Во Ефремов, Русија, малата Маша му е одземена на самохраниот родител „кој погрешно ја воспитувал“
СТИВ РОЗЕНБЕРГ
Во центарот на рускиот град Ефремов има ѕид покриен со слики од војната. Џиновски фотографии од маскирани руски војници со оружје и големи букви Z и V – симболи на таканаречената „специјална воена операција“ на земјата во Украина. Има и песна:
Треба да има тупаници
На добро му треба железна рака
Да се откине кожата од тие
Кои се закануваат
Ова е официјалната, патриотска слика за руската инвазија на Украина.
Но, во овој град, 320 километри јужно од Москва, ќе најдете друга слика од војната во Украина. Сосема различно.. Градскиот советник Олга Подолскаја ми покажува фотографија на нејзиниот мобилен телефон.
Тоа е детски цртеж.
Лево е украинското знаме со натпис „Слава на Украина“, од десната страна е руската тробојка и натписот „Не на војната!“. Додека ракетите летаат од правец на Русија, мајка и нејзиното дете пркосно застануваат на нивниот пат.
Маша (12) не е видена од 1 март. Цртежот е направен во април 2022 година од 12-годишната Маша Москаљева. Нејзиниот татко Алексеј, самохран родител, контактирал со градскиот советник за совет.
Тој и рекол дека откако го видела цртежот на Маша, нејзиното училиште повикало полиција. „Полицијата почна да ги истражува социјалните мрежи на Алексеј“, ми вели Олга.И рекле дека на лош начин ја воспитува ќерка си.
Следеа обвинувања.
За антивоен пост на социјалните мрежи, Алексеј беше казнет со 32.000 рубли (околу 415 долари). Образложение – за дискредитација на руските вооружени сили. Пред неколку недели против него беше покрената и кривична постапка.
Антивоените најави беа основа за обвинувања за дискредитација на руските вооружени сили. Овој пат Алексеј се соочува со можна затворска казна.
Алексеј моментално е во домашен притвор во Ефремов. Неговата ќерка Маша беше – засега – испратена во дом за деца. Алексеј не смеел ниту да разговара со неа на телефон.
„Никој не ја видел Маша од 1 март“, ми вели Олга Подолскаја, „и покрај нашите обиди да пристапиме до сиропиталиштето и да дознаеме како е“.
„Руските власти сакаат сите да бидат на линија. Никој не смее да има свое мислење.
„Ако не се согласувате со она што некој го мисли, тогаш не ги читајте нивните објави на социјалните мрежи. Но, не ставајте го тоа лице во домашен притвор и неговото дете во дом за деца“.
Стоиме пред станбен блок во Ефремов.
Се отвора прозорец и човек гледа надвор.
Тоа е Алексеј.
Не ни е дозволено да комуницираме со него.
Според правилата за домашен притвор, на Алексеј му е дозволен само контакт со адвокатот, истражителот и поправната служба.
Адвокатот Владимир Билијенко штотуку пристигна.
Тој дојде да донесе храна и пијалоци што локалните активисти му ги купија на Алексеј.
„Тој е многу загрижен бидејќи неговата ќерка не е со него“, ми вели Владимир по посетата на Алексеј Москалиев.
„Сè во станот го потсетува на неа. Таа е загрижена за тоа што може да и се случи“.
Го прашувам адвокатот зошто мисли дека властите ја одзеле Маша.
„Ако имаа вистински прашања за таткото, требаше да го повикаат да даде изјава. Требаше да ја повикаат Маша и да разговараат со неа“, вели Владимир.
„Ништо од тоа не е направено. Само решија да ја испратат во сиропиталиште. Според мене, да не беа административните и кривичните пријави што ги доби Алексеј, ова немаше да се случи. Се чини дека социјалните служби се опседнати со ова семејство. Мислам дека тоа е чисто од политички причини. Проблемите на ова семејство започнаа дури откако девојчето ја нацрта таа слика“.
Ги сретнав соседите на Алексеј и ги прашав што мислат за ситуацијата.
„Таа е добра девојка, а јас никогаш не сум имала проблем со нејзиниот татко“, вели пензионерката Ангелина Ивановна. „Но, се плашам да кажам нешто. Се плашам.”
„Можеби би можеле да собереме потписи за поддршка на Алексеј“, предлага помладата жена.
Но, кога ја прашале за мислење за тоа што се случува, таа одговара: „Извинете, не можам да ви кажам“. Прашувам дали се плаши од можни последици. „Секако.”
На кратко пешање кој од станбениот блок на Алексеј Москаљев или од училиштето бр. 9, каде што учела Маша и каде што нејзиниот татко рекол дека повикала полиција поради антивоениот цртеж на Маша.
Училиштето допрва треба да одговори на нашето писмено барање за коментар. Кога се обидовме да го посетиме училиштето, ни рекоа дека не можеме да влеземе. Нашите телефонски повици останаа неодговорени. Но, ја посетив веб-страницата на училиштето бр. 9.
Сликите на кои наидов ме потсетуваат на патриотскиот ѕид што го видов во центарот на градот.
На почетната страница се прикажани Херои од специјалните воени операции – десетици портрети на руски војници кои се бореле во Украина.
Има и патриотски пароли: „Се за победа“. Да ги поддржиме нашите момчиња на првата линија!“
Војниците кои се вратиле од Украина го посетијлеучилиштето бр. 9 минатиот октомври. Во говорот на тој ден, директорката на училиштето Лариса Трофимова рече: „Веруваме во себе и во нашата татковина, која никогаш не може да згреши“.
Низ градот, приврзаниците на семејството Москаљев и новинари се собираат во локалниот суд. Комисијата за малолетници на Ефремов презема правни дејствија за официјално ограничување на родителските права на Алексеј.
Ова е прво рочиште познато како „разговор“ со судијата. Адвокатот Владимир Билиенко вели дека Алексеј сакал лично да биде овде.
Но, не смее да го прекрши куќниот притвор за да дојде на суд, иако се работи за неговото дете.
Во ходникот на судската палата, активистот одвиткува постер. „Вратете ја Маша кај нејзиниот татко!“, пишува.
Полицаецот му вели да го остави.
Комисијата за малолетници допрва треба да одговори на нашето барање за коментар за случајот со Алексеј Москаљев и неговата ќерка Маша.
Една од приврзаниците на Алексеј, Наталија Филатова, смета дека приказната за семејството Москаљев е одраз на задушување на несогласувањето во Русија.
„Нашиот Устав прокламира слобода на говор, слобода на совест, целосна слобода на граѓаните да го кажат своето мислење“, ми вели Наталија. „Но, сега ни е забрането да го правиме тоа“.