Повлекувајќи се од Балаклија, Харковската област, руската војска оставила зад себе илјадници страници важни доверливи информации за состојбата на руската војска и офанзивата против Украина. Еве што е јасно од нив
По повлекувањето на руските војници од градот Балаклија на почетокот на септември, илјадници страници со важни информации за војната беа пронајдени напуштени во нивното поранешно седиште, објави Ројтерс.
Новинарите кои ги прегледаа предметните документи на 26 октомври објавија детален напис за нивната содржина. Општо земено, тие зборуваат за локацијата на руските единици во Украина, проблемите со снабдувањето, борбениот дух на Русите, раководството на непријателствата итн.
ИДЕНТИФИКУВАНИ РУСКИТЕ ОФИЦЕРИ Руските единици во Балаклија ги командувал полковникот Иван Попов, кој има воено искуство од Чеченија и Грузија, се наведува во документите. Како и повеќето други високи офицери стационирани во Балаклија, Попов, исто така, служел во 11-тиот армиски корпус на Балтичката флота. Неговата сопруга изјави за Ројтерс дека тој бил ранет, борејќи се во Украина и поминал еден месец во болница пред да биде унапреден во чин генерал.
Во документите се споменува и воениот командант на Балаклија – „В.. Гранит“. Поголема е веројатноста дека се работи за псевдоним. Истото име беше споменато и во јуни во материјал на Харковскиот центар за борба против корупцијата. Роднините на приведените локални жители постојано бараа од Гранит да ги ослободи нивните најблиски, но тоа секој пат беше неуспешно, пишува Ројтерс. Според полицијата во Харков, во зградата на полициската станица Балаклија имало и „соба за мачење“ каде што приведените биле мачени за да се извлечат изјави од нив.
Командниот штаб на Русите се наоѓал во поранешна машинска продавница, погодена од украинската армија за време на повторното заземање на областа во периодот од 6 до 8 септември. Тогаш биле убиени десетици војници, забележува Ројтерс. Локалните жители сведочат дека евакуацијата на Русите била „хаотична“ и дека имало застој на излезот од градот.
УКРАИНСКАТА ОФАНЗИВА СЕ ОЧЕКУВАЛА УШТЕ ВО ЈУЛИ Документите сведочат и дека украинската контраофанзива се очекувала уште на крајот на јули. На 21 јули, Иван Попов добил извештај со информации од руските тајни служби дека Украина испорачала три ракетни фрлачи ХИМАРС во регионот Балаклија и распоредила командно место со четири магацини. Во документот од 24 јули се известува за смртта на 12 војници од 336-та поморска бригада по ударот на ХИМАРС.
Во друга белешка од истиот ден, се вели дека офицер го нарекол „гад“ командантот на единицата што се борела во Градеково, Артјом Станко, бидејќи се повлекол од позициите заедно со целата единица. Таткото на Станко изјави за Ројтерс дека неговиот син подоцна бил префрлен во друга единица која продолжува да се бори на територијата на Украина. Пронајдените доверливи документи покажуваат и дека на 4 август руски специјалисти за воена електроника пристигнале во Балаклија и се обиделе да го искористат системот за електронско војување Field-21 за да ги заглават системите за сателитска навигација што се користат за водење на HIMARS.
Со пресретнување на телефонски разговори во круговите на украинската армија, Русите беа предупредени за очекуваната украинска офанзива. Во документите се тврди дека броевите на некои од прислушуваните телефони биле регистрирани во Естонија, Велика Британија, Холандија и САД. Руската војска заклучила дека се работи за западни платеници или инструктори.
РУСИТЕ НЕМААТ ДОВОЛНО ОПРЕМА И ВОЈНИЦИ Извештајот од 30 август покажа дека руската војска во регионот доживува сериозен недостиг на војници. Персоналот на целата група во регионот беше пополнет само до 71%, а во некои делови ситуацијата беше значително полоша: во еден баталјон имаше само 49 војници, наместо планираните 240.
Покрај тоа, руските вооружени сили очигледно немаат доволно воена опрема. Анализата на документите покажува дека од петте беспилотни летала со кои групата располагала заклучно со 25 јули, до крајот на август останале само два, а останале три од осумте оклопни транспортери. Од 24-те достапни противтенковски системи Фагот, на крајот останаа само четири. Уништен е и постоечкиот радарски систем на Зоолошката градина, кој е способен да ги извидува артилериските позиции на непријателот и да ги пресретне неговите беспилотни летала.
„На крајот на август немаше испораки на муниција или беспилотни летала“, признава руски офицер кој се борел во близина на Балаклија, кој сакал да остане анонимен, потврдил за Ројтерс дека „најлошиот ден“ бил 27 август, кога Украинците користеле мсовен артилериски удар на руските позиции и еден од неговите пријатели починал во неговите раце. Тогаш руската артилерија не успеа да возврати.
Што велат за тој период воените извори од Украина?
Најпрвин и обете страни правеле резиме на шестмесечните воени операции. Јасно, наместо молскавична воена операција која требаше да трае само неколку дена, видовме како руските вооружени сили се заглавени во исцрпувачки обид да ја потчинат соседната земја. Западните воени експерти тврдаа дека од почетокот на мај до крајот на август Кремљ навлегол само 50 километри во Украина, а во исто време претрпел огромни загуби.
РУСКАТА АРМИЈА Е ВО ДЛАБОК ШОК По шестмесечни непријателства, руската армија е „во состојба на длабок шок“, изјави за ДВ професорот Буркхард Мајснер, резервен полковник и соработник на аналитичкиот центар на Бундесверот ГИДС. Според него, Русија не успеала да воспостави контрола над воздушниот простор на Украина. Загубите на руската воена сила се огромни. Се зборува за 20.000 до 40.000 мртви, вистината е веројатно некаде на средина. Познато е дека има единици кои изгубиле речиси 80% од својот персонал. Проблеми со регрутирањето има и руската армија, а загубите на тенкови се четирицифрени, истакнува Мајснер. (затоа уследи нова мобилизација – н.з.).
„Меѓутоа, руската армија е далеку од поразена. Ништо друго не можеше да се очекува од толку голема армија и од толку огромна и моќна земја како Русија, но неуспесите ја поткопаа довербата на руската армија во нејзината сила и бевме сведоци на бројни обиди да се врати изгубената гордост на армијата. – на пример, со парадата на 9 мај“, коментира Мајснер.
УКРАИНСКАТА ТАКТИКА Експертот забележува дека Украина намерно и намерно ги напаѓа слабите точки на руската армија во областа на логистиката со помош на нејзината артилерија со долг дострел. Доколку Киев имаше повеќе вакви инсталации порано, успесите на Украинците ќе беа значително поголеми. „За офанзиви од големи размери, им требаат и значителни тенковски сили. Украина побара и доби такво оружје, но премалку на број“, вели Мајснер. (Веројатно затоа требаа македонските и словенечките тенкови – н.з.).
Тој тврди дека прашањето дали оваа војна ќе премине од позициона, како што е сега, во источните и јужните делови на Украина, во подинамична фаза, особено зависела од волјата на Германија да испорача тенкови на Украина.
Украинската војска во тој момент се обидувала да ја прекине способноста на Русите да напредуваат и да освојуваат нови територии. Но, на Украина ѝ требале повеќе мобилни боеви глави. Но, клучните европски земји се крајно резервирани на оваа тема, забележува Мајснер. Доколку се сменат нивните позиции, тоа ќе предизвика промена и на бојното поле.
УКРАИНА НЕМА ДОВОЛНО СИЛИ ЗА ДА ГИ СОЛОБОДИ БРЗО СВОИТЕ ТЕРИТОРИИ По шестмесечни непријателства, „половина од регионот Доњецк сè уште не е под руска контрола“, истакнува и Волфганг Рихтер од берлинската фондација „Наука и политика“. Според него, Русите се обидуваат да направат пробив во оваа област за да напредуваат кон Славјанск и Краматорск. Но, тие напредуваат само метар по метар додека Украина тврдоглаво се противела. „Потребно е да се вратат териториите, а за тоа Украинците мора да ги концентрираат силите што можеби ги немаат во овој момент“, вели Рихтер.
Наглото зголемување на снабдувањето со оклопни возила за Украина можеше сериозно да влијае на ситуацијата на фронтот, смета Руслан Левиев, новинар и основач на Тимот за разузнавање конфликти (CIT). Многу стари примероци од таква опрема се чуваат во магацини во западните земји. Ако сега и се предад на Украина, може да започне украинска контраофанзива, вели тој.
„Ние се обидуваме да апелираме преку печатот и јавноста до западните земји. Имате стари видови оружје, и западно и советско. Тие се стари, но ова не е фатално. Тие се многу неопходни во војната сега, затоа итно треба да ги достават до Украина“, вели Левиев.
Придонесоа и ракетните лансери ХИМАРС, а Русија беше принудена да ги премести своите резерви подалеку од линијата на фронтот. Сепак, нема доволно конвенционални оклопни возила и поради тоа, украинската контраофанзива сè уште не можела да започне.
ГРЕШКИТЕ НА РУСИЈА Левиев ги дели последните шест месеци од војната во неколку фази. „Првата беше кога Русија фрли војници во Украина во многу различни правци, иако сè уште немаше доволно свои војници на украинските граници, посочува тој. Оваа фаза покажа голем број грешки на руската воена команда, предводена до огромни загуби на тенкови, оклопни возила, авиони и персонал.
Втората фаза започна кога Русија сфати дека не може да го преземе Киев и реши да ги концентрира силите во Донбас. Русите успеаја да го заземат целиот Лугански регион, но во однос на регионот Доњецк, постојат големи сомневања дека тој воопшто ќе биде заземен“, додава Левиев. Тој вели дека Русија настојува да ги замрзне работите на фронтот, за да ги средува „административните задачи после референдумот“, но во тоа не успева, што го покажува ситуацијата кај Херсон.