Животниот пат на сопругот на британската кралица беше бурен и ќе се забележи дека, иако тој немаше уставни овластувања, тој беше со Елизабет во сите нејзини јавни појави
ИВАНА ЈАНКОВИЌ
Кога неговото здравје започна да се влошува пред четири години, принцот Филип, во свој стил, објави дека „се повлекува од должноста затоа што повеќе не може да стои“. Потоа ги прекинал кралските должности и се повлекол. Оттогаш, тој е виден на свадбата на принцот Хари, на мечот на поло во јуни минатата година и на парадата на Кралската морнарица.
Среде пандемија, во февруари, тој мораше да направи операција на срцето. Почина пред повеќе од две недели, на 9 април, во замокот Виндзор. Малку беше прекус да се прослави уште еден роденден, стоти, оној за кој тој изјави дека не може да замисли ништо полошо од тоа да го доживее.
Роден е на 10 јуни 1921 година на Крф, каде што беше крстен како православен верник. Неговиот татко беше принцот Ендру од Грција, а мајка му беше принцезата Алиса од Батенберг. Следната година се случил државен удар и семејството ја напуштило земјата со британскиот воен брод. Филип за првпат бил ставен во кошница за портокали. Тие заминаа првин во Париз, но семејството таму се распаднало. На мајката и била дијагностицирана шизофренија, а таткото отишол во Монте Карло со својата љубовница. Постарите сестри, сите четири, се венчале, а Филип бил испратен кај роднина во Англија.
Во 1939 година, тој се приклучил на Кралската морнарица и ја поминал целата војна таму. Тој исто така учествува во битката за Крит и со тоа ќе го заработил грчкиот крст, орден. Непосредно пред војната, тој се сретнал со четиринаесетгодишната Елизабета и тие започнаа преписка, која траела до неговото враќање во земјата. Нешто подоцна, во 1946 година, тој ја побарал нејзината рака. Елизабет и Филип се венчале во опатијата на Вестминстер на 20 ноември 1947 година. Претходно тој го зел британското државјанство и презимето на неговиот братучед по мајка Маунтбатен, се одрекол од грчките и данските титули, но ја добил титулата Кралско височество и станал војвода од Единбург, Ерл од Мариот и Барон од Гринич.
Двојката била на пат кон Кенија, кога кралот Џорџ Шести починал (1952), а самиот Филип и ја пренел веста на Елизабета. По овој настан нивните животи се смениле целосно. Крунисувањето се одржало на 2 јуни. Филип станал маж на кралицата и за тоа биле потребни многу жртви. Тој немаше никаква уставна улога, но бил со неа во сите официјални настапи.
Болниот дел се однесуваше на семејството и презимето, неговиот предлог да се земе презимето Единбург не беше прифатен и заврши со Виндзор. Така, се покажа дека неговите деца нема да го носат неговото презиме, што силно го оптеретуваше Филип, а кралицата сепак мораше да најде решение. На крајот, таа одлучи дека оние кои немаат титули можат да го носат презимето Виндзор Маунтбатен, што и даваше мир во куќата, а Филип престана да се чувствува „како амеба“, како што велеше, жалејќи се дека нема потомци со неговото презиме.
Тој беше претседател или член на повеќе од 780 организации, од наградата „Војводата од Единбург“, која им помагаше на младите, преку Светскиот фонд за природата, до спортски здруженија. Тој активно учествуваше во акции што помогнаа во едукација на младите, заштита на животните и природата. Тој ја водеше кралската фарма.
За некои беше премногу груб, премногу директен, за некои духовит и смешен. Неговите коментари беа запаметени, како што беше поздравувањето на Хелмут Кол со зборовите „Добро попладне, канцелар на Рајхот“ или кога на студенти во Кина им изјави дека тој ќе се врати дома со закосени очи.
Принцот пак рече дека не може да го смени својот карактер и да стори најдобро што може. И, карактерот му беше многу силен, амбициите големи, имаше и многу желби, како морнарицата, тој мораше да ги остави зад себе. И нема многу луѓе кои би можеле да го одржат сето тоа 76 години, колку што траеше неговиот брак со кралицата Елизабета. Тие имаат четири деца: Чарлс, Ана, Ендру и Едвард.
