Номинација за Фрост за доживотен врсник и за советник за национална безбедност на ОК, наследувајќи го Сер Марк Седвил. Фајненшл тајмс објави дека ова не е популарно кај воените и безбедносните служби, кои сметаа дека Фрост е недоволно квалификуван
Британскиот министер за Брегзит, Дејвид Фрост објави дека поднесува неотповиклива оставка, наведувајќи ја како причина „загриженоста за насоката во која се движи Владата на премиерот Борис Џонсон“.
„Разочарувачки е што овој план стана јавен вечерва, и во дадените околности, мислам дека е правилно да напишам дека веднаш се повлекувам“, порача Фрост во писмото до Џонсон што го објави Кабинетот на премиерот.
Фрост, кој е поддржувач на Брегзит, ги предводеше обидите на Лондон повторно да ги отвори преговорите за условите за излегување на Велика Британија од Европската унија.
Весникот „Мејл од сандеј“ пишува дека заминувањето на Фрост е поттикнато со воведувањето дополнителни мерки против Ковид-19, кои вклучуваат пропусници за вакцини, како и поради општото незадоволство од даночната политика на Владата и трошоците за еколошката политика „нето нула емисии“
Дејвид Џорџ Хамилтон Фрост односно барон Фрост, е роден на 21 февруари 1965 година е дипломат, политичар и до скоро министер во Кабинетот на прајминистерот помеѓу март и декември. 2021. Фрост беше главен преговарач на Работната група Европа од јануари 2020 година до неговата оставка во декември 2021 година.
Фрост ја помина својата рана професионална кариера во Канцеларијата за надворешни работи и Комонвелтот (FCO), станувајќи амбасадор во Данска, директор на ЕУ во FCO и директор за Европа и меѓународна трговија на Одделот за бизнис, иновации и вештини (DBIS). Тој беше специјален советник на Борис Џонсон кога тој беше министер за надворешни работи во владата на Тереза Меј.
Откако Џонсон беше назначен за премиер, Фрост беше главен преговарач за излез од Европската унија од 2019 до 2020 година и советник на премиерот за Европа од 2019 до 2021 година. Тој беше издигнат во Домот на лордовите како доживотен врсник во септември 2020 година. Фрост стана државен министер во Кабинетот и полноправен член на кабинетот на 1 март 2021 година. Тој поднесе оставка од функцијата на 18 декември 2021 година
Фрост се приклучи на Канцеларијата за надворешни работи и Комонвелт (FCO) во 1987 година, а набргу потоа беше испратен во британската висока комисија во Никозија каде научи грчки и беше одговорен за покривање на политиката на кипарските Грци и кипарскиот проблем. Во 1993 година, тој беше поставен во претставништвото на ОК во ЕУ во Брисел како прв секретар за економски и финансиски прашања, каде што работеше на прашања како што се буџетот на ЕУ, економските и финансиските импликации од проширувањето во Централна Европа и еврото. Беше и заменик-шеф на Одделот за надворешни работи на Европската унија, покривајќи прашања од меѓународната трговска политика и односите со Балканот. и Источна Европа.
Фрост беше унапреден за економски советник во Британската амбасада, Париз, во 2001 година, каде што беше одговорен за известување и лобирање за сите аспекти на францускиот економски и комерцијален живот, заедно со нејзината политика на ЕУ. Тој се врати во Лондон за да биде шеф на одделот за ЕУ (внатрешен) и потоа директор за Европската унија во Форин офис. Во овој период тој ја водеше работата на низа економски и социјални прашања, особено отпорот кон првичната Директива за работното време и преговорите за повеќегодишната буџетска рамка на ЕУ. Тој беше член на лидерскиот тим на ОК за време на нејзиното претседавање со ЕУ во 2005 година.
Откако Борис Џонсон стана државен секретар за надворешни работи и работи на Комонвелтот, Фрост беше назначен во ноември 2016 година како негов специјален советник, служејќи се додека Џонсон не поднесе оставка од функцијата во јули 2018 година., што резултираше со ревидиран договор за повлекување од Брегзит. Откако Обединетото Кралство ја напушти Европската унија во јануари 2020 година, Фрост ги водеше преговорите на Обединетото Кралство со ЕУ за договор за слободна трговија за време на преодниот период на Брегзит.
Владата на Обединетото Кралство предводена од Борис Џонсон ја следеше желбата за слободна трговија со ЕУ додека подлежи на што е можно помалку правила на ЕУ, а особено не на јурисдикцијата на Европскиот суд на правдата.
Од своја страна, ЕУ инсистираше на тоа дека цената за пристапот на ОК до Европскиот единствен пазар е усогласеноста со субвенциите на ЕУ, социјалните, еколошките и другите регулативи за да се избегне нарушување на конкуренцијата на единствениот пазар. Друга главна точка на расправа беше рибарството. Дел од поттикот за Брегзит беше желбата на некои од Британците да ја вратат целосната контрола врз нивните рибарски води, додека крајбрежните држави на ЕУ бараа да ги задржат сите или поголемиот дел од правата за риболов што ги уживаа според Заедничката политика за рибарство на ЕУ.
Трговскиот договор кој Фрост потоа го осуди, преговаран под зголемен временски притисок поради крајот на преодниот период на 31 декември 2020 година, мораше да ги реши сите овие прашања.Официјалните трговски преговори, во кои Мишел Барние ја претставуваше ЕУ, а Фрост ја претставуваше ОК, започнаа на 31 март 2020 година. Тие првично требаше да бидат завршени до крајот на октомври 2020 година.[23] Сепак, преговорите продолжија и формално завршија на 24 декември 2020 година кога беше постигнат договор,
На 28 јуни 2020 година, премиерот Борис Џонсон ја објави својата номинација за Фрост за доживотен врсник и за советник за национална безбедност на ОК, наследувајќи го Сер Марк Седвил. Фајненшл тајмс објави дека ова не е популарно кај воените и безбедносните служби, кои сметаа дека Фрост е недоволно квалификуван. Назначувањето доби критики од поранешниот секретар на кабинетот Лорд О’Донел и поранешниот советник за национална безбедност Лорд Рикетс поради загриженоста дека непристрасноста на државната служба се нагризува со назначувањето на специјален советник во оваа улога. Назначувањето беше критикувано и од претходната премиерка Тереза Меј во Парламентот, која ја истакна нејзината политичка природа и рече дека Фрост нема докажана експертиза за националната безбедност.
