Ако државата реагираше во 2018 година, кога Вук Цвијиќ пишуваше за Вељо Беливук и членовите на неговата банда, денес листата на нивните жртви ќе беше помала. Оние што навистина го бранеа Вељо сите други неволји во оваа земја се одговорни за загинатите
МИЛАН ЌУЛИБРК
Александар Вулин и неговото Социјалистичко движење, за кои неговата тетка од Канада веројатно не слушнaала, се надминаа себеси. Прво, како гостин на телевизијата Б92, министерот за полиција го обвини новинарот на НИН, Вук Цвијиќ дека е член на Народната партија. Тој наводно не го знаел името на „тој новинар“, но знае дека е член на партијата на Вук Јеремиќ.
Не знам дали Вулин е само плагијат, како некои негови колеги од Владата, или пак сака да ѕиирка во туѓа е-пошта. Првата опција подразбира дека, без наведување на изворот, министерот за внатрешни работи (не) го цитирал Информер, кој прв ја објавил лагата, а потоа, по реакцијата на МАНИСТИТЕ, УНС и негирањето на Цвијиќ, тој се повлекол. Ако го стори тоа со верба дека некој може да поверува во лага што се повторува многу пати, гревот на Вулин е поголем од гревот на информаторот, бидејќи – да не се лажеме – беше лесно, само да сака, некој од МУП може да провери некои таму „информации“, пред министерот „да таргетира“ некого.
Што може да се каже за „колегата“, авторот на емисијата Фокус, кој не ни помисли барем да го праша „заборавениот“ министер од каде знае дека новинарот на НИН, чие име не го знае, е член на Народната партија? Или, не дај Боже, ако го праша – дали вие министрите ги знаете сите членови на сите опозициски партии? Не, тој само се обиде да не помине како колега од друга ТВ, кога претседателот Александар Вучиќ хипнотизираше со прашањата: „Дали беше така, Срѓан? Па, дали имаше избори во 2020 година? ”Тогаш, што треба да направи? И што е подобро, да се остави без тон и делови или можеби без работа“?
Од друга страна, што да очекувате од некој што не може да излезе со подобро објаснување од каде доби 205.000 евра за стан? Или од некој што реагира на текстот на Драган Шутановац, кој никогаш не беше објавен, поради што постои сомневање дека некој незаконски ја пресретнал електронската пошта или на Шутановац, или на главниот уредник на Недеjnник, Вељко Лалиќ, или и двете. Меѓутоа, министерот „тројца во едно“ (сега полиција, поранешна одбрана и труд) ќе знае подобро како функционира системот, барем додека е дел од актуелната влада, бидејќи властите се откажаа од понатамошна истрага. Што значи дека тие му веруваа, иако кога остана сам со себе, веројатно и Вулин нема да поверува во тоа.
Негирајќи ја лагата на Вулин, Цвијиќ рече дека министерот за полиција „повеќе се занимава со независни новинари отколку со борба против организираниот криминал“. И сопартијците на Вулин реагираа експресно на тоа: „Да се каже за министерот за полиција … да се бори повеќе со новинари отколку со криминалци, може да биде само оној кој верува дека Беливук и Миљковиќ се невини … Не е неопходно да се биде јасновидец или информиран за да знае што ќе напише НИН во следниот број. Па, тие ќе го бранат Беливук, и ќе ги нападнат Вучиќ и Вулин “.
Можеби не сите членови на Социјалистичкото движење се видовити, но се чини дека Вулин е, бидејќи на новинар на НИН му рекол дека бил член на Народната партија на 3 август, пред да испратиме нов број во печатницата, во кој од соговорниците на Цвијиќ беше адвокат.Владимир Гајиќ, функционер на Народната партија. Случајност или стара навика, со која се соочија и колегите од Недељник?
Додека официјалната истрага се однесува само на злосторствата на групата на Беливук по 2019 година, Цвијиќ ги „брани“ во НИН повеќе од пет години, а ги „бранеше“ во октомври 2018 година: „Државата објави декларативна„ војна против криминалот по убиството Александар Станковиќ во октомври 2016 година на транвајски шини во улицата „Кралица марија“. Оваа невообичаена реакција на државата на едно од 89 -те мафијашки убиства во Србија во последните шест години може да се објасни со посебните врски на тимот на Станковиќ и на Беливук со властите. Некои членови на оваа група беа видени дури и на инаугурацијата на претседателот Вучиќ во мај 2017 година. Тој беше ослободен по неверојатен пресврт во експертизата кога истите експерти ги повлекоа своите тврдења дека е пронајдена неговата ДНК “.
Ако државата реагираше во 2018 година, а не во 2021 година, денес барем списокот на нивните жртви ќе беше помал. А за мртвите, некој ќе треба да преземе одговорност, нели? Како прво, оние што навистина ги бранеа Веља и сите други неволји во оваа земја сите овие години.
Минатата година, јавно му се извинив на Вулин, сопствениците и уредниците на провладините таблоиди што кажав нешто што не беше точно во отсуство на вистинска информација. Очекувам Вулин да му се извини и на Цвијиќ. Освен ако намерно и свесно лажел. И тоа е уште еден пар ракави.
