„Таму има планини од трупови“, велат Украинците од фронтот. „Полето е преполно со трупови. Русите се побројни од нас – против десет нивни војници има еден Украинец. Но, тие губат многу повеќе луѓе од нас“: велат украинските борци од фронтот.
АЛЕКСАНДРА ИНЏУКОВА
Пешадија и тенкмени на украинската армија тренираат во степите надвор од Доњецк, на само неколку километри од линијата на фронтот. Студот е предатор – термометарот покажува минус 17 Целзиусови степени, дува навистина леден ветер. Во борбите за Бахмут активно се вклучи тенковската бригада до пред неколку дена, но добија неколкудневен одмор пред повторно да се вратат на бојното поле.
„Тешко е во панцир, знам, а рацете и нозете се смрзнуваат“, им вели офицер на тенковската бригада на своите подредени. „И сега замислете како се чувствуваат момчињата во замрзнатите ровови, каде што не можете да запалите оган за да не ја отстапите својата позиција. И постојано треба да правиш нешто да не замрзне оружјето.
ДАЛИ ЖРТВИТЕ НЕ СЕ ВАЖНИ? Факт е дека сите воени лица ги откриваат своите имиња, а не сите се согласуваат да бидат фотографирани. Роднините на некои од луѓето овде се на окупираните територии. Семејствата на другите немаат поим дека нивните најблиски се на фронтот. Оние кои служат во оваа тенковска бригада велат дека односот на силите во областа во моментот е приближно 10 спрема 1 – десет руски војници се против еден Украинец. Во овој дел од фронтот, украинските единици наишле на борци од групата „Вагнер“, која ги надополнувала своите редови со затвореници, испратени да се борат на фронтот.
Олег, еден од командантите, вели дека во битките за Бахмут и Соледар позициите на завојуваните страни се толку блиски што се слушаат дури и упатствата на командантите на спротивната страна. 40-годишниот маж е видно уморен, исто како и другите. И Игор коментира дека „украинската војска се бори на работ на човечките способности“, додека огнените и пешадиските напади против нив не престануваат – и дење и ноќе.
Друг војник раскажува како Русите дошле во бранови во мали групи од 10-15 луѓе – веднаш до украинските позиции во рововите, директно под нивниот оган: „Ние пукаме, тие умираат. Има планини од трупови на полето. Доаѓа новата група. Тие не им помагаат ни на ранетите, туку продолжуваат против нас“.
„И ние губиме луѓе, но нивните загуби се многукратно поголеми. Зарем тоа никому не е важно“, реторички прашува еден од украинската пешадија.
СОВЕТСКИОТ ОКЛОП НЕ ИЗДРЖУВА „МОДЕРНИ КАЛИБРИ“
Тековната украинска контраофанзива и ослободување на окупираните територии е можно со повеќе опрема и оружје, по можност несоветски, изјавија за Дојче Веле командантите на тенковската бригада. Старите советски тенкови Т-72 кои треба да се поправат се наредени на отворено на средината на теренот под дрвјата. Шкафовите за алати и генераторите се поставени на земја. Во близина има и камион со кран кој го отстранува моторот на еден од тенковите Т-72. Според приказната на инженерот од бригадата Андреј, предметниот мотор запрел токму за време на битката, но „механичарот за чудо повторно го стартувал и екипажот успеал да се спаси“.
Стариот оштетен мотор е заменет со друг работен. „Сè уште имаме резервни делови на залиха“, вели Андреј. „Но, некои од нив се во недостиг. Потоа ги расклопуваме нашите оштетени или заробени руски тенкови“, објаснува тој понатаму.
Андреј верува дека украинската армија треба да го напушти своето тенковско наследство од советската ера. Тој појаснува дека оклопот на овие тенкови не може да издржи „современи калибри“ за заштита на екипажот. На истото мислење е и Константин, заменик командант на одделот за поправка на бригадата. Според него, на Украина и треба оружје и опрема од странство: „Можеме да ги победиме само со технологија“.
ЧЕКАЈЌИ ГО ГЕРМАНСКИОТ „ЛЕОПАРД“ Командантите на тенковските баталјони му кажуваат на ДВ дека нивните подредени би сакале да ги примат новите западни тенкови што е можно побрзо. „Леопардот е она што ни треба сега. Имаат високопрецизно таргетирање, уреди за ноќно гледање, работат во сите временски услови. И што е најважно, Русите се плашат од нив“, вели Константин.
Механичарот од тенковската бригада Сергеј, кој има повеќе од 50 години, заварува радијатор под отворено небо. Воен рок е од 2014 година. Тој е подготвен и да ја поправи новата западна воена опрема што неговата земја се надева дека ќе ја добие: „Целата опрема е иста. Нема голема разлика во тоа како функционираат механизмите и моторите. Најважно е што можам да направам сè од ништо“.
Борбите кај Бахмут и Соледар стануваа сè пожестоки, а инженерите на тенковскиот баталјон не можеа секогаш да си дозволат да спијат. „Оваа војна е страшна… Мора да победиме за да останеме слободни“, вели Игор за збогување.
Руските единици во моментов не можат да се спротивстават на украинската контраофанзива што започна. Тие се веќе исцрпени и ги немаат потребните резерви, изјави воениот набљудувач Андреас Шрајбер за ДВ.
ДВ: Украина најави воени успеси во регионот Харков. Во последно време се очекуваше поголем напредок на јужниот фронт околу Керсон. Дали тоа беше изненадување за вас?
Андреас Шрајбер: Навистина, неодамнешните настани во северниот дел на земјата се изненадување, особено за нас. Но, само делумно, бидејќи генерално беше јасно дека украинската офанзива може да се развие само во два правци – на југ, каде што веќе беше започната, и на север. Во силно утврдениот Донбас тоа е прилично невозможно. Сега офанзивата веќе започна и ја набудување. Се чини дека Украина успеала да навлезе до 10 километри во територијата под контрола на Русија. Ова е многу ако се земе предвид дека на Русите им се потребни денови и недели во Донбас за да напреднат неколку стотини метри.
Дали очекувате пробив во украинската офанзива, на пример целосно ослободување на регионот Харков?
– Вакви заклучоци донесуваме затоа што гледаме дека дел од руските војници се повлечени од северниот дел на Украина и се на пат кон југ. Но, тие сè уште не стигнале таму. Во исто време започнува украинската офанзива во северниот дел на земјата. Со други зборови, Украина направи трик тука. И тоа не е можно доколку Украинците не преземат иницијатива. На крајот на краиштата, станува збор за дебалансирање на руските сили без всушност да ги нападне или уништи. Сè уште не стигнале до јужните делови, но веќе не се ангажирани на север.
Можеме ли да очекуваме одговор, на пример некој чин на одмазда од страна на Русија?
– Мислам дека Русија во моментов нема што сериозно да се спротивстави на украинските напори. Мислам дека моментот на контраофанзива, на копнена офанзива е избран апсолутно намерно. Поточно, со очекување дека руските сили се веќе толку исцрпени што не се способни за самостојни офанзивни дејствија или одржлива одбрана и дека ги немаат потребните резерви. Згора на тоа, се чини дека напредувањето – и на југ и на север – е насочено најмногу против најслабите делови на руските сили. А особено против борците од „ДПР“ и „ЛПР“ кои се борат далеку од својата татковина. И сега – на север – и против борците „Росгвардија“, кои всушност се користат само за поддршка и не можат да се споредат со тешката пешадија, бидејќи ги немаат истите способности што ги има таквата единица.
Дали сето ова значи дека Русија има проблеми со надополнување на сопствените ресурси?
– Мислам дека Русија има се повеќе проблеми со надополнувањето на човечките ресурси воопшто. И сега проблемите се само огромни.
Ние го набљудуваме ова во последните три месеци. Најпрво се вклучија платениците од групата „Вагнер“, а пред околу два месеци почнаа напорите за регрутирање борци. Тие не се особено успешни – и покрај огромните финансиски награди што се нудат. Така ангажираниот борец може да заработи повеќе за еден месец, вклучувајќи го и почетниот бонус и почетната плата, отколку што заработува обичниот војник во руската армија за цела година.
Не може да се создадат импровизирани баталјони и полкови, во најдобар случај тоа ќе бидат само засилени чети. Исто така, Русија има проблем со воената обука. Од третиот или четвртиот месец на војната, многу офицери и воени инструктори едноставно беа фрлени на фронтот. Така сега има недостиг од таков кадар. Можете само да го замислите квалитетот на набрзина собраните воени единици, кои по секоја веројатност беа обучени од необразовани кадри, а кои сега итаат на фронтот каде што е најпотребно засилување.
