Полицијата повеќе од една година ја набљудувала групата вештерки. Ако не изнесе докази за поднесување кривична пријава дека се подготвува атентат врз претседателот, тоа значи или дека полицијата не си ја завршила работата или дека оваа група не сакала да го убие претседателот, вели адвокатот Иван Ниниќ
ВУК ЦВИЈИЌ
Со покренување истрага против 38 лица, таканаречените врачарци, беа демантирани некои претходни тврдења на претставници на властите во Србија. На пример, дека е увезена пресметката на клановите, а потоа дека со апсењето на групата на Вељко Беливук, се разби кавачкиот клан во Србија. Групата на Беливук, како и врачарците сега се означени како делови, пунктови на кавачкиот клан. Овие негирања, сепак, не ја променија технологијата на владата преку таблоидни истраги и судења во контролирани медиуми и преку манипулација со информации. Како и во претходните случаи, се појави јаз меѓу тврдењата на врачарците и она за што тие беа осомничени. Тие се товарат, како што соопшти Обвинителството за организиран криминал, кое ја води истрагата, за трите убиства на „Александар Сарач (октомври 2020 година), Александар Халабрин (март 2020 година) и Драган Ристиќ (септември 2020 година)“ и дека истите „се обидоа да им го одземат животот на Самир Дивљановиќ, Милош Ниловиќ, Андрија Зариќ, Арсениј Стефановиќ (адвокат) и сега починатиот Лазар Вукиќевиќ“ за чие убиство е обвинета групата на Беливук. Според времето на убиствата и обидите за ликвидации за кои се обвинети врачарците, јасно е дека тие не дејствувале по апсењето на групата на Беливук, туку во истиот период. Некои од жртвите, според извештајот и обвинението, биле мета на двете групи – на мета на групата на Беливук бил и Шарац, кој наводно бил убиен од врачарците и Вукиќевиќ, за чие убиство групата на Беливук е обвинета за убиство. А врачарците се осомничени дека го планирале неговото убиство. Врачарци се обвинети и дека дејствувале од почетокот на 2019 година, како и групата на Беливук, до моментот на нивното апсење. Иако и тие се идентификувани како дел од кавачкиот клан, засега се осомничени само двајцата непосредни водачи на врачарците -Никола Вушовиќ или Џони, кој е во бегство и Урош Пиперски, кој е во затвор во Португалија. Двете групи во Србија се обвинети за вкупно 10 убиства на луѓе кои биле пониско рангирани во криминалната хиерархија. Во моментов, главен доказ против врачарците е комуникацијата на апликацијата Скај, која преку Европол е доставена до Србија.
По повод апсењето на врачарците, владата и медиумите под нејзина контрола изнесоа тврдења дека планирале атентат на претседателот Александар Вучиќ. Се вклучи и раководителот на Службата за борба против организираниот криминал (СБПОК), Нинослав Чмолиќ, кој изјави дека на тоа размислуваат врачарците, што наиде на громогласен аплауз. Но, кога последователно рече дека сега нема доволно докази за да ги обвинат за такво нешто, тоа едвај беше забележано во режимските медиуми.
Адвокатот Иван Ниниќ, кој го застапува семејството на убиениот Горан Михајловиќ во постапката против групата на Беливук, а ќе ја застапува и Мара Халабрин, мајката на убиениот Александар, во постапката против врачарците, вели дека власта манипулира и намерно ја доведува во заблуда јавноста со информации за атентатот на претседателот.
„Самиот претседател вели дека ја разгледувале можноста да преземат некаква акција. Ако полицијата ја набљудува оваа група повеќе од една година и ако не можела да приложи докази за поднесување кривична пријава дека се подготвува атентат врз претседателот, тоа значи или дека полицијата не го сторила своето. или дека оваа група не сакала да го убие претседателот“, вели адвокатот.Ниниќ. Тој понатаму наведува: „Властите го вработуваат началникот Нинослав Цмолиќ по истиот рецепт како и Дијана Хркаловиќ (поранешен државен секретар на МУП), Томислав Радовановиќ (шеф на Службата за специјални истражни методи), Богдан Пушиќ (раководител на УКП) и пласираат информации за заканата на претседателот. Тогаш Чмолиќ мора да се демантира. Видовме дека Обвинителството за организиран криминал не објави дека истражната наредба ја префрла вината на врачарците за тоа што им го претстави Цмолиќ, таблоидите под контрола на режимот, претседателот и премиерот. Тоа значи дека намерно ја доведуваат во заблуда јавноста знаејќи дека нема елементи кои ќе имаат правна и правична тежина. Манипулацијата е таа што ги буди најдлабоките емоции кај луѓето. Претставниците на власта очекуваат сите да се постројат и со тоа да ги поделат луѓето. Ако не ги прифатите нивните тврдења, тогаш тие тврдат дека сте на страната на атентатори и криминалци. Тоа е прилично опасна игра која се искористува за политички поени.“
Веднаш по апсењето на групата на Беливук на почетокот на февруари 2021 година, властите излегоа со тврдења дека планирале да го убијат Вучиќ. Дури повеќе од една година и осум месеци подоцна обвинетиот сведок Лалиќ на самиот судски процес спомна таква можност. Адвокатот Ниниќ вели: „Во илјадниците страници докази против Беливук и другите, нема ниту една трага дека некој го организирал и платил за атентатот на Вучиќ“. Првото тврдење доаѓа од Лалиќ во самата судница. Тој не дава докази за тоа тврдење, но изнесува посредни сознанија. Лалиќ не вели дека некој добил пет милиони, туку дека Радоје Звицер бил подготвен да ги даде. Тој вели дека Швајцарецот платил 12.000 евра за пушката, но не кажал дека е купена за атентатот на Вучиќ. Нема докази дека пушката била употребена или дека требало да се употреби. Ние во медиумите контролирани од режимот имаме извештаи дека Лалиќ рекол дека пушката е купена за атентатот на Вучиќ, што обвинетиот сведок не го кажа.
Адвокатот Ниниќ напоменува дека останува да се види дали истрагата против врачарците ги искористила информациите до кои дошла Мара Халабрин, мајката на убиениот Александар, а кои ги доставил до властите. Во прашање е корисничкиот прекар на апликацијата Скај на нејзиниот син, тогашен лидер на забранетата група на Партизан, Ненад Алајбеговиќ. Мара Халабрин за НИН вели дека сè и личи на нов голем циркус и дека не е оптимист дека сега ќе се реши ликвидацијата на нејзиниот син. „Никој се уште не ме известил за ништо. Од режимските медиуми дознав дека се осомничени за убиство на мојот син. Ме викаа на Пинк затоа што одев во „опозициските“ медиуми и ја критикував полицијата. Сè уште верувам дека полицијата е виновна и дека не работела како што треба. Не ме примија ниту кога сакав да го пријавам син ми за исчезнат. Сега размислувам, што ако беше жив седум дена по неговото исчезнување…“, вели Мара Халабрин.
Таа напоменува дека побарала ексхумација на телото на нејзиниот син и не и одговориле и додава „Не ми е земена ДНК. Ниту местото каде што е пронајден Александар не е точно скриено. Пет дена не ме информираа дека телото е пронајдено. Ковач (Владимир Ковачевиќ Ковач, лидерот на приврзаниците на Рад чие испрашување и проверка дали користел Скај Мара Халабрин инсистираше со години), кој го имаше последниот познат контакт со мојот син пред да исчезне, не беше веднаш спомнат, а сега е под истрага . „Пред ова беше во затвор, како таму да го криеја и штитеа“, вели Мара Халабрин. Таа нагласува дека нема одговор на главното прашање – кој е главниот директор? На 8 јули 2021 година, таа детално зборуваше за сите нејзини наоди и за она што го доживеала по исчезнувањето на нејзиниот син за НИН.
Доказ против вештерките, групата на Беливук, како и за новата постапка против кланот на Дарко Шариќ, е комуникацијата преку апликацијата Скај добиена од странство. Адвокатот Ниниќ потсетува дека од претседателот Вучиќ дознавме дека пристигнал нов пакет докази од апликацијата Скај: „Уште еднаш претседателот признава дека е првиот што се запознал со доказите“. Тој материјал го филтрира пред да добие криминален епилог.“ Во случајот Беливук, со објаснувања на претседателот и тогашниот министер за внатрешни работи Александар Вулин, беа прикажани фотографии од масакрираните тела на жртвите и покрај противењето на семејствата. Се емитуваше и снимка од тајна придружба – како некои жртви се донесени во Ритопек, па се постави прашањето зошто полицијата не реагирала кога жртвите не излегле од дома. За постапката против вештерките, адвокатот Ниниќ вели дека поминало долго време од сите убиства за кои се обвинуваат, па прашува што правела полицијата сето тоа време. „Полицаец на станицата во Нови Белград беше уапсен затоа што, наводно, пристапил до системот со неговата персонализирана картичка и ги проверил возилата за оваа група. Повторно, најниските алки во системот се уапсени. Сè уште немаме одговор дали некој многу помоќен го даваше ветерот зад оваа група, бидејќи таа мораше да се развива и да опстане“, вели Ниниќ.
Прашање е и зошто нема истраги во случајот на групата на Беливук за нивната поврзаност со високи државни функционери, без чија помош не би можела да дејствува. И покрај многубројните докази за поврзаноста на групата на Беливук со Новак Недиќ, тој повторно беше назначен за генерален секретар на Владата наместо барем да се слушне за сите околности. Последен сомнеж е полициска белешка, чија содржина неодамна ја објави НИН, која укажува на фактот дека во октомври 2018 година, Недиќ ги заштитил членовите на групата на Беливук во случајот со упадот во белградскиот клуб Комитет. Тука е и главниот координатор на Жандармеријата Ненад Вучковиќ, кој исто така не беше слушнат за околностите на комуникацијата со Беливук, каде што се гледа дека тесно соработуваат. Двајцата ги споменуваат „главниот газда“, „газдата“, „Андреј“, „министерот“, „Небојша“ и „Дијана“, која полицијата ја идентификуваше само како Дијана Хркаловиќ.
Адвокатот Ниниќ наведува дека сега имаме две групи, Беливук и Врачарци, со сличен број, со над 70 членови и дека ниту еден висок припадник на безбедносните служби, како и ниту еден политичар, не е кривично гонет. „Како е можно 70 луѓе да организираат две криминални групи, а безбедносните служби да не знаат ништо или да толерираат толку убиства?
