Смртта на синот Бо не е единствена траума во неговото семњјсво. Кога синовите му имаа 4 и 3 години сопругата му загина во сообраќајка со неговата внука на предните седиша. Синовите преживееа на задното седиште
Го прашав Бајден зошто тој одлучил да напише книга како оваа, на релативно мал број на страници (околу 250), во релативно тесен временски период, наместо да се соберат вашите мисли и, преку една година, издаде мемоари за неговите години во канцеларија. Тој одговори дека голем дел од мотивацијата бил обид да му се оддолжи на синот Бо – насловот на книгата е превземен од Боовото инсистирање, кога сфатил дека тој нема да преживее, а татко му вети: „Што и да се случува, да бидеш добар” – и да им помогне на другите кои доживеле ваква неверојатна загуба да сфатат дека еден начин да се преживее трагедијата е да се најде значење. Но, тој, исто така, рече: „Имам многу работи што треба да ги направам, наместо да пишувам автобиографија. Навистина. Мислам дека не сум придонел доволно за јавната сфера.”
Ако Бо никогаш не се разболеше, Џо Бајден ќе беше кандидат за претседател. „Без сомнение”, ми рече тој. „Планирав да трчам, а јас не бев против Хилари, Берни или некој друг. Се колнам на Бога, мислев дека јас сум најдобрата личност во тој момент да станам претседател “.
Зар не е тоа сквернавење на политички сценарија, кои никогаш не се случило се споменати во иста реченица, како смртта на неговиот син? Не во очите на Бајден, бидејќи Бо беше личноста која го натера да се кандидира. Во времето на втората заклетва, во јануари 2013 година, Бајден беше убеден дека нема преќки во своите намери. Но, веќе истата година Бо почна да се добива вртоглавица и заврши во болница во Чикаго. Тогаш лекарите прв пат го виделе туморот. првично имаше надеж тој да е бениген, или дека Бо би можел да има лимфом, што можат да биде третиран. Но, неколку дена подоцна, но Рак центар Андерсон во Хјустон, на семејството им било кажано дека туморот глиобластом, е во четвртата фаза. По ваквата дијагноза, очекуваниот животен век на пациентот е помеѓу 12 и 14 месеци.
Овие вести ја уништиле секоја сигурност што Бајден ја чувствувал за иднината. Вечерта на Денот на благодарноста, во 2014 година, неговата решителност исчезна,ла Бајден зборувал за оваа тема со Бо и Хантер, артикулирале чувство дека, поради тоа што се случува во семејството, можеби не е најдобра идеја да се влезе во трката. Беше изненаден од грубоста на неговите синови, а Бо беше особено гласен. „Во еден момент тој рече дека тоа е моја должност”, пишува Бајден во книгата. „А должност не беше зборот што Бо го користел претходно”
Еднa работа е вокабуларот ама чувството на должност кај Бо било создадена рано, под трагични околности. На 18 декември 1972 година, шест недели откако Џо Бајден беше избран за член на Сенатот за прв пат, првата жена на Џо – Неилија и внуката Наоми загинаа во сообраќајна несреќа додека одеа да купат божиќни подароци. Бо и Хантер, кои тогаш имаа едвај четири и три години, беа исто така во автомобилот и поминаа неколку недели во болницата. Бајден се заколна во болничката соба.
На мисата по повод погребот на Бо, што се одржа во Католичката црква на Свети Антониј во Падова, во Вилмингтон во јуни 2015 година, Хантер потсети дека првата меморија која има за покојникот како во болничјата соба по автомобилската несреќа го држи за рака, гледајќи го во очи, и вели: „Те сакам”, многу пати. Без разлика дали тоа беше прерано губење на мајка му, или составен дел од неговиот карактер, Бо беше многу поодговорен во од нос на годините. Неговиот детски прекар бил Шериф. „Бо беше дете кое се грижеше за сè”, вели Џил Бајден, кој влезе во животот на момчиња во 1975 година и во 1977 година се ожени со Џо (Момчињата го прифати и веднаш почна да ја нарекуваат „мама”, а од неа добија и сестра во 1981 година – Ешли).
„Отсекогаш знаев дека Бо ќе ги следи тргие на таткото”, вели Џил. „Тој ја сакаше политиката; кампањите, излетите, кафињата од нозе, парадите. „И тој отиде. По завршувањето на Универзитетот во Пенсилванија, тој присуствуваше на истата школа за адвокати, како и неговиот татко, Универзитетот Сиракуза, а потоа стана обвинител. До 2006 година, тој се ожени со Хелен Оливер и со неа доби девојче и момче.
Во јануари 2015 година, тој ќе го завршеше својот втор мандат на функцијата државен обвинител во Делавер. Тој ги остави своите политички амбиции настрана и почна да ја планира потенцијалната кандидатура на неговиот татко за претседател. Со шефот на кабинетот на Стив Криспо и главниот политички стратег Мајк Донилон, Хантер, Џо, Вил и Бајден, се собраа во библиотеката на Морнаричката опсерваторија, официјалната резиденција на заменик-претседателот, со цел да разговараат за меморандумот од 22 страници, кои Донилон го напиша. Тогаш беше оценето дека Бајден тешко може да ги изгуби изборите следната година. Тој беше вистинскиот човек за да ги поврзе незадоволните и фрустрирани членови на средната класа, и тој беше многу искрен, што одговара на расположението на електоратот.
(продолжува)
