Низ играта на актерите таа ја создава/созрева атмосферата на целата изведба. Понекогаш забавено, понекогаш со забрзано темпо. Важно е заедништвото и посветеноста на секој од актерите
ЛИЛЈАНА МАЗОВА
Шекспировиот „Отело“, што го видовме на сцената на Македонскиот народен театар – Скопје, е копродукција на Босанското народно позориште во Зеница, Перипетија продукција – Скопје и Македонскиот народен театар во Скопје. Режијата е на Нина Николиќ од Скопје. Со оваа претстава се одбележани и првите 70 годишни од постоењето/работата на БНП во Зеница. Премиерата во Зеница беше на 16 ноември годинава, а во Скопје на 4 декември.
Преведувачи на текстот се Маја Трајановска и Зина Агиќ. Драматург е Тамара Барачков, сценографијата е на Вишња Вујовиќ, костимите се на Ивана Каранфиловска-Угуровска, композитор е Дуке Бојаџиев, сценските движења се на Димитриос Сотириоу, дизајнер на светлото е Крис Џегер а негов асистент е Игор Митревски…
Ликовите ги играат актерите: Енес Салковиќ (Отело), Саша Ханџиќ (Јаго), нашата Дарја Ризова ја игра Дездемона, исто така нашиот Ѓорѓи Јолевски ги игра Брабанцио, Грацијано и духот на таткото, Златан Шкољиќ го игра Касио, исто нашиот Александар Ѓорѓиески го игра Родриго, Џенана Џаниќ ги игра Емилија и Сенаторот, Тамара Милиќевиќ-Стилиќ ги игра Бјанка и Војвотката, исто нашиот Александар Михајловски го игра Монтано и Аксел Мехмед ги игра Телохранителот и Исцелителот.
Претставата се бави со истражување и испитување на сегашнте и овдешните настани. Целта е на кој начин и во која мера трансформацијата на јазикот и „преведувањето“ во современ говор може да влијае не само на изворниот ракопис на Шекспир, туку и да влијае на прашањата што ги нуди драмата, како што, впрочем, се вели и во образложението на драматургот Тамара Барачков.
Натаму во претставата дејствието тече токму на тие принципи.
Режисерката Нина Николиќ ги следи поставените принципи за/во претставата токму низ играта на секој од актерите во нивниот лик/ликови.
Низ играта на актерите таа ја создава/созрева атмосферата на целата изведба. Понекогаш забавено, понекогаш со забрзано темпо. Важно е заедништвото и посветеноста на секој од актерите.
И оној зададен принцип: да се смести секој од ликовите/настаните денес и тука. Доследноста на тие принципи овозожуваат/создаваат слика/театар/живот кој е поставен и одигран точно. Со тие елементи на заедништво се добива „сликата“ за настани од сега и тука, иако истите важат и за таму или било каде.
Заедништвото или „здруженоста“ на сите учесници/реализатори на оваа изведба на „Отело“ е видлива во секоја сцена. Режисерката Нина Николиќ низ идејата да се биде сега и тука го води целиот процес на работа. Истражува и докажува дека сите настани се поврзани, нема случајност. За да дојде до главното: да се проговори/кликне против настаните сега и тука. И да се впери погледот и ставот кон она што ни се случува. Без разлика кој како го доживува, како го прима, како му се противи… И уште многу како кое не прави да се чувствуваме дел од тие настани, во случајов од театарската сцена.
Претставата докажува и како во неа може да се говори на различни јазици и како секој секого може да разбере, да го создава својот лик и како низ различноста се создава целина со јасна цел/порака.
