„Кармен“ е работена по мотиви од романот „Пет часа со Марио“ од шпанскиот писател Мигел Делибес, во драматизација на Дејан Пројковски.
ЛИЛЈАНА МАЗОВА
Актерката Билјана Драгиќевиќ Пројковска и режисерот Дејан Пројковски создадоа, најверојатно, нова хит претстава во Драмски театар во Скопје: монодрамата „Кармен“ со која Билјана повторно и повторно ја докажува својата зрелост, иако на театарската сцена/сцени ја има повеќе од две децении.
Билјана и Дејан изградиле свет/тема со која се соочува човекот/жената од било каде и било кога.
„Кармен“ е работена по мотиви од романот „Пет часа со Марио“ од шпанскиот писател Мигел Делибес, во драматизација на Дејан Пројковски. Преводот е на Ненад Велковски, сценографијата е на Валентин Светозарев, костимите се на Раде Василев, композитор на музиката е Горан Трајкоски, сценските движења се на Олга Панго, автор на дизајнот на постерот и на фотографиите е Елена Бојаџиева, видео спотот е на Студио 2С и Горан Наумовски. Сите добро знаеле што сакаат. И заедно стигнале до целта.
Преку целосна посветеност на она што го имале како цел создаде претстава која публиката ќе ја гледа/сака/почитува.
Единствено за сите е што сакале и создале претстава/приказна во која е доминантна зрелоста на Билјана Драгиќевиќ Пројковска. Низ играта се следат лажниот морал, заблудите, идеологиите и пропаднатите соништа.
„Кармен“ на Билјана е точен одраз/слика на жена, која и покрај својата просечност, сонува за живот како на филм. Што, се разбира, не и успева. Нејзината борба е јалова.
Билјана Драгиќевиќ Пројковска ликот на Кармен го игра и со доза на комика. И тоа во услови/настани кои се, всушност, трагични. Низ луцидност што на ликот му дава нова димензија. Сето тоа го постигнува низ многу знаци.
На сцената на која е и куклата/сопругот, го раскажува/игра живот на Кармен. Секој дел е одигран со совршено чувство, со емоции, со радост или тага, со прецизни назнаки на нејзината вовлеченост во секоја ситуација, во секој дел од она што го одживеала, посакувала, тагувала…
И покрај тие изјаловени сништа во кои има и многу трагика, Билјана ја игра Кармен и низ комика.
Нејзината „Кармен е чувствителна: тажна, среќна, несреќна, разиграна, емотивна…
И внесува живот/живост на жена која поминала низ многу премрежија. Тие ја зајакнувале, и давале импулс да продолжи. И да оди напред.
Има и едно друго чувство: откако ќе го раскаже/доигра животот на Кармен, кај гледачот провоцира и потреба од уште. Или уште да ги има на сцената Билјана и нејзината Кармен.
Оттука Билјана ја создава Кармен (како што вели и самата) ,како лик кој е „огледало на нашата малограѓанштина“. И уште како одговор на изминат живот кој е најмногу трагичен, а сепак и комичен. Тоа е и дел од концептот врз кој е градена изведбата.
Во тој процес на трагичност и комичност е големината/совршеноста на Билјана како Кармен. Тоа се две различни чувства на кои инсистираат режијата на Пројковски и играта на Билјана. Предност е и фактот што во животот (вон театарот) се брачна двојка која го знае животот на еден со друг, но и оној кон театарот.
Токму затоа и разултатот е таков – успешен. И затоа треба да се види за да се почувствува играта/радоста кога се создава добар театар.
