Овој стручњак вели дека здодевноста е важен фактор за развојот на децата
Ранко Рајовиќ е еден од најголемите експерти во нашиот регион кога станува збор за раниот развој на детската интелигенција. Тој е член на Mенс и Советот за надарени деца. Тој, исто така, ја создаде Програмата за образование на родители и наставници на НТЦ, која се спроведува во 17 европски земји. Д-р Радовиќ даде изјава за Б92 за факторите кои влијаат на развојот на интелигенцијата кај децата, грешките што родителите ги прават во воспитувањето на децата, функционалното знаење и влијанието на современите технологии врз детската среќа.
Кои грешки најчесто ги прават родителите во воспитувањето на децата?
По речиси 20 години работа во ова поле, можам да ги групирам грешките во неколку категории. Токму кога родителите ги олеснуваат и ги намалуваат одговорностите на своето дете и го решаваат проблемот со здодевноста за своето дете, без да знаат дека е време да разберат родителите дека имаат многу одговорности и потоа да бараат да бидат малку олеснување за себе, но мора да знаат дека тоа може да го оштети развојот на детето
Се случува родителите да туркаат дете во количка до втората, третата или дури четвртата година од животот. Кога ги прашувам зошто го прават тоа, обично добивам одговор „Така ни е полесно”.
Второ, даваат мека, пасирана храна до втората или третата година, а одговорот е ист – „Така ни е полесно”.
Исто така, на пример, родителите сакаат да се одморат малку попладне. Тие конечно се вратија дома по осум часа работа, го донесоа детето од детска градинка, а детето им скокна на главите, на масата, столовите. Тој сака да оди во паркот или на игралиштето. Тогаш некако најлесното решение е да се вклучи телевизорот, каде што детето наоѓа нешто интересно и се преокупира со тоа.Сепак, важно е родителите да разберат што се случува со детето, во неговата глава кога има проблем со здодевноста.Досега, тоа е непријатна ситуација и детето ги прашува неговите родители да му помогнат. Кога ќе има 20 години или повеќе, детето само ќе го реши проблемот со здодевност со одење на игралиште или во парк, ќе си наоѓање врсници за играње. Денес, постојат родители кои му помагаат на детето да го надмине проблемот со здодевноста со тоа што ги анимираат купувајќи видео-игри или играчки што ги сака детето, или организирање на многу различни активности. Значи, детето нема време да го разгледа својот свет, да истражува, да го реши проблемот со здодевноста, и тој дури и не знае што значи зборот „здодевност”.Здодевноста е важен фактор на развојот. Посебен збир на грешки е презаситувањето.Често посочувате дека презаситувањето е главна пречка за развојот на детето. Зошто е важно родителите да не се однесуваат така?Ние сме биолошки суштества и се развиваме во интеракција со природата и мора да бидеме изложени на животната средина. Детето мора да работи, да го прескокнува, можеби и да падне, да ги одере колениците и лактовите. Ова е затоа што детето во овој процес се развива и ги поврзува моторните и мисловните процеси.Имам пример кога во едно училиште во Сомбор, родителите поднесоа петиција да се откаже крстот, бидејќи детето кога поминува низ шумата може да се закаќи од коренот на дрвото, да падне или да застане на одредена нерамнина и да падне и прерпи повреда. Дури еден родителител се закани дека ќе го тужи училиштето ако се повреди.Ме викаа од училиштето, одржав предавање на родителите, па скедниот ден ја повлекоа петицијата.Генерациите на дваесеттиот век се возрасни со, генерално, построги образовни режими, додека денешните родители се критикувани дека се премногу благи. Што е златната средина?Наоѓањето на границата на прекумерна заштита и строго образование е, всушност, мудроста на родителството. Детето мора да има јасни граници поставени од родителите. Се разбира, детето се обидува да ја премине границата, но границата е таму, па лесно можеме да го вратиме детето. Ако родителите не постават ограничување и му дозволуваат на детето да го направи она што го сака, тогаш се впуштаме во проблем бидејќи детето не може да ја определи границата за себе. Ако го знаеме ова, тогаш со многу љубов и трпеливост нема да направиме грешка.Општата навика на родителите, чии деца растат со паметна технологија, е да им дадат телефон или таблет во рака кога немаат време или начини да ги анимираат. (продолжува)
