Сeга војските се во боева готовност. Се мобилизираат сојузниците. Се разменуваат обвиненија. Водачите се тркаат во патриотизмот. Цртаат граници. Јавноста се подложува со вести за злите непријатели кои смислуваат непојмиви натпревари. Сјајно. Што е целта на ова? Да земеме дека не се сака воен судир, кон што се тежнее
ВЛАДИМИР ГЛИГОРОВ
Откако се започна со разграничувањето, бев изненаден колку луѓе се подготвени да го видат решавањето на спорот во него. Покрај тоа, го гледаа како историско решение. Веднаш штом луѓето ќе почнат да зборуваат за историски решенија, треба да почнеме да се вознемируваме. И да е тоа област каде што немало конфликт или да речеме не бил вчера, сите знаат дека како изгледаа историските решенија за таканаречените национални прашања во поранешна Југославија. На крајот на краиштата, Словенија и Хрватска не можат да се договорат за граница, за демаркација во вистинска смисла на зборот. Иако се земји кои, како се членки на Европската унија, всушност, немаат вистински меѓусебни граници.
Значи, со цел Србија да стигне до територијата на северот на Косово, таа ќе мора да ја окупира или ослободи, зависно како се гледа на тоа. Слично е и со Прешевската долина, за која Тачи не престанува да зборува. Но, како што и двете страни го разбираат тоа, не е неочекувано дека ќе се обидат да ги зајакнат своите позиции, пред да влезат во тоа. И тогаш работите не можат да бидат од ден на ден, од чин до чин – се полошо.
Се разбира, постојат и суети на луѓето кои се на власт. Ајде да го земеме излагањето на г-дин Вучиќ во Собранието на Србија. До степен до кој зборуваше за странската јавност, пораката беше дека има смисла да зборуваат и да преговараат само со него, бидејќи, опозицијата нема што да понуди. Нема понуда, нема опозиција, нема надворешни сили и нема домашна јавност. Ова, имајќи предвид дека воопшто не е јасно што точно има да понуди, оди заедно со предупредувањата до сите кога му се заканува на непријателот дека армијата е подготвена. И тука, што ќе се каже, ете го факторот за стабилност.
Од друга страна, г-динот Тачи вели дека сето ова е всушност шупливо, бидејќи Вучиќ не може, или уште полошо, не смее да направи ништо во врска со армијата. Треба да се додаде на ова вообичаената неодговорна изјава на г-дин Дачиќ и ситуацијата во која сите се соочуваат со предизвик да докажат дека се сила на која може да се смета. Следниот чекор е да се мобилизира поддршката на сите Срби насекаде и сите Албанци каде и да се наоѓаат, дека морално се деградираат оние другите.
До прогресија нема да дојде, што не значи дека не може!? Пред се затоа што постојат јасни меѓународни обврски и средства границата меѓу Србија Косово да се зачува. Легално, врз основа на Резолуцијата 1244 н
Одлуката, да речеме, српската армија да го окупира северот на Косово, ќе доведе до целосна промена на меѓународната позиција на земјата. Независно од можниот конфликт не само со Косово, туку со меѓународните сили. Не е незамисливо дека Русија, како и Кина во помала мерка, ќе изрази поддршка или разбирање за тој чин, но тоа ќе ја стави Србија и нејзините водачи во позиција на Република Српска и нејзините власти. За односите со соседите, директни и индиректни, да не се зборува.
Значи, навистина не е јасно што точно е целта? Г-дин Вучиќ и Дачиќ не се токму на врвот на популарноста и поддршката меѓу луѓето, но тие не се директно загрозени од губењето на власта. Впрочем, нема многу надеж дека косовските власти ќе попуштат, па исходот нема да биде особено славен. И, секако, не е јасно дека српските власти се подготвени за радикална ситуација што ќе следи ако навистина започне демаркацијата.
Повторно, не е разбирливо за оние што се занимаваат со овој спор во меѓународната јавност што се тоа територијални спорови на Балканот, како и на друго место, па е сосема нејасно како српските политичари не гледаат каде одат кога посегнуваат по оружјето. Бидејќи, не е јасно како тоа г-дин Вучиќ, по се судејќи, не го разбира ризикот со кој се соочува некој што странските сили го гледаат како фактор на стабилност.
Значи, како што можеше да се предвиди, ништо добро не може да се очекува кога започнува територијалната дебата. Засега, се оди од лошо кон полошо.
