Секој што низ годините ги потценуваше лукавите и политичките способности на Додик, на крајот не се забавуваше и беше поразен на овој или оној начин. Затоа е фасцинантно, но и задоволувачко да се гледа како се бори денес во ситуацијата во која се нашол и како повеќе не прави намерни политички потези, гледајќи напред и поставувајќи го темпото за сите други, туку оди од импровизација во блеф, од блеф во срам, од срам до самоуништување
ГОРАН ДУХАЧЕК
Во својата долга политичка кариера, Милорад Додик ги навредуваше сите и им се закануваше на сите без премногу воздржување, ограничувањата на домашното воспитување и основната човечка пристојност. Низ годините, тој ги таргетираше американските амбасадори, неговите политички противници во Република Српска и Босна и Херцеговина, но и неговите коалициски партнери, и секако Бошњаците и Хрватите како народи во целина.
Да не се снима, би било неверојатно што рекол овој човек во изминатите 30 години. Тој ги прогласи Хрватите за геноцидни, ги обвини Бошњаците дека закопале празни кутии во Поточари, ги пцуеше сите на списокот, како и разни претставници на меѓународната заедница, а особено подригна оган во насока на новинарите кои се дрзнаа да поставуваат прашања што не му се допаѓаат.
ПО ДОЛГИОТ СПИСОК СЕГА СЕ ЗАКАНУВА И НА СРБИТЕ Сепак, тој секогаш внимаваше да ги избегне навредите и заканите кон Србите, бидејќи се опишуваше како најголем бранител на Србија и Република Српска, а притоа лично се збогатуваше и економски го уништуваше помалиот ентитет Босна и Херцеговина. Додик отсекогаш бил исклучително способен политичар, кој целно и намерно ја користел својата бесрамност и ароганција, а на тој начин најмногу го добивал она што го сака. Секој што ја потцени лукавството и политичката вештина на Додик, на крајот не се забавуваше и беше поразен на овој или оној начин.
Затоа е фасцинантно, но и задоволувачко да се гледа како се бори во ситуацијата во која се наоѓа и како повеќе не прави намерни политички потези, гледајќи напред и поставувајќи го темпото на сите други, туку оди од импровизација во блеф, од блеф во срам, од срам до самоуништување.
„Ќе постапиме многу решително. Тие не се таму затоа што се образовани или затоа што се правници, туку за да ја почитуваат РС. А ако некој не ги почитува институциите на РС, тогаш немаме зошто да ги почитуваме. член на ВССК и продолжува да работи таму и да биде судија овде, судот овде ќе се укине и ќе биде префрлен на друго место, а ние нема да го финансираме“, рече Додик на 19 март во Зворник во врска со тоа што Србите кои работат во институциите на Босна и Херцеговина – особено Судот на Босна и Херцеговина, СИПА и Босна и Херцеговина не ја напуштија својата канцеларија. работните места како што претходно побарал од нив.
Само да го кажеше тоа ќе беше истрел во нога, бидејќи Додик де факто призна дека прави списоци со Срби на кои ќе им се одмазди што не го послушале.
Но, тој не застана тука:
„Има една идеја, која ми се допаѓа. Не сме ја вградиле во кривичниот закон, но можно е да ја вградиме. Секој што ќе продолжи да работи и го узурпира местото на РС, затоа што тоа го добива РС, а не тие, ние проучуваме начин како да им го конфискува имотот во РС. Ќе докажеме дека се во право во наредните месеци.
Па, кој од Србите не би поддржал човек кој се заканува дека ќе ги осиромаши, прогонува, претвора во бездомници? Дека ќе им го одземат дедото затоа што не ги послушале неговите хирови и луди потези, чија единствена цел е да си ја спаси задната страна?
После сите други, мета на Додик станаа Србите, истите тие Срби кои тој изгледа ги спасува и за чија иднина се грижи. На почетокот на минатата година пишувавме за Србите кои го мразат Додик, кои и тогаш ги немаше во мал број. Во меѓувреме, се покажа дека само се зголемува одбивноста кон формалниот претседател на Република Српска, за што тој самиот бил најзаслужен.
НИКОЈ ДА НЕ САКА ДА СЛЕЗЕ ОД КОЊ НА МАГРЕ НА ОЗДИШУВАЊЕ На средбата што беше организирана во Бања Лука на 25 февруари по повод пресудата за Додик веќе беше јасно дека Србите од Република Српска немаат намера да се жртвуваат во име на нивните интереси. Одѕивот беше слаб, а просечната возраст на дојдените беше околу 60 години. Ниту организираниот превоз од различни делови на РС не помогна, ниту појавата на Змејот од Шипов. Додик вербално дивееше и се шеташе во текот на својот говор, но не успеа да го запали патриотскиот оган меѓу толпата. Беше јасно дека тоа се луди и исцрпени луѓе на кои иднината не им пречи. Продуктивниот дел од населението на РС и Бања Лука не можеше да се најде ниту под микроскоп тој ден на состанокот на Додик.
Вистинското разоткривање започна откако Додик пред неколку недели апелираше до Србите кои работат во институциите на БиХ да ги напуштат своите работни места. Излегува дека не се подготвени за тоа.
„Србите кои ќе останат да работат за институциите на Босна и Херцеговина ќе бидат прогласени за трајни предавници. Нивните имиња ќе ги закачиме на плакети каде што можеме, во медиумите и секаде. Нема да толерираме предавство“, им се закани Додик на Србите. Ладно го игнорираа.
Тој ги засили своите закани кога беше изгласана одредба во Кривичниот законик на РС, која предвидува дека оние што не го послушаат Додик ќе бидат казнети со „затворска казна од шест месеци до пет години“. Повторно празно.
Впрочем, ваквата реакција на вработените Срби е сосема логична. Имаат свои кариери, имаат заеми кои треба да се вратат, имаат деца за чија иднина се грижат, го имаат и нивното човечко достоинство, а кога сето тоа ќе се собере, јасно е дека самите ќе изберат, а не Додик. Сите ја знаат состојбата на институциите на РС во кои ги повикува Додик, како и економската состојба во РС и логично заклучуваат дека не се луди, ниту глупи од коњот и да се симнат на магаре без нозе што умира.
Додик ја доби најголемата шамар од Србите од СИПА. Таму се вработени околу 300 Срби, а според официјалните податоци на СИПА, само четворица (двајца пред пензија, еден вработен и директорот Ќулум како политичка личност) побарале да бидат префрлени во Министерството за внатрешни работи на РС. Каква шлаканица за Додик, каков целосен пораз.
Причината за тоа е очигледна: сега на Србите во БиХ им е сосема јасно дека никој не работи против нив и нивните интереси како Милорад Додик. На крајот на краиштата, никој никогаш не успеал да го загрози опстанокот на Република Српска како него. Затоа што сето она што Додик го прави за да се спаси од одење во затвор не е толку криза на Босна и Херцеговина колку што е криза на Република Српска. Не ѝ се заканува исчезнување на БиХ, туку на РС.
БИ ГО ПРОДАДЕЛ ПОСЛЕДНОТО ШТО МОЖЕ ДА СЕ СПАСИ Ова ни го покажува одлуката на Србите да останат на своите работни места во Сараево. Ова веќе не е 1996 година, за да се откопуваат гробови на предци и да се напуштаат станови само затоа што тоа го наредило раководството на Република Српска. Србите во институциите на Босна и Херцеговина, тие не останаа таму ниту поради некаков голем патриотизам или љубов кон државата Босна и Херцеговина. Помина и тоа време, колку и некои политичари од таканаречените пробосански сили да ја молзат таа реторичка крава со помош на избрани сараевски медиуми.
Живееме во време на интереси, а не на идеали, а лидерите како Додик со сопствен пример ги научија Србите дека личниот интерес е пред се’. Каков Србин, каква Република Српска, какви бакрачи! Клучното прашање е што е поисплатливо и за кого. И така Србите седнаа и пресметаа. Одговорот е: Босна и Херцеговина плаќа повеќе.
Уште поважно е што Додик повеќе не им се исплаќа на Србите во Република Српска и Босна и Херцеговина. Се исплати само на себе, на Горица и на Игор и на сè потесниот круг на неговите послушници и поддржувачи.
Додик тоа целосно го разоткри во интервју за маргиналниот десничарски американски весник The American Conservative, во кое очајно им ја нуди „светата српска земја“ на Американците, само за да го спаси од затвор.
„Во источниот регион на Република Српска, во близина на границата со Србија, има значителни наоѓалишта на литиум, магнезиум и други минерали од ретки земји. Некои проценуваат дека нивната комерцијална вредност надминува 100 милијарди долари“, рече Додик.
Така тој продолжи: „Владата на Република Српска, во соработка со претседателот Трамп, е подготвена да го забрза издавањето на сите неопходни дозволи за ископување за американските компании избрани да учествуваат во договорот за ретки минерали“.
Со други зборови, Додик би го продаде последното нешто во РС што може да го продаде, без никаква грижа за потенцијалното уништување на животната средина, само за свој интерес. Сега и на Србите им е јасно дека Додик ќе жртвува се’, вклучително и нивните деца, само за да се спаси.
Додик работи против Србите во БиХ, најмногу им работи врз главата. Работи и против Република Српска додека на цел глас вика дека ја штити. Но, целата таа илузија сега пукна како меур од сапуница. И вистината конечно доаѓа на сцена, а тоа е дека има само еден збор кој точно го опишува однесувањето на Додик. Тој збор е – велепредавство.
(valterportal.ba)
