Пред повеќе од 50 години, универзитетот беше лидер во студентските демонстрации против расизмот и дискриминацијата и фокусна точка на протестите против Виетнамската војна
Универзитетот Колумбија неодамна се појави како сцена на студентско движење кое се спротивставува на израелската војна во Газа, а претходно беше центар на протести како оние против Виетнамската војна (1954-1975) и расизмот во САД.
Покрај тоа што е универзитет од кој започнаа демонстрациите за поддршка на Палестина, кои неодамна се проширија и на други универзитети во САД и ширум светот, Универзитетот Колумбија се издвојува по својата историја обележана со студентски демонстрации.
Пред повеќе од 50 години, тој беше водач на студентските демонстрации против расизмот и дискриминацијата и фокусна точка на протестите против војната во Виетнам.
Во 1968 година, студентите на Универзитетот Колумбија организираа демонстрации за да протестираат против врските на нивната универзитетска администрација со Институтот за одбранбена анализа (ИДА), за кој се вели дека спровел воено истражување за оружјето користено во Виетнамската војна во соработка со владата.
ДЕМОНСТРАЦИИ И ЕСКАЛАЦИЈА На првиот ден од демонстрациите на 23 април 1968 година, со учество на речиси 300 луѓе, студентите почнаа да протестираат на кампусот, барајќи прекин на војната во Виетнам и суспендирање на учеството во воените истражувања.
Демонстрациите потоа се проширија во протест против расната дискриминација, кога учениците влегоа во гимназијата што требаше да се изгради во близина на паркот Морнингсајд во Њујорк, со цел да извршат притисок врз администрацијата на универзитетот да ја прекине неговата изградба, бидејќи имаше контури на расизам.
Истото се случи на годинешните демонстрации за поддршка на Палестина, во 1968 година, кога студентите ја окупираа академската зграда на Хамилтон Хол во кампусот, останаа таму неколку дена и ги продолжија своите протести во четири други згради.
После тоа, управата на универзитетот побарала помош од њујоршката полиција, која се судрила со студентите, што довело до апсење на повеќе од 700, а повредени околу 150 студенти.
На сличен начин како она што се случи пред 56 години, студентите на Универзитетот Колумбија, во средината на април оваа година, поставија шатори во кампусот за поддршка на Палестина и упаднаа во Хамилтон Хол.
Додека 108 студенти беа уапсени на првиот ден кога полицијата беше повикана во кампусот, студентските демонстрации брзо се проширија и на другите универзитети во САД. Студентите кои протестираат бараат нивните универзитетски администрации да прекинат со инвестициите во Израел и да го прекинат геноцидот во Газа.
ОД ВИЕТНАМ ДО ГАЗА: ИСТОРИЈА ОБЕЛЕЖАНА СО ПРОТЕСТИ Зборувајќи за минатите и сегашните протести на Универзитетот Колумбија, Неслихан Сеноџак, турска академска професорка на Катедрата за историја на споменатиот универзитет, повтори дека низ историјата универзитетот бил сцена на протести.
Таа изјави: „Речиси секоја година се организираат протести за прашања како што се правата на жените и афроамериканските права, особено по смртта на државјанин со африканско потекло, Џорџ Флојд, при апсење во 2020 година“.
Таа истакна дека демонстрациите за поддршка на Палестина се одржуваат во кампусот од 7 октомври 2023 година, а учеството на нив е зголемено со интензивирањето на израелските напади врз Појасот Газа и тешкотиите во испораката на хуманитарна помош во регионот.
Во врска со деталите за неодамнешните настани на универзитетот, Сеночак рече: „Ноќта кога полицијата беше повикана во кампусот, на студентите на Универзитетот Колумбија не им беше дозволено да ги напуштат своите студентски соби, а на факултетот исто така им беше оневозможено да ги напуштат своите домови и згради“.
Таа напомена дека на 18 април полицијата уапсила 108 студенти и ги отстранила шаторите кои студентите ги поставиле во дворот на универзитетот, па студентите повторно ги подигнале по заминувањето на полицијата.
Таа рече дека подоцна, на 26 април, стотици полицајци влегле во универзитетскиот кампус и уапсиле студенти.
„Полицијата ретко се повикува на колеџ кампуси во Соединетите држави“, вели таа.
ПРИТИСОК ОД КОНГРЕСОТ аај наведува дека управата на универзитетот „сака да покрене сериозни обвиненија“ против уапсените студенти и дека повеќето од овие студенти може да добијат казни како суспензија или дури и исклучување од универзитетот.
Професорката Еленор Стејн, која предава за климатскире промени и за човековите права на Универзитетот Јејл, објаснува дека администрацијата на универзитетот е под притисок на американскиот Конгрес, републиканците или демократите. Вели дека една од разликите меѓу протестите во 1968 година и годинешните е во рочиштата за притворените студенти и нагласува дека во моментов на студентите им е забрането да носат адвокати на рочиштата. Додаде дека ситуацијата на протестите во 1968 година била поинаква, бидејќи во тоа време студентите имале право да побараат помош од адвокат.
И додава: „Во мое време се работеше за Виетнам и расизам, а денес тоа е окупација на Газа и геноцид“.
ДЕМОНСТРАЦИИ И РЕЗУЛТАТИ За нејзиното учество во протестите во 1968 година, Стајн споменува дека се приклучила на протестните собири во Хамилтон Хол, и дека тие останале во салата околу седум дена, додека студентите продолжиле да протестираат во четири згради во универзитетскиот кампус.
Таа објасни дека полицијата била повикана во кампусот утрото на 30 април, кога во таа акција биле уапсени повеќе од 700 студенти, а околу 150 од нив биле повредени. Таа додаде: „Демонстрациите порано не завршуваа со апсења, напротив, се интензивираа, како што е и денес.
Стајн смета дека „демонстрациите имале позитивни резултати“, истакнувајќи дека салата планирана да се изгради во паркот Морнингсајд никогаш не била изградена.
Стајн рече дека има „обиди да се замолчи“ поддршката на студентите и факултетите за Палестина.
Таа продолжува: „Обидот насилно да се запре поддршката за Палестина започна долго пред полицијата да влезе во универзитетскиот кампус, а настаните се развија природно и се проширија, едноставно затоа што можете да отстраните студент или да го избркате од факултетот, но не можете да исфрлите идеја“. .
Стајн посочи на големиот број уништени образовни институции во Газа и на студентите и академиците кои ги загубија животите. Додава: „Ако универзитет во Израел, или Франција, или на кое било друго место во светот биде уништен во конфликтот, би имало огромна реакција од академиците ширум светот, вклучително и САД, но кога станува збор за Газа, таму е тишина. Тоа е непростливо“.
