Неговата сопруга и тој се соочија со судење за убиството на Левин. Обвинителите веруваа дека г-ѓа Гулд го смислила злосторството, како Шекспировата Лејди Магбет, и лесно го манипулирала својот сопруг, „распуштен пијаница“ за кого чувствувала „одвратно сожалување
ШЕЈН ХАРИСОН
Тенисот на Вимблдон е многу често симбол на нежното минато на спортот со играчи во бело и гледачи кои уживаат во јагоди и крем.
Да, отсекогаш имало лоши момци во тенисот, но нивната злоба бледа во споредба со финалистот на Вимблдон од 1879 година.
Дозволете ми да го претставам Вер Томас Сент Леџер Гулд, второроден син на ирски барон.
Високо талентираниот тенисер, за кој се зборуваше дека има „убиствен“ бекхенд, успеа да стигне до финалето на турнирот во 1879 година, каде што загуби од пречесниот Џон Торникрофт Хартли. Се очекуваше Гулд да победи, но тој ја плати цената на премногу алкохол ноќта пред финалето, велат историчарите. Од тој момент сè тргна надолу за него.
Бил коцкар, пиел многу и користел опиум.
Во 1891 година се оженил со Марија Жирудин, Французинка која двапати била вдовица и имала проблеми со зависноста, како него.
Парот, кој си ги заслужи титулите Сер и Лејди, на крајот се пресели на југот на Франција, каде што помина голем дел од своето време во казината во Монте Карло.
Откако ги прокоцкале сите пари на рулет, во 1907 година помислиле дека нашле златна кука кај Ема Левин, данска вдовица. Левин им позајмила 40 фунти, што беше огромна сума пари во тоа време, но тие ги загубија.
Гулд и неговата сопруга имале жестока расправија во јавноста со г-ѓа Кастелачи, друга блиска пријателка на данската вдовица, која бараше да ги вратат парите. Левин, засрамен од скандалот, решил да го напушти Монте Карло, но ја повикал двојката Гулд да ги извести пред да замине.
Се чини дека дошло до голема расправија, бидејќи, полицијата пронашла крвави дамки на ѕидовите, таванот и мебелот во домот на семејството Гулд кога дошле да ја бараат Левин во нивниот дом.
Исчезнувањето на данската вдовица претходно го пријавила г-ѓа Кастелачи.
Полицајците пронашле и кама и месарски нож облеани во крв.
Во меѓувреме, парот отишол во Марсеј, оставајќи зад себе голем куфер и рачна торба на станицата со инструкции да бидат препратени во Лондон.
Но, портирот почувствувал ужасна смрдеа и низ мал отвор на куферот забележал нешто што личи на крв.
Не му поверувал на објаснувањето на Гулд дека во куферот има мртви кокошки, па повикал полиција и ги пронашле посмртните останки на вдовицата Левин.
Вере Томас Сент Леџер Гулд наскоро го замени тениското игралиште со судница.
Неговата сопруга и тој се соочија со судење за убиството на Левин.
Обвинителите веруваа дека г-ѓа Гулд го смислила злосторството, како Шекспировата Лејди Магбет, и лесно го манипулирала својот сопруг, „распуштен пијаница“ за кого чувствувала „одвратно сожалување“.
Правдата беше задоволена и двајцата беа прогласени за виновни.
Таа беше осудена на смрт на гилотина, но бидејќи во Монако немаше таква направа, казната беше преиначена во доживотен затвор.
Починал од тифусна треска во затвор во 1914 година.
Гулд беше осуден на доживотен затвор, која ја отслужи на злогласните Ѓаволски остров во Француска Гвајана.
Таму имал чести кошмари поради проблеми со одвикнувањето од алкохол и опиум. Се самоубил во 1909 година на 55-годишна возраст.
(авторот е дописник на БиБиСи од Даблин)
