Неговата едноставна мажественост – а каква треба и да биде таа – одигра пресудна улога во неговата кариера а како шкотски националист не беше омилен во политичкиот џет-сет на Лондон
Најголемиот националист меѓу Шкотите, кој отсекогаш посакуваше независност на неговата роднас земја во однос на Лондон, имал еден од најдобрите изговори на англискиот јазик. Шон Конери кој премина пред неколку дена во 90.година според мислење на аналитичарите, иако роден во многу сиромашно работничко семејство и без можности да оди во познати училишта имал англиски јазик со кој можел лесно да влезе во најпознатите театри во Лондон. Приватно, надвор од сетот, инаку секогаш разговарал со изразите шкотски акцент. Ова е една, не многу небитна оценка за кариерата на човекот кој стана познат по ликот на агентот на нејзиното височество со дозвола да убива – агентот број 007 од серијалот за Џемс Бонд, во кој влезе како втор а по него се израдија уште неколку други актери, кои останаа или анонимни или беа оценети како неуспешни.
Тој одеше преку екранот како пантер, постојано гладен ѕвер кој бараше плен. Иако неговиот Бонд беше опкружен со автомобили, убави жени и Мартини, личниот живот на Конери беше нешто сосема друго, пишува Би-Би-Си.
Томас Шон Конери е роден во Единбург на 25 август 1930 година. Тој беше син на католик, фабрички работник и чистачка. Живеел во семејство кое имало само една соба, сите се капеле, кога се можело во леген! Тој го напуштил училиштето на 13-годишна возраст, без квалификации и се приклучи на Кралската морнарица. Три години подоцна, тој ја напуштил службата поради чир на желудник. Неговите раце веќе беа набраздени со тетоважи кои ги откриваа неговите страсти: „Шкотска засекогаш“ и „Мама и тато“.
Во Единбург, тој се здоби со репутација на „тврд човек“ кога шест члена на бандата се обидоа да му го украдат палтото. Возел камиони, работел како спасител и се претставил како модел на Колеџот за уметност во Единбург. Во слободно време, тој се занимаваше со боди-билдинг.
Уметникот Ричард Демарко, кој како студент често го сликаше Конери, го опиша како „премногу убав за да се опише, буквално Адонис“.
Конери, патем, беше доволно добар фудбалер за да привлече внимание, па му беше понуден договор во Манчестер Јунајтед од 25 фунти неделно.
Но, во тоа време тој беше „каснат“ од актерската бубачка, за време на невообичаена работа во локалниот театар, тој заклучи дека неговата фудбалска кариера е потенцијално прекратка и реши да ја бара својата среќа на сцената. Тоа беше, рече подоцна, еден од поинтелигентните потези.
Во 1953 година, тој се натпреваруваше за Мистер Универзум во Лондон. Следната година, тој играше улога на поручник кој го прослави Лери Хагман на Бродвеј.
Американскиот актер Роберт Хендерсон го охрабри Конери да оди на училиште. Хендерсон му ги позајмил делата на Ибзен, Шекспир и Бернард Шо и го убедил да оди на часови по дикција.
Конери првпат се појави во филмот „Јорговани напролет“ во 1954 година. Тоа е речиси непознат филм, не се знае и дали е сочуван со Ерол Филм во главната ролја, инаку мјузикл! Имаше помали улоги и на телевизија, вклучително и улогата на гангстер во полициската драма на Би-Би-Си „Диксон од Док Грин“.
Во 1957 година ја доби својата прва главна улога во „Крвави пари“, каде играше боксер чија кариера пропаѓа. Всушност таа била наменета на големата ѕвезда Џек Паланс ама нему не му се патувало во Лондон. Тогаш сопругата на режисерот сопругата на режисерот Пит Нобл – Маријана, да го ангажира Шон. Имало сугестија и на актерката Шели Винтерс која го опишала како еден од ретките Шкотланѓани кои имаат џентлемнски однос и неспорен машки шарм“ „На дамите ќе им се допадне“, рекла Маријана Нобл и Винтерсова. Паралелно настапувал во еден локален театар каде се поставувале пиеси по книгите на Агата Кристи. Неговата неделна плата била – шест фунти. И нив ги добиваше со поддршка на друг, попознат Шкот – Јан Банион.
Една година подоцна, тој играше заедно со актерката Лана Тарнер. Тоа несомнено беше џиновски скок! Нејзиното момче, мафијаш, лошо реагираше на гласините за романса. Тој влегол на сетот и извадил пиштол. Конери го фатил за рака и го совладал, пред другите да скокнат и да го избркаат од студиото.
Со еден бондовски зафат Конери стигна до ролјите на Бонд.
Продуцентите барале актер кој може верно да го претстави агентот 007.
Многумина ги имале во предвид Ричард Бартон, Кери Грант и Рекс Харисон. Жената на еден од производителите (одново!) сепак, го убеди сопругот дека Конери го има тој магнетизам и сексуална хемија што во оваа серија на филмови е неопходна.
Ваквото мислење првично не го сподели креаторот на Бонд, Јан Флеминг. „Барам командант Бонд, а не неибричен каскадер“, инсистирал тој. Но, потоа се предомисли кога го видел на екранот.
Пријателот на режисерот, Теренс Јанг, го зеде Конери под своја закрила, носејќи го во скапи ресторани и казина, подучувајќи го како да се однесува. Конери го направи ликот свој, мешајќи ја немилосрдноста со духовитоста. На многу критичари не им се допадна, а некои критичари беа многу остри. Публиката не се согласи со овие оценки.
Сцените на акција, сексот и локациите за егзорцизам беа победничката формула. Првиот филм „Д-р Не“ заработи многу пари на билетарницата. Тој дури беше и исклучително успешен во странство. Претседателот Кенеди побара приватна проекција во Белата куќа.
Брзо следеа „Од Русија со љубов“ (1963), „Голдфингер“ (1964), „Грмотевица“ (1965) и „Само двапати се живее“ (1967).
Беше исцрпувачко и на моменти опасно. Во еден момент, тој бил фрлен во базен полн со ајкули. Кога едно од тие суштества само поминало покрај него, тој успеа да избега.
Кога го заврши „Само двапати се живее“, на Конери му здосади Бонд. Тој одби да работи понатаму „Во тајната служба на нејзиното височество“. Во 1971 година, сепак, производителите го намамиле да работи во „Дијамантите се вечни“, а за возврат тој доби рекорден хонорар.
Филмот доби разни критики, а некои критичари се пожалија дека филмот премногу се потпира на логорскиот хумор, што е начин што продолжи да го негува наследникот на Конери, Роџер Мур.
Конери играше и некои други големи улоги, но во осумдесеттите години тој главно играше споредни улоги.
(продолжува)
