Коски од пештера на Филипипини откриваат ново суштество блиско до хомо сапиенсот
ЈЕЛЕНА КАЛИНИЌ
Фосилни коски и заби најдние на Филипините на 11 април открија одамна изгубен роднина на модерниот човек, кој живеел во време кога нашите сопствени видови почна да заминуваат од Африка за да го освојат остатокот од светот.
Ова е уште еден потсетник дека иако Homo sapiens денес е единствениот преживеан член на нашата гранка на еволутивното дрво, во текот на најголемиот дел од нашето постоење сме имале друштво..
Ова го прави разбирањето на еволуцијата на човекот во Азија „посложено и поинтересно”, вели експертот за еволуцијата на нашиот вид, Метју Точер од Лејкхид Универзитетот во Тандер Беј во Онтарио.
Во студијата објавена во средата во списанието Нејчер, научниците го опиша остатоците од седум заби и шест коските на нозете, рацете и бутовите од најмалку три лица. Отиритието се наоѓа во големата пештера Калео, која е и претходно посетувана од туристи, на островот Лузон, во северниот дел на Филипините, каде претходно имало други откритија во 2007 година, а подоцна, во 2011 и 2015 година. Тестовите на два од најновите примерокци покажуваат минимална возраст од 50.000 до 67.000 години.
Главната миграција на нашиот вид од Африка започна пред околу 60.000 години.
Анализата на коските од Лузон ги наведе истражувачите да заклучат дека тие припаѓаат на претходно непознат член на нашата гранка на Хомо на семејното стебло. Една од коските на прстите и забите се разликува од она што се гледа во родот Homo, велат научниците.
Тие му дадоа на ова суштество научно име Homo luzonensis, според местото каде што се пронајдени остатоците.
Очигледно е дека тоа биие го користело каменот како алатка, а малите заби од овој вид сугерираат дека тоа можело да биде доста мало суштество, рече еден од авторите на студијата Флорент Детроит од Националниот музеј за природна историја во Париз.
- H. luzonensis живееле во Источна Азија приближно истовремено со нашиот вид, но исто така и со други членови на Хомо, вклучувајќи ги и Неандерталците, нивните слабо разбирани сибирски роднини Денисовци и видот што го нарековме „хобити” – Homo floresiensis од островот Флорес во Индонезија .
Нема индикации дека H. luzonensis се сретнал со некој друг член на Homo Group, вели Детроит во e-mail за АП.
Детроит изјави дека не е јасно како H. luzonensis бил поврзан со други видови Homo. Тој шпекулираше дека можеби потекнува од претходниот човечки братучед, Хомо еректус, кој некако го преминал морето во Лузон.
- H. erectus се смета за прв член на родот Homo кој се проширил надвор од Африка и игра важна улога во еволуцијата на хоминин надвор од тој континент. Некои научници сугерираат дека „hobиts” на индонезискиот остров се потомци на H. erectus.
Точери, кој не учествувал во новата работа, се согласува дека и Х. luzonensis и H. floresiensis може да потекнуваат од H. erectus. Но, тој рече дека откритието на Филипините дава нов кредибилитет на алтернативно гледиште: можеби некое непознато суштество, освен Х. еректус, исто така, мигрирало од Африка во Европа и Азија, а подоцна ги создало и островските видови.
„На крајот на краиштата”, рече тој во интервјуто, “остатоците од овие видови покажуваат мешавина на примитивни и помодерни карактеристики што се разликуваат од она што се гледа во Х. Еректус. Тие личат повеќе на она што може да се најде во Африка од 1,5 до 2,5 милиони години. Откривањето на новиот човечки братучед на Лузон би можело да биде нешто многу поголемо”, додаде тој.
Мајкл Петралиа од Институтот Макс Планк во Јена, Германија, вели дека откривањето на „Homo luzonensis” “покажува дека сѐ уште не знаеме многу за човечката еволуција, особено во Азија”.
