ДАНИЦА ПОПОВИЌ
Храбар пред Јован Јеремиќ, неми пред лидерите на опозицијата. Кутриот, нели? И повторно, дури и спортистите му се поклонуваат кога освојуваат златни медали. Кој, всушност, е мизерен овде
Кога ќе ја игра улогата на министер за финансии, веднаш во разголеното деколте (и бутовите) на новинарката на ТВ Прва ќе го рецитира следниот текст: „Во следните четири години просечната плата ќе биде 1.400 евра, просечната пензија ќе биди 620 евра.“ И секако, домаќинот нема да го праша најважното. – кој волшебник може да ја удвои просечната плата за само четири години? Иако не мора да биде магија, секогаш може да се изведе ваква фарса: нека растат цените побрзо од платите – да речеме цените растат со стапка од петнаесет, а платите со годишна стапка од четиринаесет проценти, а за четири години, има просечна плата од 1.400 евра! Само едно ќе падне – а тоа е нашиот животен стандард. Но, додека да го сфатите тоа, следното примамливо ветување ќе ви дојде на патот!
Станува збор за проверен рецепт за медиумските настапи на Вучиќ, кој гласи: изведувајте често и ветувајте многу. А кога ќе биде фатен во лага или во незнаење – тоа никогаш нема да се слушне на јавниот сервис во Србија!
Да не го гледав РТС на тој историски ден, 5 октомври 2000 година, можеби ќе верував дека јавниот ТВ сервис не е клучен фактор во формирањето на јавното мислење. И тогаш се случи токму тоа – на RTS1, околу 15 часот, сликата едноставно исчезна. И тонот. И така половина час. И на сите им беше јасно – Милошевиќ влезе во историјата. Никој веќе не пишуваше – да живее Слоба, или што било друго. До 15:00 часот, јавното мислење мислеше едно – а од 15:45 – нешто сосема друго! Кажи ми кој Твитер или Фејсбук ја има таа моќ?
Да не заборавиме уште една драма на претседателот, која се вика Меѓународна изложба Експо 2027. Се случува истовремено со удвојување на платите и пензиите, значи, само за четири години, но што е важно тоа? Вучиќ и тогаш ќе владее со Србија, се сомневате ли?
Тоа ќе биде промоција на нашите најголеми компании и најголеми извозници. Првиот е Zijin Mining, вториот Zijin Koper, а третиот е кинеската групација HBIS. Па одат Мишелин Тигар, па Леони, Хенкел, Филип Морис, па Горење… Затоа го правиме Експо, за српските компании да ги покажат своите достигнувања! А како домаќин на оваа изложба бевме избрани по демократска процедура, како на Евровизија, изгледа: „За време на гласањето“, стои на веб-страницата на Владата на Србија, „претставниците на Кина дадоа поддршка на делегацијата на Србија, која навиваше заедно со делегацијата на Србија“. И ние победивме.
А сепак, ништо не треба да се остави на случајноста, секогаш може да тргне наопаку. Донесен е посебен закон со кој не се применува Законот за јавни набавки на Експо. Умен! Тој закон бара толку многу проверки, проценки и експертиза за секоја државна набавка, што на кутрите СНС ботови навистина би им се помрачило во очите! Вака, сега само пишуваш на ливче колку пари ти требаат и кажи му на ботот во министерството – ова е за Експо – и државата толку се задолжува. Дали може да биде подобро?
Од разговорот на Вучиќ на ТВ Хепи дознавме и дека медиумите лажеле дека тој веќе го признал Косово: „Заборавате дека Косово прогласи независност во 2008 година!“ Да издржевме осум месеци, тогаш ќе ја добиевте Нобеловата награда за издржливост, а не 11 години или повеќе од 11 години.“ Па кога не ја доби Нобеловата, што да прави сега? Раскопчаната новинарка воздивнува со разбирање…
Не велам, дури и во времето кога се договараше на ТВ дуели, Вучиќ ретко одговараше на некое прашање, а колку што се сеќавам никогаш не водел културен дијалог. Но, откако ја прекина таа непријатна практика на разговор, сè се смени на подобро. Денес, дури и спортистите не го гледаат како заменлив државен службеник, туку се собираат кај него за да им честитаат и да објаснат колку е храбар и успешен.
А потоа кажи ми дека клучниот лост на оваа власт не е во монополот на јавниот ТВ сервис. Ако не ми верувате, прашајте го Драган Бујошевиќ – барем тој знае!
(авторката е професор во пензија од Економскиот факултет во Белград)
