Во неколку броеви ќе пренесеме неколку анализи на новинари од фронтот за тоа какви се жртви има руската војска во Украина и зошто гинат врвните офицери!? Ова е деморализираќки факт за обичните војници, голем дел дојдени таму. Што се знае за состојбите на овој план
СИЛВИЈА ШОБЕР
Русија е особено трагична со големиот број убиени високи офицери од почетокот на војната во Украина, јавуваат различни медиуми. Во последните недели руската армија загуби многу генерали, вклучително и команданти на бригади и баталјони. Многумина од нив беа млади. Според весникот „Индипендент“, 42-от руски полковник неодамна бил убиен во близина на Белогоровка во областа Луганск, чин веднаш под генералот на армија.
Американскиот институт за воени студии сугерира дека ваквиот развој на настаните има деморализирачки ефект врз руските војници. Вината за големите загуби е очигледно на лошото раководство на руската армија.
Што се знае за овие смртни случаи?
Последниот познат случај е оној на генерал-мајор Роман Кутузов, командант на Првиот армиски корпус на сепаратистичката Народна Република Доњецк. Соопштението за неговата смрт за украинските вооружени сили датира од ноќта на 6 јуни. Дописникот на руската државна телевизија прв објави за смртта на Кутузов.
Генералот загина додека водел напад во близина на селото Попасна во областа Луганск. Киев тврди дека рускиот напад бил одбиен и Русите претрпеле „значителни загуби“. Руското Министерство за одбрана сè уште нема објавено официјално соопштение за случајот.
Загинатиот Андреј Симонов е генерал-мајор за кого исто така се вели дека го загубил животот на 30 април во близина на градот Изум,, според Киев пост. Овој град е во Харковската област. Украинската војска пукала на теренскиот команден пункт на Втората руска армија. Се претпоставува дека таму бил Симонов, кој е осомничен за водечки кадар и на сајбер нападите.
Генерал-мајор Владимир Фролов, заменик-командант на Осмата армија, исто така е меѓу оние кои загинаа. Руските државни медиуми објавија за неговиот погреб во Санкт Петербург на 16 април. Не се познати други детали за неговата смрт.
Се верува дека загинал и командантот на 49-та армија на јужниот округ Јаков Рјазанцев. Ова се случи за време на бомбашки напад на аеродромот во Чернобаевка во Керсон на 25 март. Изјавата ја даде советникот на украинскиот претседател Олексеј Арестович. Информацијата не може да се потврди независно.
Друг висок командант за кој се верува дека го загубил животот е Андреј Мордвичев. Според украинската армија, генералот бил убиен на 19 март во жестоки борби меѓу градовите Николаев и Керсон.
Украинската војска најверојатно го убила и командантот на оклопната дивизија Кантемиров, Андреј Колесников. Според објавата на Твитер, рускиот генерал го загубил животот на 11 март.
Украинската армија соопшти дека 45-годишниот генерал-мајор Виталиј Герасимов бил убиен во близина на Харков на 7-ми март. Според британски „Гардијан“, Герасимов учествувал во втората војна во Чеченија, анексијата на Крим и руските операции во Сирија. Москва официјално не ја потврди неговата смрт.
Сепак, Министерството за одбрана на Украина објави две аудио снимки во кои се тврди дека руски војници разговараат за смртта на генералот. Според истражната платформа Bellingcat, смртта на Герасимов ја потврдил и руски извор.
Се верува дека 47-годишниот Олег Митјаев, генерал-мајор и командант на 150-та моторизирана пешадиска дивизија, загинал во битката за опколениот град Мариупол. Во почетокот на април, проруски новинар напиша во Телеграма дека предадените украински војници го пронашле неговото тело во Мариупол.
Антон Герашенко, советник на украинскиот претседател Володимир Зеленски, исто така објави фотографија од неговото тело во Телеграма, објави германскиот таблоид Билд.
На 3 март, само неколку дена по почетокот на војната, беше пријавен првиот руски генерал кој загина. Ова беше Андреј Суховецки, кој беше командант на седмата руска воздушнодесантна дивизија за време на анексијата на Крим во 2014 година. Британски „Дејли мејл“ објави дека 47-годишниот офицер бил убиен од снајперисти. Неколку дена подоцна неговата смрт беше потврдена од руски официјални извори.
Каква е судбината на Тушаев? Наводно, животот го загубил и Магомед Тушаев. Беше објавено дека Чеченецот бил убиен во воздушен напад североисточно од Гостомел. Борецот се смета за десна рака на лојалниот сојузник на Путин, Рамзан Кадиров. Неговата смрт се уште не е потврдена, ниту официјално, ниту од независни извори. Профилот на Кадиров во Телеграм продолжува да објавува фотографии кои го претставуваат Тушаев како жив.
Дали овие загу и доведоа до тајна мобилизација или и скриен отпор во Русија?
Постојат сè поголеми индикации дека во Русија е во тек тајна мобилизација: старосната граница за регрутирање воени лица е радикално зголемена. Но, отпорот расте: нападите врз бироа за мобилизација се повеќе се пријавуваат.
По 100 дена војна и големи загуби, се поважно станува прашањето како руската армија ќе може да ја продолжи офанзивата во Украина без претседателот Владимир Путин да објави општа мобилизација. Проценките за бројот на загинати, ранети или барања војници на кои им поминал воениот рок да ја продолжат својата служба варираат, а некои проценки укажуваат на десетици илјади.
На домашен план, прогласувањето општа мобилизација е премногу комплицирано, бидејќи не би било во согласност со официјалната верзија на „специјална операција во Украина“. Мобилизацијата би била признание дека војниците во соседната земја водат војна. И покрај официјалното високо одобрување на Путин, ова сигурно нема да наиде на таков ентузијазам како анексијата на Крим во 2014 година.
Сепак, има се повеќе индиции за прикриена мобилизација. Деновиве Државната дума по брза постапка донесе законска измена со која се зголеми горната старосна граница за ангажирање воени лица. Сега сите граѓани помлади од 65 години можат да служат со договор во руските вооружени сили.
Аргументите: високопрецизното оружје бара професионалци, а соодветните квалификации се стекнуваат на возраст од 40-45 години. Се споменуваат и потребите на специјалисти од областа на медицината и механичките поправки на оружјето. Досега во војска можеа да се регрутираат граѓани до 40 години. Рускиот новинар Антон Барбашин уште во средината на мај објави дека неговиот 44-годишен пријател добил покана од бирото за мобилизација.
Според законот, во Украина или во други воени мисии можат да бидат испратени само оние кои се ангажирани со договор во армијата. Според извештаите на медиумите, напорите на властите се насочени кон тоа мажите да потпишат такви договори и потоа да бидат испратени на фронтот дури и без обука.
Како што истакнува рускиот активист за човекови права Сергеј Кривенко, тоа обично се случува кога резервистите се повикуваат во канцелариите за мобилизација за да ги потврдат нивните лични податоци. А не секој знае дека во никој случај не е обврзан да потпише таков договор, вели Кривенко.
Според него, во Русија за резервисти се сметаат сите оние кои завршиле една година воен рок, вклучително и оние кои поради студирање не служеле војска на возраст од 18 до 27 години.
Најавата за општа мобилизација би ги привлекла и нив – милиони мажи како и жени со соодветна воена обука, како што е медицинската обука. Но, додека тоа не биде објавено со претседателски указ, нема обврска за служење, посочува Кривенко.
Според законот, оние кои се предмет на воена служба не треба да се испраќаат во воени мисии. Откако беше откриено дека такви луѓе биле заробени во Украина, руското Министерство за одбрана соопшти дека таму биле испратени „од небрежност“. Тие требаше да служат во заднинскиот дел, далеку од фронтот.
Како резултат на тоа, претседателот Путин и министерот за одбрана Сергеј Шојгу објавија дека нема да бидат испратени повеќе војници на фронтот. Путин дури нареди истрага. Очигледно, руското раководство стравува од незадоволство меѓу населението – сеќавањето на многуте жртви од војната во Чеченија е сè уште живо.
Но, што се случува со оние кои се предмет на воен рок: по обуката меѓу четири и осум месеци или по завршувањето на службата, им се нуди да останат во служба со договор и плата. Сепак, постои и значителен притисок: активистката за човекови права Светлана Агапитова вели дека знае за најмалку седум случаи на мажи кои биле принудени да потпишат договор, а потоа биле испратени во Украина.
Напади врз бироа за мобилизација
Колку и да е неофицијална мобилизацијата, таа наидува на отпор – иако прикриен. Во меѓувреме, има извештаи за најмалку десетина напади врз бироа за мобилизација.
На почетокот на мај беше објавено видео од централниот руски град Нижневартовск, на кое се гледа како маж фрла голем број молотови коктели врз бирото за мобилизација. Во средината на мај беа извршени напади врз канцеларии во градот Гуково во близина на украинската граница, во Рјазан и во регионот на Волгоград. Првиот напад на бирото за мобилизација се случи само четири дена по почетокот на војната.
(продолжува)
