ризик од смртност трае до два месеци по поплавата, според студијата на над 700 поплавени заедници од 2000 до 2019 година.
Во петокот пред две недели Њујорк прогласи вонредна состојба поради поројните поплави предизвикани од рекордните врнежи. Некои делови од овој американски град за само неколку часа наврнаа повеќе дожд отколку во текот на цел септември во претходните години, а се проценува дека бурата била и до 20 отсто повлажна поради климатските промени.
Сепак, заканата од такви временски настани се интензивира речиси насекаде на планетата која се затоплува, а новата студија нуди алармантни наоди: поплавите продолжуваат да убиваат неколку недели откако животот ќе се врати во „нормалност“.
Имено, како што открија научниците предводени од Универзитетот Монаш од Австралија, луѓето се изложени на значително поголем ризик од смрт по поплави, вклучително и смртни случаи предизвикани од проблеми со срцето и белите дробови.
Зголемениот ризик од смрт го достигнува својот врв околу 25 дена по денот на самата поплава, но трае до 60 дена. Тој е за 2,1 отсто поголем за сите видови смртни случаи, за 2,6 отсто за кардиоваскуларни и за 4,9 отсто за респираторни смртни случаи, се вели во научниот труд објавен во медицинското списание BMЏ.
Сепак, заканата од такви временски настани се интензивира речиси насекаде на планетата која се затоплува, а новата студија нуди алармантни наоди: поплавите продолжуваат да убиваат неколку недели откако животот ќе се врати во „нормалност“.
И како дојдоа до овие заклучоци?
Авторите на студијата анализирале дневни смртни случаи од вкупно 761 заедница во 34 земји кои претрпеле најмалку една поплава помеѓу 2000 и 2019 година. Од таа обемна база на податоци, која вклучува дури 47,6 милиони смртни случаи, тие го пресметале процентот на смртни случаи што може да да се припишат на поплави.
Поплавите претставуваат речиси половина (43%) од сите природни катастрофи и во светлината на климатските промени, тие стануваат посилни, почести и подолготрајни.
Смртноста варира во зависност од локалната клима и била повисока кај популациите со низок социо-економски статус или со висок процент на стари лица, велат тие.
„Сега знаеме дека одговорот на прашањето „дали ризикот од смрт по поплавите се менува кај општата популација“ е „да“, рече професорот Јуминг Гуо од Универзитетот Монаш. „Ова треба да се земе предвид при политичките одговори на поплавите.
По поплавите, природна смрт може да настане како резултат на контаминација на храна и вода, изложеност на патогени (на пр. бактерии и вируси), намален пристап до здравствени услуги или траума.
Според професорот Гуо, затоа здравствените системи треба да бидат свесни за зголемените ризици по поплавите, особено кај ранливите групи и во областите каде што поплавите се чести бидејќи има кумулативно влијание.
„Овие наоди треба да се вклучат во пракса и да се подготват за ненадејните зголемени барања за здравствена заштита со цел да се избегнат природните смртни случаи“, рече Гуо.
Неговата главна порака до носителите на одлуки е да се даде приоритет на сеопфатната подготвеност, системите за рано предупредување и ефективниот одговор при катастрофи, вклучително и мерките за адаптација на климатските промени.
И сите сме загрижени како да се спречат смртни случаи по поплави.
Дополнително загрижувачки се резултатите од претходните истражувања дека речиси четвртина од човештвото (23%, т.е. 1,81 милијарди жители) е директно изложено на длабочина на поплава од 0,15 метри секоја деценија.
Летото зад нас, кое беше најжешко во досегашната историја на мерењата, беше одбележано и со поплави. Меѓу нив се оние во Либија, кои однесоа повеќе од 11 илјади животи. Билансот би можел да биде уште поразорен ако се вклучат и смртните случаи како резултат на оваа временска катастрофа.
