СВЕТЛАНА СЛАПШАК
Новата обоена револуција – терминот е оправдан во стручната литература и во претходно споменатото дополнително контекстуално значење – успеа да реши нерешлив општествен глобален проблем, недостатокот на соработка и непријателство меѓу жителите на градот и селаните. Ова ја избриша покраината и ја укина паланката, главната основа на охлократскиот систем во Србија. Владата ја изгуби својата база
На овогодинешното Сретение мечките излегоа затоа што не си ги видоа сенките и со тоа ја одбележаа пролетта, а врапчињата како и секоја година правеа свадби: симболично, со мудрост и несериозност (со радост) обединети во најавата за пресудна и неизбежна календарска промена. Ужасната библиска приказна за откривањето на идентитетот на Исус, смртта на 14.000 машки бебиња и бегството во Египет може лесно да се препознае денес во десетици слични приказни низ светот, вклучително и овде. Башка историјата, Караѓорѓе и Уставот.
Други ми открија дека кон крајот на минатиот октомври точно сум ги предвидела формите на „обоената револуција“ и тоа го поддржале со соодветни снимки: не го гледам тоа како моја заслуга, бидејќи, за такви форми на бунт зборувам и пишувам четириесет години, но никој не може да ми ја одземе среќата што ја доживеав на Балканот. Како вистински атеист, го сакам библискиот текст и сигурна сум дека приказната за нефункционално семејство и миграција има длабоко и опширно алегорично значење, поради што не верувам во победата на Ирод и неговите слични и не ми е грижа за нивната казна… штом ќе проработат институциите.
Во секој случај, се случи историска средба: децата беа прифатени во општеството, а уште повеќе, тие самите ја презедоа одговорноста и потоа, за разлика од практично сите владетели и сите влади во светот денес, суштински го променија општеството во кое живеат. Обоените револуции или отпори ретко успеваат и тоа обично за кратко време. Во политичките науки и социолошката литература, Отпорот во Србија во 1996-98 година се споменува како водечка парадигма на обоената револуција. Моментниот узурпатор на функцијата претседател на Република Србија (скратено ТУП) го користи терминот главно за да го пцуе Зоран Ѓинѓиќ без да го спомене неговото име. Новата обоена револуција – терминот е оправдан во стручната литература и во претходно споменатото дополнително контекстуално значење – успеа да реши нерешлив општествен глобален проблем, недостатокот на соработка и непријателство меѓу жителите на градот и селаните. Ова ја избриша покраината и ја укина паланката, главната основа на охлократскиот систем во Србија. Владата ја изгуби својата база. Во фокусот на општествениот интерес станаа институциите, кои се единствените кои можат успешно да го поткопаат ширењето на персонализирана политика, капиларните мрежи на моќ и корупцискиот менталитет – и да ја уништат вербалната суета. Како децата го направија тоа? Со нозете, пред се. Потоа, тука е самокритиката, откажувањето од сопствените стереотипи, менувањето на однесувањето, сочувството, човечката солидарност наместо националистичките синџири и многу други вистински револуционерни промени. После тоа, не е проблем на сите да им пријдете, внимателно и достоинствено, да ги расположите кога треба, да ја искористите привлечноста на еден млад човек. Останатите, субјектите на превоспитувањето на децата, од своја страна мораа да им ги разбудат сеќавањата, јавно да се покаат и да признаат сè што не направиле и конечно да ги признаат децата како свои; поточно, како најдоброто од себе.
Сремска Митровица брзо стана највозбудливиот антрополошки терен: еден ден гледавме како се отвораат улиците и се излеваат топли луѓе, пречекувајќи уште потопли, следниот ден тие се затворија, а тие беа исполнети со злобни погледи, постојано гледајќи наназад, а понекогаш и навредувајќи ги минувачите, а особено новинарите од медиумите под државна немилост. Ги стискаа торбите со сендвичи и ги носеа дневниците (30-100 евра) во најскриените џебови, викаа кога им беше кажано и оставаа ѓубре низ целиот град. Ако тоа е мнозинство Србија, тогаш е неморална, агресивна, валкана и пред се глупава. За среќа, сигурно веќе не е мнозинство, како што сите други покажаа претходните денови. Која е тогаш смислата да се организира митинг на увезени хејтери-платеници во очигледно непријателско опкружување? Само едно, но повеќекратно: заплашување, закани, уцени, разделби, поттикнување на граѓанска војна. И последната гротескна фантазија, нешто за глобалниот успех на некоја книга, за идните борби пред книжарниците и уништувањето на целиот свет, поточно домашните непријатели. Овој пропуст отвора мисла што сè уште не ѝ паднала на памет на обоената револуција, која има премногу работа за да се справи со фантазмите. ТУП несвесно/случајно ја откри вистината, која во денешниот културен колонијализам, поголемиот дел од светот не ја гледа: обоената револуција во Србија е глобален пример за тоа што и како да се прави во случај на диктатура, каква треба да биде стратегијата и тактиката на движењето, кои врски стануваат неопходни, кои социјални класи се најангажирани, кои социјални класи се најангажирани, со кое однесување може да се избегне најпривлечно… разбрал дека последната, да не речам лебедова песна на Додик, му ја украла последната изведба, а тоа можеби му ја прекинало споменатата глобална мисла, која медиумите се уште не ја разбрале, можеби од страв. Скапоцено „можеби“, полно со надеж! Да речеме дека ЕУ, закочена и мамурна, воопшто не забележала дека е истисната од светската политика, и дека можеби примерот на обоената револуција во Србија е најкраткиот и најуспешен начин да се забележат, наградуваат и обврзуваат нејзините членки и со тоа да се врати одредено достоинство. Прашањето наскоро веќе нема да биде дали ЕУ ќе ја прифати новата Србија по ваквото понижување, туку дали новата Србија ќе ја прифати понижената ЕУ…
Мечките и врапчињата се во право овој февруари, заедно. Промената е неизбежна, видлива како совршено исчистен Крагуевац, очигледна како истрошени патики и жежок како чај од шипинка. Ајде да ползиме неколку часа под скинато ќебе.
