Авторите на студијата, објавена во неделното научно списание на Американското хемиско здружение на 13 февруари, морале да земат примерок од мирисот од саркофагот без да ја допрат мумијата внатре
АЛЕКС ЛОФУС
И по 5.000 години во саркофаг, мумифицираните тела од древниот Египет сè уште имаат пријатен мирис, открија научниците.
Истражувачите кои анализирале девет мумии откриле дека и покрај разликите во интензитетот на нивните мириси, сите тие имаат „дрвенести“, „зачинети“ и „слатки“ ароми.
Тие велат дека репродуцирањето на хемиската содржина на овие мириси ќе им овозможи на другите да го искусат специфичниот мирис на мумиите, но и ќе помогне да се открие моментот кога телата во саркофазите почнуваат да гнијат.
„Сакаме да го пренесеме искуството што го имавме додека ги мирисавме мумифицираните тела, така што го репродуцираме тој мирис за да може да биде претставен во Египетскиот музеј во Каиро, главниот град на Египет“, изјави Сесилија Бембибре, член на истражувачкиот тим, за BBC Radio 4.
За време на процесот на мумификација, старите Египќани го опкружувале телото со пријатни мириси, што било важен дел од подготовката на духот за влез во задгробниот живот.
Затоа за време на мумификацијата, фараоните и членовите на благородништвото биле мачкани со масла, восок и мелеми.
„Во филмовите и книгите, страшни работи им се случуваат на оние кои мирисаат на мумифицирани тела“, вели д-р Бембибре.
„Бевме изненадени колку всушност беа пријатни мирисите.
Авторите на студијата, објавена во неделното научно списание на Американското хемиско здружение на 13 февруари, морале да земат примерок од мирисот од саркофагот без да ја допрат мумијата внатре.
За да го направат ова, истражувачите од Универзитетскиот колеџ во Лондон и Универзитетот во Љубљана, Словенија, вметнале цевка во саркофагот и го измериле мирисот без да земат физички примероци.
Д-р Бембибре објасни дека експертите за зачувување на културното наследство секогаш бараат да најдат „неинвазивни“ методи за да откријат нови информации.
„Сакаме да го пренесеме искуството што го доживеавме додека мирисавме мумифицирани тела“, вели д-р Сесилија Бембибре.
Посетителите кои ги мирисаат овие мириси во музеите ќе имаат можност да го искусат древниот Египет и процесот на мумификација од сосема поинаква перспектива.
Ели Локс, супервизор по англиска литература на Универзитетот во Кембриџ, која докторирала на политиката на мирис, вели дека ова е „навистина иновативен“ начин на пренесување на историјата.
„Користењето на сетилото за мирис предизвикува силен емоционален и физички одговор“, изјави таа за Би-Би-Си.
„Знаеме дека мирисите беа клучни во социјалните, религиозните и личните ритуали во древниот Египет“, додаде д-р Лакс.
Матија Стрлиќ, член на истражувачкиот тим, за американската агенција Асошиетед прес изјави дека мирисите дури можат да укажуваат на социјалниот статус на мумијата.
„Ние веруваме дека овој пристап може да биде од големо значење за другите видови музејски збирки“, рече тој.
Покрај тоа што им овозможува на посетителите на музејот нов сензорен увид во мумиите, ова откритие претставува и можно решение за конзерваторите на мумиите.
Истражувачите користеле техника на гасна хроматографија за да ги одвојат различните мириси во саркофагот кои заедно го формираат неговиот специфичен мирис.
Тие откриле мириси поврзани со распаѓањето на животинските масти кои се користат во процесот на балсамирање, што може да укаже дека телото почнало да се распаѓа.
Ова знаење ќе овозможи „практична интервенција“ за зачувување на мумиите преку воспоставување на најдобри начини за нивно складирање и завиткување, се вели во истражувачкиот труд.
„Ова е корисно за конзерваторите кои се грижат за оваа колекција, бидејќи можеме да се погрижиме да опстане за идните генерации“, рече д-р Бембибре.
Научниците од Каиро дигитално го „одвиткаа“ мумифицираното тело на египетскиот фараон Аменхотеп I, старо 3.500 години, откривајќи многу интересни детали за него.
Мумијата на Аменхотеп I, кој владеел од 1525 до 1504 година п.н.е. и бил вториот крал од 18-та династија, е пронајдена пред 140 години на локација во Деир ел-Бахари.
Археолозите никогаш не го отвориле, за да ја зачуваат маската за лице и завоите. Меѓутоа, компјутерското скенирање открило досега непознати информации за фараонот и неговиот погреб.
Утврдено е, на пример, дека Аменхотеп имал околу 35 години кога починал, вели д-р Сахар Салим, професор по радиологија на Универзитетот во Каиро.
„Тој беше висок околу 169 сантиметри, обрежан и имаше добри заби“, вели Салим, главен автор на студијата објавена во списанието Frontiers in Medicine.
„Беше погребан со 30 амајлии и уникатен златен појас со златни монистра.
„Исто така изгледаше дека физички личи на својот татко – имаше тесна брада, мал, тесен нос, кадрава коса и малку испакнати горните заби“, додава тој.
Како што наведува, при истрагата не биле забележани рани или знаци на болест кои би можеле да укажат на причината за смртта.
Сепак, научниците добија многу информации за процесот на мумификација, како и за погребувањето – за Аменхотеп, на пример, невообичаено за таа ера, мозокот не беше отстранет.
Истражувачите, исто така, заклучиле дека мумијата на фараонот била „со љубов поправена“ од свештениците од 21-та династија, која владеела околу четири века по неговата смрт.
Свештениците потоа повторно ја погребале во Деир ел-Бахари, кралски комплекс на гробници и храмови во близина на Луксор, за да ја заштитат.
Скенирањето покажало и дека телото на фараонот претрпело бројни рани по смртта, за кои најверојатно биле одговорни ограбувачите на гробови.
Утврдено е и дека свештениците ја фиксирале отсечената глава на телото со платнена лента обработена со смола, дека дефектот на абдоминалниот ѕид го прекриле со трака и ставиле две амајлии одоздола, а отсечената лева рака ја завиткале на телото.
